ამონიუმის ქლორიდი
(გადამისამართდა გვერდიდან ამონიუმქლორიდი)
ამონიუმის ქლორიდი — არაორგანული ნივთიერება ქიმიური ფორმულით NH4Cl. არის თეთრი, კრისტალური მარილი, რომელიც წყალში ძალიან კარგად იხსნება. ძირითადად გამოიყენება როგორც სასუქი და არომატიზატორი ზოგიერთ ლიქიორში. ამონიუმის ქლორიდი მიიღება ქლორწყალბადმჟავისა და ამიაკის ურთიერთქმედებით.
ამონიუმის ქლორიდი | |
ზოგადი | |
---|---|
ქიმიური ფორმულა | NH4Cl |
მოლური მასა | 53.49 გ/მოლი |
ფიზიკური თვისებები | |
სიმკვრივე | 1.519 გ/სმ³ |
თერმული თვისებები | |
მოლური თბოტევადობა (სტ. პირ.) | 84.1 [1] ჯ/(მ·კ) |
წარმოქმნის ენტალპია (სტ. პირ.) | 94.56 [1] კჯ/მოლი |
ქიმიური თვისებები | |
pKa | 9.24 |
ხსნადობა ნივთიერებაში ეთანოლი | 6 (19 °C)[1] გ/100 მლ |
წარმოება
რედაქტირება- ამონიუმის ქლორიდი არის პროდუქტი „ამიაკ-სოდა პროცესის“ რეაქციისა, რომლითაც იღებენ ნატრიუმის კარბონატს:[2]
- CO2 + 2 NH3 + 2 NaCl + H2O → 2 NH4Cl + Na2CO3
გარდა იმისა, რომ ეს ამონიუმის ქლორიდის წარმოების ძირითადი მეთოდია, ეს მეთოდი გამოიყენება ზოგიერთ სამრეწველო ოპერაციაში ამიაკისგან განსათავისუფლებლად.
- ამონიუმის ქლორიდი ასევე მიიღება ამიაკის წყალბადის ქლორიდთან (აირი) ან ქლორწყალბადმჟავასთან(წყალხსნარი) რეაქციისას:[2]
- NH3 + HCl → NH4Cl
- ამონიუმის ქლორიდი ბუნებრივი სახით გავრცელებულია ვულკანურ რეგიონებში, ფორმირდება ვულკანურ ქვებში ფუმაროლებთან ახლოს. მისი მოლეკულები აირად ფაზაში დიდხანს ვერ არსებობენ, რადგან ისინი მარტივად იხსნებიან წყალში[3].
რეაქციები
რედაქტირება- ამონიუმის ქლორიდი გაცხელებით იშლება ამიაკად და წყალბადის ქლორიდად:[2]
- NH4Cl → NH3 + HCl
- ამონიუმის ქლორიდი ურთიერთქმედებს ძლიერ ტუტეებთან როგორიცაა ნატრიუმის ჰიდროქსიდი და მიიღება აირადი ამიაკი.
- 2 NH4Cl + Na2CO3 → 2 NaCl + CO2 + H2O + 2 NH3
- ამონიუმის ქლორიდი მაღალ ტემპერატურაზე რეაქციაში შედის ტუტე ლითონების კარბონატებთან, მიიღება ამიაკი და ტუტე ლითონის ქლორიდი
- 2 NH4Cl + Na2CO3 → 2 NaCl + CO2 + H2O + 2 NH3
- ზოგიერთი ამონიუმის ქლორიდის რეაქცია სხვა ქიმიკატებთან ენდოთერმულია, როგორც ბარიუმის ჰიდროქსიდის შემთხვევაში.
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ 1.0 1.1 1.2 Pradyot, Patnaik (2003). Handbook of Inorganic Chemicals. The McGraw-Hill Companies, Inc.. ISBN 978-0-07-049439-8.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Wiberg, Egon; Wiberg, Nils (2001) Inorganic Chemistry, illustrated, Academic Press, გვ. 614. ISBN 978-0-12-352651-9.
- ↑ Rowley, Steven P. (2011). General Chemistry I Laboratory Manual, Second, Kendall Hunt. ISBN 978-0-7575-8942-3.
- ↑ Bothara, K. G. (2008). Inorganic Pharmaceutical Chemistry. Pragati Books Pvt. Ltd., გვ. 13–. ISBN 978-81-85790-05-3.