ბორის ცხოვრებოვი
ბორის ალექსანდრეს ძე ცხოვრებოვი (ცხურბათი) [დ. 25 აგვისტო (ან 30 ნოემბერი[1]), 1911; სოფ. მსხლები, ახლანდ. ჯავის მუნიციპალიტეტი] — ოსი საბჭოთა თეატრის მსახიობი. საქართველოს სსრ დამსახურებული (1954)[2] და სახალხო არტისტი (1972). სკკპ წევრი 1940 წლიდან.
| ბორის ცხოვრებოვი | |
|---|---|
 | |
| დაბადების სახელი | ბორის ალექსანდრეს ძე ცხოვრებოვი |
| დაბადების თარიღი |
25 აგვისტო (ან 30 ნოემბერი), 1911 სოფ. მსხლები, გორის მაზრა, ტფილისის გუბერნია, რუსეთის იმპერია |
| მოქალაქეობა |
 რუსეთის იმპერია →.svg){kind=small} საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა → სსრკ |
| ეთნიკურად | ოსი |
| ალმა-მატერი | რუსთაველის სახელობის თეატრთან არსებული დრამატული სტუდია |
| საქმიანობა | მსახიობი |
| აქტიური | 1931 წლიდან |
| ორგანიზაცია | ცხინვალის სახელმწიფო თეატრი |
| პარტია | სკკპ (1940–) |
| ჯილდოები |
|
სცენაზეა 1931 წლიდან.[1] 1935 წელს დაამთავრა რუსთაველის სახელობის თეატრთან არსებული დრამატული სტუდია. 1933 წლიდან კოსტა ხეთაგუროვის სახელობის ცხინვალის სახელმწიფო თეატრის მსახიობი იყო. თანაბარი წარმატებით თამაშობდა ტრაგედიულ და კომედიურ როლებს. მის მიერ შექმნილი სცენური სახეებიდან აღსანიშნავია: ჩერმენი (გ. ფლითის „ჩერმენი“), ტატე (ვ. სანაყოევის „ტატე ჯიოევი“), ლოპესი (ფლეჩერის „ესპანელი მღვდელი“), ზაბელინი (ნ. პოგოდინის „კრემლის კურანტები“), ილიკო (დ. ჯიოთის „ილიკო ფუხათი“), ჯემალა (ვ. კანდელაკის „მაია წყნეთელი“), ბათა (მ. კაიროვის „ბათას შვილები“), გიორგი (ი. ჭავჭავაძის „ოთარაანთ ქვრივი“), დომინგო (ფ. შილერის „დონ კარლოსი“), კასიო (უ. შექსპირის „ოტელო“), პუპა (ე. ბრიტაევის „ორი და“), ისაკი (ნ. გაგლოევის „ისაკ ხარებოვი“), პავლინი, ბარონი (მ. გორკის „ეგორ ბულიჩოვი და სხვები“ და „ფსკერზე“), ონისე (მ. მრევლიშვილის „ზვავი“), საფრანგეთის მეფე (შექსპირის „მეფე ლირი“), პრეზიდენტი (ფ. შილერის „ვერაგობა და სიყვარული“) და სხვ.[2]
დაჯილდოებულია „საპატიო ნიშნის“ ორდენითა და მედლებით.
ლიტერატურა რედაქტირება
- ცუცქირიძე შ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 258.
რესურსები ინტერნეტში რედაქტირება
სქოლიო რედაქტირება
- ↑ 1.0 1.1 ЦХОВРЕБОВ БОРИС АЛЕКСАНДРОВИЧ. КИНО-ТЕАТР.РУ (26.04.2017). ციტირების თარიღი: 28 მარტი, 2020.
- ↑ 2.0 2.1 საიუბილეო თარიღები: თეატრი, მუსიკა, კინო, თბ., 1991. — გვ. 38.