ვიკიპედია

ლოტოსის ტაძარი

ლოტოსის ტაძარი—ბაჰაისტური რელიგიის მთავარი ტაძარია ინდოეთსა და მეზობელ ქვეყნებში, აშენდა 1986 წელს. მდებარეობს ქალაქ ნიუ – დელიში - ინდოეთის დედაქალაქში. თოვლის თეთრი პენტელიანური მარმარილოსგან გაკეთებული უზარმაზარი ნაგებობა აყვავებული ლოტოსის ყვავილის ფორმისაა. ის თანამედროვე დელის ერთ – ერთი ყველაზე შთამბეჭდავი არქიტექტურული ნაგებობა და პოპულარული ტურისტული ადგილია.  ცნობილია, როგორც ინდოეთის სუბკონტინენტის მთავარი ტაძარი და ქალაქის მთავარი ღირსშესანიშნაობა. ლოტოსის ტაძარს აქვს მიღებული მრავალი არქიტექტურული პრემია.[1][2][3][4]

ლოტოსის ტაძარი - ნიუ დელი

ღვთისმსახურება რედაქტირება

როგორც ბაჰაისტური რელიგიის ყველა ტაძარში, ლოტოსის ტაძარი ღიაა ყველა აღმსარებლობის მორწმუნწთათვის. ბაჰაიზმის სწავლებებში ნათქვამია, რომ ტაძრის სული არის ის, სადაც ყველა სარწმუნოების ადამიანს შეუძლია თაყვანი სცეს ღმერთს, აღმსარებლური შეზღუდვების გარეშე[5]. სწავლებაში ასევე ნათქვამია, რომ ბაჰაის რწმენის ყველა ტექსტი ან ნებისმიერი სხვა რწმენის გაგება შესაძლებელია ნებისმიერ ენაზე, რომელსაც ასრულებს ტაძრის გუნდი მუსიკალური ინსტრუმენტების გარეშე. ქადაგების კითხვა და რიტუალური ცერემონიების ჩატარება არ არის გათვალისწინებული.[5]

ნაგებობა რედაქტირება

 
ლოტოსის ტაძრის მოდელი
 
ტაძრის ინტერიერი

მშენებლობა დაიწყო ნიუ დელის მახლობლად 1978 წელს და დასრულდა 1986 წლის 22 დეკემბერს.  ადრე ამ ტაძრის ადგილზე მდებარეობდა მისტიკური სოფელი ბაჰა პური (ჰინდიდან ითარგმნება, როგორც „ბაჰას საცხოვრებელი“)[6].ცენტრალური დარბაზის დიამეტრია 75 მეტრი, სიმაღლეა 31 მეტრი, ხოლო ტევადობაა 1300 ადგილი.[7][8]

 
ინტერიერი

ირანული წარმოშობის კანადელი არქიტექტორი ფარიბორზ საჰბა შთაგონებული იყო სიდნეის ოპერის თეატრის მსოფლიოში ცნობილი პროექტით (მიმართულება - სტრუქტურული ექსპრესიონიზმი). ბაჰაის რწმენის ყველა ტაძარს, მათ შორის ლოტოსის ტაძარს, აერთიანებს რამდენიმე არქიტექტურული ელემენტი, რომელთაგან ზოგიერთი დამახასიათებელია ბაჰაის რწმენის წმინდა წერილისთვის. აბდულ-ბაჰამ, რელიგიის დამაარსებლის ვაჟმა, აღნიშნა, რომ ტაძრების მთავარი არქიტექტურული მახასიათებელია ცხრაკუთხიანი, მომრგვალებული ნაგებობა. ყველა ტაძარს აქვს გუმბათი, მაგრამ ეს არ ითვლება ტაძრის მნიშვნელოვან ნაწილად. ბაჰაიზმის სარწმუნოების წმინდა ტექსტებში ასევე ნათქვამია, რომ ტაძარში არ უნდა იყოს გამოსახულებები, ტაძრის ტერიტორიაზე არ უნდა იყოს ქანდაკებები და ტაძარში არ უნდა არსებობდეს ამბიონები და საკურთხევლები (სტუმრებისთვის განკუთვნილია სკამები).[2]

 
ლოტოსის ტაძრის საინფორმაციო ცენტრი
 
ტაძრის ბაღი

ტაძრის შენობას გიგანტური ნახევრადგაშლილი ლოტოსის ყვავილის ფორმა აქვს, რომელიც სამ რიგად დაწყობილი ლოტოსის 27 ფურცლისაგან შედგება. „ფურცლების“ შიდა რიგი უშუალოდ შენობის კარკასს ქმნის და ყვავილის ჯერ კიდევ გაუშლელ კოკორს ჰგავს. ლოტოსის „ფურცლები“ თეთრი ბეტონისგანაა ჩამოსხმული და გარედან დაფარულია საბერძნეთის პენდელიკონის მთის  თეთრი მარმარილოს ფილებით. მსგავსი მარმარილო გამოყენებული ბევრი ანტიკური ნაგებობის მშენებლობისას, საბერძნეთში ათენის აკროპოლისის პანთეონისა და ბაჰაისტური რწმენის სხვა ტაძრების ჩათვლით.[9][10]

ლოტოსის ტაძარი უნიკალური არქიტექტურული ნაგებობაა, რომელსაც არ გააჩნია არცერთი სწორი ხაზი. დარბაზი 2500 ადამიანი იტევს. ტაძარს  ტაძრის ფართობი, რომელიც მოიცავს ტაძრის შენობას და ბაღს,  26 ჰექტარია ფართობი, რაც დაახლოებით უდრის 105 000 კვადრატულ მეტრს ან 10,5 ჰექტარს.

