რუხი ყანჩა

ფრინველი ყანჩისებრთა ოჯახისა

რუხი ყანჩა[1][2] (ლათ. Ardea cinerea) — ფრინველი ყანჩისებრთა ოჯახისა. მისი სხეულის სიგრძეა 90–98 სმ, მასა 2 კგ-მდე, ფრთების შლილი 175–195 სმ. საერთო შეფერილობა ვეჟან-რუხია, თავზე, კისერსა და მუცელზე თეთრი მონაკვეთებით. ახასიათებს შავი ზოლი თვალებს ზემოთ, რომელიც გადადის „ნაწნავში“. ახალგაზრდა ფრინველები უფრო მეტად ერთფეროვნები არიან, ფერად რუხი, „ნაწნავის“ გარეშე. ფეხები და ნისკარტი მოყვითალო-მწვანედან ჟანგმიწოვანამდეა, ნისკარტთან არსებული კანის შიშველი მონაკვეთი მოცისფრო ან მომწვანო. ფრენის დროს კარგად ჩანს კონტრასტული ღია რუხი და შავი ფრთები. გამოსცემს მოკლე დაბალ ჩხავანა ხმებს, ბარტყი — ყიყინა და სისინას. გავრცელებულია ევრაზიისა და აფრიკის დიდ ნაწილში, ტიბეტში ადის ზღვის დონიდან 4000 მეტრამდე; გვხვდება საქართველოშიც,[2] როგორც წესი, მთელი წლის განმავლობაში.[3] იზამთრებს დასავლეთ ევროპაში, წინა და სამხრეთ აზიაში, აფრიკაში. გადამფრენი, ზოგან მკვიდრი ფრინველია.[4] მიგრირებს მარტო, ხშირად — ღამით, დღისით საკვებ ბიოტოპებში იკრიბებიან ჯგუფებად. ჩვეულებრივ წყალთან ახლოს, ხეებით შემოფარგლულ წყალმარჩხ წყალსატევებთან ცხოვრობს,[4] ზოგჯერ მინდვრებშიც შეინიშნება.[3] ფრენს ჩქარა, რა დროსაც ფეხებს უკან იშვერს, ფრთები კი ფართო ჩანს.[4] ძირითადად იკვებება 500 გრამამდე მასის თევზებით. ბუდობისათვის უპირატესად ირჩევს მაღალ ხეებს (მ. შ. ფიჭვს); ზოგიერთი კოლონია 100 წლის მანძილზეც არსებობს. ბუდე (ჩვეულებრივ, ყოველ წელს განახლებული) დიამეტრით 80, ხოლო სიმაღლეში 60 სმ-ია. დედალი აპრილის პირველ ნახევარში დებს 3–5 (7-მდე) მომწვანო-ცისფერ კვერცხს;[4] ინკუბაცია 21-დან (ტროპიკებში) 27 (ზომიერ განედებში) დღემდე გრძელდება. ცოცხლობს 25 წლამდე. არეალის ფარგლებში ყანჩის ყველაზე მეტად ჩვეული სახეობაა.

რუხი ყანჩა


მეცნიერული კლასიფიკაცია
ლათინური სახელი
Ardea cinerea (Linnaeus, 1758)
დაცვის სტატუსი
საჭიროებს ზრუნვას
ყველაზე ნაკლები საფრთხის ქვეშ
IUCN 3.1 Least Concern : 22696993
გავრცელება

  მხოლოდ ბუდობა
  მთელი წლის განმავლობაში
  მიგრაციის რაიონები
  შემთხვევითი გადაფრენები
  შეყვანილი

ლიტერატურა რედაქტირება

სქოლიო რედაქტირება

  1. კუტუბიძე მ., ფრინველების ნომენკლატურული ტერმინოლოგია, თბ.: „მეცნიერება“, 1973. — გვ. 90, 162, 192.
  2. 2.0 2.1 ჟორდანია რ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 10, თბ., 1986. — გვ. 622.
  3. 3.0 3.1 გავაშელიშვილი ლ., ჯავახიშვილი ზ., დარჩიაშვილი გ., კოლხეთის ჭარბტენიან ტერიტორიათა ფრინველები, გვ. 28, თბ., 2006, ISBN 99940-857-7-8
  4. 4.0 4.1 4.2 4.3 Бёме Р. Л., Жордания Р. Г., Кузнецов А. А. Птицы Грузии. — Тб.: «Сабчота Сакартвело», 1987.