გოგნი
გოგნი — სოფელი საქართველოში, იმერეთის მხარის თერჯოლის მუნიციპალიტეტში, ადმინისტრაციული ერთეულის ცენტრი (სოფელი გოგნი).
სოფელი | |
---|---|
გოგნი | |
ქვეყანა | საქართველო |
მხარე | იმერეთის მხარე |
მუნიციპალიტეტი | თერჯოლის მუნიციპალიტეტი |
თემი | გოგნი |
კოორდინატები | 42°16′50″ ჩ. გ. 42°58′58″ ა. გ. / 42.28056° ჩ. გ. 42.98278° ა. გ. |
პირველი ხსენება | 1188 |
ცენტრის სიმაღლე | 500 მ |
მოსახლეობა | 448[1] კაცი (2014) |
ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 99,8 % |
სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
სატელეფონო კოდი | +995 |
მდებარეობს იმერეთ-არგვეთის სერზე, მდინარე ქვერუნის (ძევრულის მარცხენა შენაკადი) ზემოთში. ზღვის დონიდან 500 მ, თერჯოლიდან 12 კმ. სოფელში არის საჯარო სკოლა.
დემოგრაფია
რედაქტირება2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 448 ადამიანი.
აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
---|---|---|---|
1908[2] | 842 | ||
1911[3] | 997 | ||
2002[4] | 527 | 260 | 267 |
2014[1] | 448 | 228 | 220 |
ისტორია
რედაქტირებათამარ მეფის 1188 წლით დათარიღებულ სიგელში მოხსენიებულია გოგნის ციხისთავი. 1778 წელს მეფე სოლომონ I-ის მეუღლემ მარიამ დედოფალმა გოგნში ააგო ღვთისმშობლის მიძინების ქვითკირის ეკლესია და დააფუძნა მონასტერი გოგნის უდაბნო.
სოფლის ჩრდილოეთით 3 კილომეტრში შემორჩენილია ბერციხის ნანგრევები. სოფლის დასავლეთით, მაღალ გორაზე დგას გვიანდელი შუა საუკუნეების წმინდა გიორგის სახელობის ქვითკირით ნაშენი ერთნავიანი ეკლესია, რომელსაც ლეგენდის გამო დღემდე „კარუგდებლად“ მოიხსენიებენ. მას გარს აკრავს ურთხელის ტყე და გამოქვაბულები. შესასვლელი დასავლეთიდან აქვს, ინტერიერში ქვაზე გამოქანდაკებულია მაცხოვრის ამაღლების სცენა (დაზიანებულია). მის მიმდებარედ შენდება ახალი მონასტერი, რომელიც ასევე წმინდა გიორგის სახელობისაა.
ლიტერატურა
რედაქტირება- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 3, თბ., 1978. — გვ. 199.
- ბერაძე თ., ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 2, თბ., 2012. — გვ. 66.
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
- ↑ Кавказскій календарь на 1910 годъ, Тифлись, 1909, стр. 226.
- ↑ Кавказскій календарь на 1912 годъ, Тифлись, 1911, стр. 143.
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II