ჟოზეფ ბონაპარტი
ჟოზეფ ნაპოლეონ ბონაპარტი (დ. 7 იანვარი, 1768 ხმელთაშუა ზღვის კუნძულ კორსიკის ქალაქ აიაჩოში — გ. 28 ივლისი, 1844) — ნეაპოლის (1806–1808), შემდეგ კი ესპანეთის მეფე (1808, 6 ივნისი – 1813, 11 დეკემბერი), მაგრამ 1812 წლის 13 ივნისს ის დაბრუნდა საფრანგეთში.
იყო მეორე ვაჟი კარლო ბუონაპარტესი და ლეტიცია რამოლინოსი. მას ჰყავდა 12 დედმამიშვილი:
- ნაპოლეონ ბუონაპარტე (1764/1765 – 17 აგვისტო 1765)
- მარია ანა ბუონაპარტე (3 იანვარი 1767 – 1 იანვარი 1768)
- ნაპოლეონ ბონაპარტი (15 აგვისტო 1769 – 5 მაისი 1821)
- მარია ანა ბუონაპარტე (1770),
- მარია ანა ბუონაპარტე (14 ივლისი – 23 ნოემბერი 1771),
- ერთი დაუბადებელი ძმა
- ლუსიენ ბონაპარტი(21 მაისი 1775 – 29 ივნისი 1840),
- ელიზა ბონაპარტი (13 იანვარი 1777 – 7 აგვისტო 1820),
- ლუის ბონაპარტი (2 სექტემბერი 1779 – 25 ივლისი 1844),
- პოლინ ბონაპარტი (20 ოქტომბერი 1780 – 9 ივნისი 1825),
- კაროლინ ბონაპარტი (24 მარტი 1782 – 18 მაისი 1839),
- ჟერომ ბონაპარტი (15 ნოემბერი 1784 – 24 ივნისი 1860).
იხილეთ აგრეთვე
რედაქტირებარესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება
შეგიძლიათ იხილოთ მედიაფაილები თემაზე „ჟოზეფ ბონაპარტი“ ვიკისაწყობში.- Joseph Bonaparte at Point Breeze (ინგლისური)
- Joseph Bonaparte and the Jersey Devil დაარქივებული 2010-02-02 საიტზე Wayback Machine. (ინგლისური)
- Antiguo Régimen: José I Bonaparte (ესპანური)
|
ეს სტატია საფრანგეთისა და ფრანგების შესახებ ჯერჯერობით ესკიზია. თქვენ შეგიძლიათ დაგვეხმაროთ მის შევსებაში. |