თოგოიანი
თოგოიანი, თოგოიანთკარი — სოფელი აღმოსავლეთ საქართველოში, შიდა ქართლის მხარის კასპის მუნიციპალიტეტში, სამთავისის თემში.[1] მდებარეობს მდინარე ლეხურის ხეობაში. ზღვის დონიდან 750 მეტრზე, კასპიდან დაშორებულია 12 კილომეტრით.[3] ამავე დასახელების სოფელი არის ჟამურშიც (ქსნის ხეობა).[4]
| სოფელი | |
|---|---|
|
თოგოიანი | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | შიდა ქართლის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | კასპის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | სამთავისი |
| კოორდინატები | 42°00′35″ ჩ. გ. 44°23′58″ ა. გ. / 42.00972° ჩ. გ. 44.39944° ა. გ. |
| ცენტრის სიმაღლე | 750 მ |
| მოსახლეობა | 75[1] კაცი (2014) |
| ეროვნული შემადგენლობა |
ქართველები 80,0% ოსები 17,3%[2] |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
| სატელეფონო კოდი | +995 |
.svg)    | |
ეტიმოლოგია
რედაქტირებასახელი ეწოდება თოგოშვილების (ოს. Тогойтæ) საგვარეულოს გამო.
დემოგრაფია
რედაქტირებარამდენიმე გვარი XX საუკუნის დასაწყისში ქსნის ხეობიდან ჩამოსახლდა. სოფელში ცხოვრობენ თოგოშვილები, ზოზრაშვილები (სოფელ კარადან — ჯერ წირში, შემდეგ აქ გადმოსახლდნენ), გაბოშვილები, ქენქაძეები და ჯაჯიშვილები.[5] 2014 წლის აღწერის მონაცემებით, სოფელში ცხოვრობს 75 ადამიანი.
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 2002[6] | 90 | 46 | 44 |
| 2014[1] |  75 |
39 | 36 |
ცნობილი ადამიანები
რედაქტირებათოგოიანიდან იყო ქართულ-ოსურ ურთიერთობათა ისტორიის ერთ-ერთი პირველი მეცნიერული ნაშრომის („ქართულ-ოსურ ურთიერთობათა ისტორია“, 1956) ავტორი გიორგი თოგოშვილი.[5]
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ 1.0 1.1 1.2 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
- ↑ Ethnic composition of Georgia 2014
- ↑ ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 4, თბ., 2018. — გვ. 77.
- ↑ გვასალია ჯ., ქსნის ხეობის ისტორიული გეოგრაფიის საკითხები // საქართველოს ისტორიული გეოგრაფიის კრებული, ტ. 3, თბ.: „მეცნიერება“, 1967. — გვ. 9–54.
- ↑ 5.0 5.1 „სოფელი თოგოიანი“. qartli.ge. 2020-11-04. ციტირების თარიღი: 28 ნოემბერი, 2020. შეამოწმეთ თარიღის პარამეტრი
|access-date=-ში (დახმარება) - ↑ მოსახლეობის 2002 წლის აღწერა. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (2002 წელი). ციტირების თარიღი: 30 დეკემბერი 2019.