აკაკის აკვანი
| აკაკის აკვანი | |
|---|---|
| დამდგმელი რეჟისორი | კონსტანტინე პიპინაშვილი |
| სცენარის ავტორი |
ლევან ასათიანი, კონსტანტინე პიპინაშვილი |
| კომპოზიტორი | ალექსი მაჭავარიანი |
| ხმის ოპერატორი | ვლადიმერ დოლიძე |
| ოპერატორი | ფელიქს ვისოცკი |
| მხატვარი | დავით კაკაბაძე |
| სტუდია | თბილისის კინოსტუდია |
| გამოსვლის თარიღი | 1947 |
| ხანგრძლივობა | 101 წთ. |
| ქვეყანა |
 სსრკ.svg){kind=small} საქ. სსრ |
| ენა | ქართული |
სიუჟეტირედაქტირება
მცხოვანი აკაკის საიუბილეო საღამოზე დარბაზში მოხუც ძიძას აკვანი შემოაქვს. მგოსანი აკვანს დასცქერის და ახსენდება ბავშვობისა და ყრმობის წლები. თავადის მიერ ღარიბი გლეხის ოჯახში გაძიძავებულმა მომავალმა პოეტმა აქ შეიცნო პატიოსანი შრომისა და ადამიანურობის ფასი. ქუთაისის გიმნაზიაში კი მეფის რეჟიმის დამახინჯებული აღმზრდელობითი მეთოდის მთელი სუსხი ბავშვურ მხრებზე გამოცადა. გიმნაზიის დამთავრების შემდეგ პოეტის წინაშე ფართო შემოქმედებითი გზა იშლება.[1]
როლებშირედაქტირება
- ომარ ჩიტაია (აკაკი წერეთელი–ბავშვობაში)
- შოთა ქოჩორაძე (აკაკი წერეთელი–ჭაბუკი)
- მიხეილ ყვარელაშვილი (აკაკი წერეთელი–იუბილარი)
- სპარტაკ ბაღაშვილი (ესტატე–მეწისქვილე, ვაჟა–ფშაველა, გამზრდელი)
- თამარ ციციშვილი (ეკატერინე–აკაკის დედა)
- ალექსანდრე აფხაიძე (როსტომი–აკაკის მამა)
- მედეა ჯაფარიძე (ანა–აკაკის და)
- ვლადიმერ გიორგაძე (აკაკის ძმა)
- ქრისტესია ლებანიძე (აკაკის ძმა)
- ნატო ვაჩნაძე (მანო–ძიძა)
- კოტე მიქაბერიძე (პაპუნა–მანოს ქმარი)
- კოტე დაუშვილი (მოურავი)
- ლეილა აბაშიძე (ნაზიბროლა)
- ედიშერ მაღალაშვილი (ბაგრატი–ახალგაზრდა თავადი)
- ნოდარ კანდელაკი (ამირანი–მეჯინიბე)
- ივან პერესტიანი (გიმნაზიის დირექტორი)
- ალექსანდრე (სანდრო) ჟორჟოლიანი (ანაპოდისტე–მასწავლებელი)
- პეტრე დოლჟანოვი (დობრონრავოვი–მასწავლებელი)