 
 
ტაძრის მაკეტი საინფორმაციო ცენტრში

შენობა უზრუნველყოფილია „ბუნებრივი ვენტილაციის“ უნიკალური სისტემით, რომელიც აგებულია უძველესი ნაგებობების ვენტილაციის პრინციპები საფუძველზე. თბილი ჰაერი ცენტრალური დარბაზიდან გაედინება თაღში არსებული ღიობიდან, ხოლო ცივი ჰაერი შემოედინება წყლიანი აუზებისა და ფუნდამენტის გავლით, შედის დარბაზში და შენობის შიგნით მისაღებ ტემპერატურას ინარჩუნებს.

 

ტაძარი მდებარეობს სოფელ ბაჰაპურში, რომელიც დედაქალაქ ნიუ-დელის რაიონის ნაწილია. პროექტის შემუშავების დასაწყისი 1976 წლიდან იწყება, მოგვიანებით კი ფარიბორზ საჰბა ხელმძღვანელობდა ამ პროექტს. საერთო პროექტი შეიმუშავა ბრიტანულმა კომპანიამ Flint & Neill- მა. ტაძრის მშენებლობისთვის მიწის შესყიდვაში მთავარი წვლილი შეიტანა არდიშირ რუსტამპურმა ჰაიდარაბადიდან რომელმაც მთელი თავისი დანაზოგი შესწირა 1953 წელს. თანხის ნაწილი დაზოგა და გამოყენებული იქნა სათბურის ასაშენებლად ადგილობრივი მცენარეული სახეობების შესასწავლად, რომლებიც შემდეგ ტაძრის ტერიტორიაზე დარგეს.

ლოტოსის ტაძრის მთლიანი ელექტროენერგიის მოხმარებიდან 500 კილოვატი (კვტ), 120 კვტ უზრუნველყოფილია მზის ენერგიით შენობაში მზის პანელების მიერ.რაც თვეში 120,000 რუპიის დანაზოგია. ეს არის პირველი მზის ენერგიის მქონე ტაძარი ნიუ-დელიში.[11]

ტურიზმი რედაქტირება

ინდოეთის ტურიზმის ეროვნული სააგენტოს მონაცემებით, ტაძარს ყოველწლიურად 4 მილიონი ადამიანი სტუმრობს, რაც მას ერთ – ერთ ყველაზე პოპულარულ რელიგიურ შენობად აქცევს მსოფლიოში. [1][12]

იხილეთ აგრეთვე რედაქტირება

სქოლიო რედაქტირება

  1. ↑ 1.0 1.1 "Achievements of the Seven Year Plan" (PDF). Baháʼí News. July 1987. p. 3. Archived from the original(PDF) on 7 April 2013. Retrieved 2 September 2017.
  2. ↑ 2.0 2.1 "Architecture of The Bahai's House of Worship" დაარქივებული 2016-01-18 საიტზე Wayback Machine. . National Spiritual Assembly of the Baháʼís of India. 2012. Retrieved 12 April 2016.
  3. ↑ Galloway, Lindsey. "The World's Most beautiful places of Worship"[მკვდარი ბმული] BBC Travel. BBC. Retrieved 18 June 2016
  4. ↑ "Baháʼí Houses of Worship, India: The Lotus of Bahapur". Baháʼí Association at The University of Georgia. 9 February 2003. Archived from the original on 7 May 2016. Retrieved 12 April 2016.
  5. ↑ 5.0 5.1 Rafati, V.; Sahba, F. (1996). "BAHAISM ix. Bahai Temples". In Yarshater, Ehsan (ed.). Encyclopaedia Iranica. 3 (Online ed.). New York. pp. 465–467. Retrieved 24 December 2016.
  6. ↑ ʻAbdu'l-Bahá (1982) [1912]. The Promulgation of Universal Peace (Hardcover ed.). Wilmette, Illinois, USA: Baháʼí Publishing Trust. p. 71. ISBN 0-87743-172-8[მკვდარი ბმული].
  7. ↑ Shoghi Effendi to an individual believer, Lights of Divine Guidance (volume 1), pg 311
  8. ↑ Permanent Delegation of the Government of India to UNESCO. "Baháʼí House of Worship at New Delhi". UNESCO World Heritage Convention. United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. Archived from the original on 26 August 2016. Retrieved 7 December 2016.
  9. ↑ Permanent Delegation of the Government of India to UNESCO. "Baháʼí House of Worship at New Delhi". UNESCO World Heritage Convention. United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. Archived from the original on 26 August 2016. Retrieved 7 December 2016.
  10. ↑ "Penteli marbles for Bahai temples". Dionyssos Marbles. 2010. Archived from the original on 26 July 2010.
  11. ↑ Sharma, Sameer (20 October 2015). "Baha'i House of Worship -Lotus Temple is on Solar Energy now". Ohindore.com. Archived from the original on 30 May 2016. Retrieved 18 June 2016.
  12. ↑ Encore Presentation: A Visit to the Capital of India: New Delhi". Cable News Network. 14 July 2001. Retrieved 19 January 2015.
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=ლოტოსის_ტაძარი&oldid=4208577“-დან