მენონიტები
მენონიტები — პროტესტანტული დენომინაცია, რომელიც წარმოიშვა 1536 წელს ნიდერლანდებში რევოლუციური ანაბაპტიზმის გადაგვარების შედეგად (დამაარსებლის მენო სიმონსის (Menno Simons, 1496-1561) სახელის მიხედვით).
პროტესტანტიზმი |
ჰუსიტები • ლოლარდები • ვალდენსები
ანაბაპტიზმი • ანგლიკანიზმი • კალვინიზმი • კონტრ-რეფორმაცია • ლუთერანობა • პოლონური დასი • რემონსტრანტები • ცვინგლიანობა • ჰუგენოტები
ბაპტიზმი • კონგრეგაციონალიზმი • პიეტიზმი • პურიტანები • მეთოდიზმი • მენონიტები • ამიშები პენტეკოსტალიზმი • რევივალიზმი • ევანგელიკალიზმი •
ფილიპინების დამოუკიდებელი ეკლესია |
მენონიტები იზიარებენ ბიბლიას, აღიარებენ ქრისტეს ღვთაებრივობას, მაგრამ უარყოფენ სამებას. ჩაცმულობაში შეჰქონდათ უცნაური ელემენტები, კრძალავდნენ ღილებს. 1581 წლიდან მენონიტები გაიფანტნენ მსოფლიოს სხვადასხვა კუთხეში, ნიდერლანდებში, შვეიცარიაში, ჩრდილო ამერიკაში, გერმანიაში და სხვ. XVIII საუკუნეში, ეკატერინე II-ს მოწვევით, რომელიც დაინტერესებული იყო რუსეთის იმპერიის განაპირა მხარეებში ხალხის დასახლებით, ისინი ჩავიდნენ რუსეთში. დამკვიდრნენ უმეტესად ტავრიისა და ეკატერინოსლავის გუბერნიებში.