შუქრიე სულთანი
ჰათიჩე შუქრიე სულთანი ( ოსმ. خدیجه شکریه سلطان , „პატივცემული ქალბატონი“ და „მადლიერი“, დ. 24 თებერვალი , 1906 – გ. 1 აპრილი, 1972 ) — ოსმალეთის პრინცესა, ტახტის მემკვიდრის შაჰზადე იუსუფ იზედდინის ქალიშვილი, რომელიც იყო სულთან აბდულაზიზის და ლემან ჰანიმის ვაჟი.
| შუქრიე სულთანი | |
|---|---|
 | |
| დაბადების თარიღი |
24 თებერვალი, 1906 ჩამლიჯას ვილა, კონსტანტინოპოლი, ოსმალეთის იმპერია (ახლა სტამბოლი, თურქეთი) |
| გარდაცვალების თარიღი |
1 აპრილი, 1972 (66 წლის) ჩამლიჯას ვილა, სტამბოლი, თურქეთი |
| რელიგია | სუნიზმი |
| მეუღლე(ები) |
|
| მშობლები |
მამა: შაჰზადე იუსუფ იზედდინი დედა: ლემან ჰანიმი |
ადრეული წლები
რედაქტირებაშუქრიე სულთანი დაიბადა 1906 წლის 24 თებერვალს ჩამლიჯაში, მამის ვილაში. მისი მამა იყო შეჰზადე იუსუფ იზედინი, ხოლო დედა იყო ლემან ჰანიმი. [1] ის იყო მეორე შვილი და უფროსი ქალიშვილი, რომელიც მამას შეეძინა და დედისთვის იყო უფროსი შვილი. მას ჰყავდა ორი უმცროსი ძმა, შაჰზადე მეჰმედ ნიზამედდინი, მასზე ორი წლით უმცროსი და და, მიჰრიბან მიჰრიშაჰ სულთანი, მასზე ათი წლით უმცროსი. მამამ თავი მოიკლა 1916 წლის 1 თებერვალს, როდესაც ის ათი წლის იყო. ის იყო აბდულაზიზის და დიურინევ ქადინის შვილიშვილი. [2]
პირველი ქორწინება
რედაქტირებაშუქრიე სულთანმა დაქორწინდა მის მეორე ბიძაშვილზე, შეჰზადე მეჰმედ შერაფედინი, [3] შაჰზადე სელიმ სულეიმანის ვაჟი და სულთან აბდულმეჯიდ I- ის შვილიშვილი. ქორწილი 1923 წლის 14 ნოემბერს, ნიშანთაშის ვილაში გაიმართა. 1924 წლის მარტში, სამეფო ოჯახის გადასახლებისას, შუქრიე და მისი ქმარი გადავიდნენ პარიზში, სადაც ცხოვრობდნენ 1925 წლამდე [4] და შემდეგ ეგვიპტეში, სადაც მას შეუერთდნენ მისი და - მიჰრიშაჰ სულთანი და კავიდან ჰანიმი, მამის მეორე მეუღლე. მოგვიანებით ისინი საცხოვრებლად გადავიდნენ ბეირუთში, სადაც განქორწინდნენ [4] 1927 წელს. [2]
მეორე ქორწინება
რედაქტირება
1935 წლის 4 სექტემბერს იგი დაქორწინდა აჰმად ალ-ჯაბერ ალ-საბაჰზე კაიროში, ეგვიპტე . ისინი განქორწინდნენ 1937 წელს.
1938 წლის 10 თებერვალს დაინიშნა ზივერ ფაშას ძე მიდჰათ ბეისთან. [5] [6] თუმცა, ქორწინება არ შედგა. [5] [6] 1944 წელს იგი მიემხრო შეჰზადე ომერ ფარუკს, როდესაც საბჭომ აირჩია შაჰზადე აჰმედ ნიჰადი ოჯახის უფროსად. [7]
მესამე ქორწინება
რედაქტირება1949 წლის აპრილში იგი დაქორწინდა მეჰმედ შეფიკ ზიაზე (1894 - 1980), [3] კვიპროსელი თურქული წარმოშობის ამერიკის მოქალაქეზე. [5] [6] 1952 წელს ის, მისი ქმარი და მისი და დაბრუნდნენ სტამბოლში პრინცესებისთვის გადასახლების კანონის გაუქმების შემდეგ, სადაც იგი ჩამლიჯა ვილაში დასახლდა. [8] [9]
გარდაცვალება
რედაქტირებაშუქრიე სულთანი გარდაიცვალა 1972 წლის 1 აპრილს სამოცდაექვსი წლის ასაკში და დაკრძალეს მისი დიდი ბაბუის სულთან მაჰმუდ II- ის მავზოლეუმში, დივანიოლუ, სტამბოლი . [2] მეჰმედ შეფიკმა შემდეგ ცოლად შეირთო ნესლიშაჰ სულთანი, შაჰზადე მეჰმედ აბდულკადირის ქალიშვილი. [10]
შუქრიეს მიღებული აქვს ოსმანთა სახლის ორდენი, [11] ქველმოქმედების ორდენი, 1-ლი ხარისხი და [12] ოსმალეთის იმპერიის გამორჩეული ორდენი. [11]
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ Reşad, Ekrem; Osman, Ferid (1911) Musavver nevsâl-i Osmanî, გვ. 68.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Adra, Jamil (2005) Genealogy of the Imperial Ottoman Family 2005.
- ↑ 3.0 3.1 Vâsıb, Ali; Osmanoğlu, Osman Selaheddin (2004) Bir şehzadenin hâtırâtı: vatan ve menfâda gördüklerim ve işittiklerim. YKY, გვ. 441. ISBN 978-9-750-80878-4.
- ↑ 4.0 4.1 Milanlıoğlu, Neval (2011) Emine Naciye Sultan'ın Hayatı (1896-1957), გვ. 13 r. 55, 126–27.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 (2005) Şehzade Yusuf İzzeddin öldürüldü mü, intihar mı etti?. Selis, გვ. 16. ISBN 978-975-8724-47-5.
- ↑ 6.0 6.1 6.2 (2006) Veliaht Yusuf İzzeddin. Çatı Yayıncılık. ISBN 978-975-8845-21-7.
- ↑ (2017) Neslishah: The Last Ottoman Princess. Oxford University Press, გვ. 207. ISBN 978-9-774-16837-6.
- ↑ Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı (1994) İstanbul ansiklopedisi. Kültür Bakanlığı, გვ. 536. ISBN 978-9-757-30607-8.
- ↑ Kurşun, Zekeriya (2005) Üsküdar Sempozyumu: Bildiriler. Üsküdar Belediyesi, გვ. 344. ISBN 978-9-759-20195-1.
- ↑ Bardakçı, Murat (2008) Son Osmanlılar: Osmanlı hanedanının sürgün ve miras öyküsü. İnkılâp, გვ. 176. ISBN 978-9-751-02616-3.
- ↑ 11.0 11.1 (2005) Virgül, Issues 80-83. Pusula Yayıncılık, გვ. 41.
- ↑ Fritz Rudolf Künker GmbH & Co. KG Künker Auktion 299 - Orden und Ehrenzeichen aus aller Welt: Das Osmanische Reich, The Ottoman Collection, Teil 2. Numismatischer Verlag Künker, გვ. 146–147.