ოლეგ იანკოვსკი
ოლეგ ივანეს ძე იანკოვსკი (რუს. Олег Иванович Янковский[1]; დ. 23 თებერვალი, 1944, სოფ. კარსაკპაი, ყაზახეთის სსრ, სსრკ — გ. 20 მაისი, 2009, მოსკოვი, რუსეთი) — საბჭოთა და რუსი მსახიობი, 1991 წელს გახდა ბოლო ადამიანი (ალა პუგაჩოვასთან ერთად) რომელიც გახდა საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი.
ოლეგ იანკოვსკი | |
---|---|
დაბადების სახელი | ოლეგ ივანეს ძე იანკოვსკი |
დაბადების თარიღი |
23 თებერვალი 1944 გჟესკაზგანი, ყაზახეთის სსრ, სსრკ |
გარდაცვალების თარიღი |
20 მაისი 2009 მოსკოვი, რუსეთი |
აქტიური | 1965—2009 |
მეუღლე(ები) | ლუდმილა ზორინა |
ჯილდოები |
მამულის წინაშე დამსახურებებისათვის II, III და IV ხარისხის ორდენები სსრკ-ის სახალხო არტისტი (1991) სსრკ-ს სახელმწიფო პრემიის ლაურეატი (1987) |
შემოქმედება
რედაქტირებაროლები თეატრში
რედაქტირება- «Чти отца своего» (ვ. ლავრენტიევი) — სევკა კინიგინი
- «Женский монастырь» (ვ. დიხოვიჩნი, მ. სლობოდსკოი) — მიტოვებული ქმარი
- „სასამართლო ქრონიკა“ (ი. ვოლჩეკი) — ვადიმ ბაბიჩევი
- «Затейник» (ვიქტორ როზოვი) — ედუარდი
- «Баловень судьбы» (იური მიაჩინი) — დიმიტრი ნიკოლოზის ძე
- «Стакан воды» (ეჟენ სკრიბა) — მშემი
- „იდიოტი“ (ფიოდორ დოსტოევსკი) — თავადი მიშკინი
- 1973 — „ავანგარდი XXI“, იური ვიზბორის და მარკ ზახაროვის პიესის მიხედვით.
- 1975 — «В списках не значился» იური ვიზბორი ბორის ვასილიევის ნაწარმოების მიხედვით.
- „ნათელმხილველი“ ლიონ ფოიხტვანგერი
- 1978 — «Революционный этюд» («Синие кони на красной траве»), მიხაილ შატროვის პიესის მიხედვით — ლენინი
- „სინდისის დიქტატურა“ მიხაილ შატროვი — Посторонний
- 1983 — «ოპტიმისური ტრაგედია» ვსევოლოდ ვიშნევსკი — ბერინგი
- «Карманный театр» ჟან კოკტო
- 1986 — შექსპირის ჰამლეტი.
