კონსტანტინ ჩაიკინი

კონსტანტინ ჩაიკინი (რუს. Константин Иванович Чайкин, დ. 15 (27) მაისი 1889 წ., მოსკოვი — 27 აპრილი 1938 წ., დასახვრეტი პოლიგონი „კომუნარკა“) — რუსი სწავლული-აღმოსავლეთმცოდნე, ირანისტი, ლინგვისტი და მთარგმნელი.

კონსტანტინ ჩაიკინი
დაბ. თარიღი 27 მაისი (8 ივნისი), 1889 ან 1889[1]
დაბ. ადგილი მოსკოვი
გარდ. თარიღი 27 აპრილი, 1938(1938-04-27) ან 1938[1]
გარდ. ადგილი Kommunarka shooting ground
დასაფლავებულია Kommunarka shooting ground
მოქალაქეობა რუსეთის იმპერია
საქმიანობა მთარგმნელი

ცხოვრება და აკადემიური გზა

რედაქტირება

კონსტანტინ ჩაიკინი დაიბადა ვაჭართა ფენაში გასული გლეხის ოჯახში. დაამთავრა კომერციული სასწავლებელი, რომლის დამთავრების შემდეგ, 1911 წელს შევიდა მოსკოვის უნივერსიტეტის იურიდიულ ფაკულტეტზე.

  • 1912 წელს გადავიდა ლაზარევის აღმოსავლურ ენათა ინსტიტუტში, სადაც შეისწავლა ფარსი და სპარსული ლიტერატურა აგაფანგელ კრიმსკოის (რუს. Крымский, Агафангел Ефимович) ხელმძღვანელობით.
  • 1916 წელს დაამთავრა აღმოსავლურ ენათა ინსტიტუტი, სადაც სადიპლომო ნაშრომთან ერთად წარმოადგინა აბდ ალ-რაჰმან ნურ ალ-დინ იბნ აჰმად ჯამის პოემის „სალამან და აბსალი“-ს თარგმანი. კონსტანტინ ჩაიკინი იმავე წელს კათედრაზე დატოვეს დისერტაციის მოსამზადებლად.
  • 1918 წელს ხელმძღვანელობდა ინსტიტუტის ბიბლიოთეკას.
  • 1921—1926 წლებში მუშაობდა მთარგმნელად ირანში, საბჭოთა კავშირის სრულუფლებიან წარმომადგენლობაში, ამავდროულად ეწეოდა კვლევით სამუშაოს აბუ-ლ ფარაჯა რუნის პოეზიაზე, ხოლო პოეტის შემოქმედების კვლევა 1927 წელს დაასრულა და ფარსიზე გამოსცა პოეტის ლექსების წიგნებთან ერთად ქალაქ თეირანში.
  • 1928 წელს გამოაქვეყნა სახელმძღვანელო „უახლესი სპარსული ლიტერატურის მოკლე ნარკვევი“, ასევე საადის „ბუსთან“-ისა და აბდ-ორ-რაჰმან ჯამის „ბეხერესთან“-ის („გაზაფხულის ბაღი“) რუსული თარგმანები.
  • მუშაობდა „სპარსულ-რუსულ ლექსიკონსა“ და „სპარსული ენის განმარტებით ლექსიკონზე“.
  • დაპატიმრებული იქნა 1938 წლის 21 თებერვალს. 1938 წლის 27 აპრილს საბჭოთა კავშირის უმაღლესი სასამართლოს სამხედრო კოლეგიის მიერ მიესაჯა დახვრეტა შპიონაჟში ბრალდების გამო. დახვრეტილ იქნა იმავე დღეს.
  • კონსტანტინ ჩაიკინი რებილიტირებულ იქნა 1957 წლის 18 ივლისს.

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება
  1. 1.0 1.1 Люди и судьбы. Биобиблиографический словарь востоковедов - жертв политического террора в советский период (1917-1991)СПб: Петербургское Востоковедение, 2013. — 496 с. — (Социальная история отечественной науки о Востоке) — ISBN 978-5-85803-225-0