ლუარსაბ იაშვილი

ლუარსაბ სეითის ძე იაშვილი (დ. 31 მარტი, 1907, თბილისი — გ. 29 ოქტომბერი, 1993) — ქართველი მევიოლინე და ალტისტი, პედაგოგი, საქართველოს ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე (1961), საქართველოს სსრ-ის სახალხო არტისტი (1983). თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორიის პროფესორი (1947 წლიდან). სეით იაშვილის შვილი.

ბიოგრაფია

1931 წელს დაამთავრა თბილისის კონსერვატორია (პროფ. ვილშუას სავიოლინო კლასი), 1932 წლიდან სწავლობდა ლენინგრადის კონსერვატორიის ასპირანტურაში (ალტის კლასი, ხელმძღვანელი პროფ. სოსინი). 1925-1928 წლებში უკრავდა „ახალგაზრდა ქართველ მუსიკოსთა საზოგადოების“ ორკესტრში, საოპერო სტუდიისა და რუსთაველის თეატრის ორკესტრში. 1928-1945 წლებში იყო საქართველოს პირველი სახელმწიფო კვარტეტის შემადგენლობაში (ალტი). როგორც სოლისტი და კონცერმაისტერი სისტემატურად გამოდიოდა საქართველოს ფილარმონიისა და რადიოს ორკესტრში. 1935 წლიდან ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობას თბილისის კონსერვატორიაში და ცენტრალურ სამუსიკო ათწლედში. 1935 წელს კონსერვატორიაში დააარსა სპეციალობა ალტის კლასი. მისი მოწაფეები არიან: ი. ლეუსი, პ. შავერდიანი, გ. მელიქიშვილი, თავისი ქალიშვილები — მარინე, ირინე და ნანა იაშვილები; ალტისტი ა. ბეგალიშვილი, კომპოზიტორები: რ. ლაღიძე, ი. გეჯაძე, შ. შილაკაძე და სხვები. 1967-1974 წლებში იაშვილი მივლინებული იყო ეგვიპტეში ქ. კაიროს კონსერვატორიაში პედაგოგად. დაჯილდოებულია „საპატიო ნიშნის“ ორდენით.

ლიტერატურა

• გედევანიშვილი მ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 5, თბ., 1980. — გვ. 65.

რესურსები ინტერნეტში

• ლუარსაბ იაშვილი — საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი