ოლიგოცენი
სისტემა, პერიოდი |
სექცია, ეპოქა |
სართული, საუკუნე |
საუკუნე (Ma) | |
---|---|---|---|---|
ნეოგენი | მიოცენი | აკვიტანიური | უფრო ახალგაზრდა | |
პალეოგენი | ოლიგოცენი | ქატური | 23,03–28,4 | |
რუპელური | 28,4–33,9 | |||
ეოცენი | პრიაბონული | 33,9–37,2 | ||
ბარტონული | 37,2–40,4 | |||
ლუტეციური | 40,4–48,6 | |||
იპრული | 48,6–55,8 | |||
პალეოცენი | თენეტური | 55,8–58,7 | ||
ზელანდიური | 58,7–61,1 | |||
დანიური | 61,1–65,5 | |||
ცარცული | ზემო ცარცული | მაასტრიხტული | უფრო ძველი | |
პალეოგენური სისტემის სტრატიგრაფიული დანაწილების სქემა, სტრატიგრაფიის საერთაშორისო კომისიის მიხედვით[1] |
ოლიგოცენი (ოლიგო... და ბერძნ. kainos — ახალი) — პალეოგენური სისტემის (პერიოდის) ზედა სექცია (ეპოქა). 1855 წელს გამოყო გერმანელმა გეოლოგმა ჰენრიხ ბაირიხმა. ზოგიერთ რეგიონში ოლიგოცენი 2 ნაწილად იყოფა, ზოგან — 3 ნაწილად.
ლიტერატურა
რედაქტირება- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 7, თბ., 1984. — გვ. 520.