- 1994 — ჩეხოვის „თოლია“
- «Варвар и еретик» (по роману «Игрок» ფიოდორ დოსტოევსკი)
- «Шут Балакирев» გრიგორი გორინი
- 2007 — გოგოლის „ქორწინება“, რეჟ. მარკ ზახაროვი
ეს სტატია/სექცია ქართულ ენაზე თარგმნის პროცესშია. თუ ფლობთ ამ ენას, თქვენც შეგიძლიათ მონაწილეობის მიღება. |
როლები კინოში
რედაქტირებაფილმოგრაფია
რედაქტირებაწელი | ქართულად | მშობლიური სახელწოდება | როლი | |
---|---|---|---|---|
1968 | ფ | „ფარი და მახვილი“ | „Щит и меч“ | გენრიხ შვარცკოფი |
1968 | ფ | „“ | Служили два товарища | ანდრეი ნეკრასოვი |
1969 | ფ | „“ | Жди меня, Анна | სერგეი ნოვიკოვი |
1969 | ფ | „მე, ფრანცისკ სკორინა“ | Я, Франциск Скорина | ფრანცისკ სკორინა |
1970 | ფ | „სიყვარულზე“ | О любви | ანდრეი |
1970 | ფ | „“ | Расплата | ალექსეი პლატოვი |
1970 | ფ | „ცეცხლის მცველები“ | Сохранившие огонь | სემიონი |
1970 | ფ | „ოპერაცია „ხოლცაუგე““ | Операция «Хольцауге» | ფრანკ რიტერი |
1972 | ფ | „მრბოლელები“ | Гонщики | ნიკოლაი სერგაჩოვი |
1974 | ფ | „“ | Гнев | ლეონტე ჩებოტარუ |
1974 | ფ | „სარკე“ | Зеркало | მამა |
1974 | ფ | „“ | Под каменным небом | იაშკა |
1974 | ფ | „პრემია“ | Премия | პარტორგი ლევ სოლომკინი |
1974 | ფ | „მილიციის სერჟანტი“ | Сержант милиции | „კნიაზი“ |
1975 | ფ | „ნდობა“ | Доверие | პიატაკოვი |
1975 | ფ | „შორეული ბედნიერების ვარსკვლავი“ | Звезда пленительного счастья | კონდრატ რილეევი |
1975 | ფ | „“ | Мой дом - театр | გორევი |
1975 | ფ | „გადამდგარი პოლკოვნიკი“ | Полковник в отставке | ალექსეი |
1975 | ფ | „სხვისი წერილები“ | Чужие письма | პრიაქინი |
1976 | ფ | „-72 გრადუსი“ | Семьдесят два градуса ниже нуля | სერგეი პოპოვი |
1976 | ფ | „გრძელი, გრძელი საქმე“ | Длинное, длинное дело | ვორონცოვი |
1976 | ფ | „სენტიმენტალური რომანი“ | Сентиментальный роман | ილია გოროდეცკი |
1976 | ფ | „“ | Сладкая женщина | ტიხონ სოკოლოვი |
1976 | ფ | „სიტყვა დაცვისათვის“ | Слово для защиты | რუსლან შევერნიოვი |
1977 | ფ | „უკუკავშირი“ | Обратная связь | საკულინი |
1978 | ფ | „ჩემი ნაზი და ალერსიანი მხეცი“ | Мой ласковый и нежный зверь | სერგეი კამიშევი |
1978 | ფ | „ჩვეულებრივი სასწაული“ | Обыкновенное чудо | ჯადოქარი |
1978 | ფ | „მოსახვევი“ | Поворот | ვიქტორ ვედენეევი |
1979 | ფ | „ისევ ის მიუნჰაუზენი“ | Тот самый Мюнхгаузен | მიუნჰაუზენი |
1979 | ფ | „გადაშლილი წიგნი“ | Открытая книга | რაევსკი |
1980 | ფ | „ჩვენ, ქვემორე ხელისმომწერნი“ | Мы, нижеподписавшиеся | გენადი სემიონოვი |
1981 | ფ | „ბელკინის მოთხრობები. გასროლა“ | Повести Белкина. Выстрел | გრაფი |
1981 | ფ | „ბასკერვილების ძაღლი“ | Приключения Шерлока Холмса и доктора Ватсона: Собака Баскервилей | ჯეკ სტეპლტონი |
1981 | ფ | „შლაპა“ | Шляпа | დიმიტრი დენისოვი |
1982 | ფ | „სახლი, რომელიც სვიფტმა ააშენა“ | Дом, который построил Свифт | სვიფტი |
1982 | ფ | „კოცნა“ | Поцелуй | რიაბოვიჩი |
1982 | ფ | „შეყვარებული საკუთარი სურვილით“ | Влюблен по собственному желанию | იგორ ბრაგინი |
1982 | ფ | „ფრენა სიზარში და ცხადში“ | Полёты во сне и наяву | სერგეი მაკაროვი |
1983 | ფ | „ნოსტალგია“ | Ностальгия | ანდრეი გორჩაკოვი |
1984 | ფ | „ორი ჰუსარი“ | Два гусара | ფიოდორ ტურბინი |
1986 | ფ | „“ | Храни меня, мой талисман | ალექსეი |
1987 | ფ | „კრეიცერის სონატა“ | Крейцерова соната | ვასილი პოზდნიშევი |
1987 | ფ | „“ | Филёр | ვორობიოვი |
1988 | ფ | „ჩემი მეოცე საუკუნე“ | Мой двадцатый век | ბატონი „Z“ |
1988 | ფ | „“ | Убить дракона | დრაკონი |
1990 | ფ | „“ | Мадо, до востребования | რეჟისორი |
1990 | ფ | „პასპორტი“ | Паспорт | ბორია |
1991 | ფ | „მეფის მკვლელი“ | Цареубийца | სმირონოვი/ნიკოლოზ II |
1992 | ფ | „“ | Сны о России | ლაქსმანი |
1992 | ფ | „წყვდიადი“ | Тьма | ტერორისტი |
1993 | ფ | „ივანე და აბრამი“ | Я - Иван, ты - Абрам | გრაფი |
1994 | ფ | „მუნჯი მოწმე“ | Немой свидетель | ლარსენი |
1995 | ფ | „პირველი სიყვარული“ | Первая любовь | მამა |
1995 | ფ | „“ | Роковые яйца | ვლადიმირ პერსიკოვი |
1995 | ფ | „“ | Терра инкогнита | მწერალი |
1996 | ფ | „რევიზორი“ | Ревизор | ლაპკინ-ტიაპკინი |
1997 | ფ | „ალისა“ | Алиса | |
1998 | ფ | „სამოთხის ვაშლი“ | Райское яблочко | ჟორა |
1999 | ფ | „ჩინური სერვიზი“ | Китайский сервиз | გრაფი სტროგანოვი |
2000 | ფ | „ბრემენელი მუსიკოსები“ | Бременские музыканты | ბებერი ტრუბადური |
2000 | ფ | „მოგონებები შერლოკ ჰოლმსზე“ | Воспоминания о Шерлоке Холмсе | |
2000 | ფ | „“ | Приходи на меня посмотреть | იგორი |
2000 | ფ | „“ | Человек, который плакал | მამა |
2000 | ფ | „“ | Прокрустово ложе | ჯორჯი |
2001 | ფ | „“ | Поллианна | მისტერ პენდლტონი |
2001 | ფ | „სიყვარულის მეტაფიზიკა“ | Метафизика любви | ტურგენიევი |
2002 | ფ | „საყვარელი“ | Любовник | დიმიტრი, პროფესორი |
2003 | ფ | „“ | Бедный, бедный Павел | პეტრე პალენი |
2006 | ფ | „ექიმი ჟივაგო“ | Доктор Живаго | ვიქტორ კომაროვსკი |
2007 | ფ | „ანა კარენინა“ | Анна Каренина | კარენინი |
2008 | ფ | „სამოთხის ჩიტები“ | Райские птицы | ნიკოლაშა |
2008 | ფ | „“ | Стиляги | оფრედის მამა |
2009 | ფ | „მეფე“ | Царь | მიტროპოლიტი ფილიპე |
კინოს რეჟისორი
რედაქტირებაჯილდოები და აღიარება
რედაქტირება- 1977 : რსფსრ დამსახურებული არტისტი
- 1977 : ლენინური კომკავშირის პრემია
- 1984 : რსფსრ სახალხო არტისტი
- 1987 : სსრკ-ის სახელმწიფო პრემია
- 1991 : სსრკ სახალხო არტისტი[2]
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირებავიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე:
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ „Олег Янковский скончался от тяжелой болезни“. Argumenty i Fakty (Russian). 20 May 2009. ციტირების თარიღი: 2009-05-20.
- ↑ Указ Президента СССР от 21.12.1991 N УП-3112 О присвоении Янковскому О. И. почетного звания Народный артист СССР