ურაცილი (2,4-დიოქსოპირიმიდინი) — პირიმიდინული ფუძე, რომელიც არის რიბონუკლეინის მჟავების კომპონენტი და როგორც წესი არ გვხვდება დეზოქსირიბონუკლეინის მჟავაში, შედის ნუკლეოტიდის შემადგენლობაში. ნუკლეური მჟავების შემადგენლობაში კომპლემენტარობის პრინციპის მიხედვით უკავშირდება ადენინს და წარმოქმნის ორ წყალბადურ ბმას.[2]

ურაცილი
ურაცილი: ქიმიური ფორმულა
ზოგადი
სისტემური სახელწოდებაპირიმიდინ-2,4(1H,3H)-დიონი
ტრადიციული სახელწოდებაურაცილი
ქიმიური ფორმულაC4H4N2O2
მოლური მასა112,08676 /მოლი
ფიზიკური თვისებები
სიმკვრივე1,32 /სმ³
თერმული თვისებები
დაშლის ტემპერატურა335[1] °C
კლასიფიკაცია
CAS 66-22-8
SMILES
  • O=C1NC=CC(=O)N1
RTECSYQ8650000

ფიზიკური თვისებები

რედაქტირება

თეთრი ფხვნილი ან ნემსისებური კრისტალები, ადვილად იხსნებიან ცხელ წყალში.[3]

ქიმიური თვისებები

რედაქტირება

აქვს ამფოტერული თვისებები, შეუძლია ტაუტომერია.[3]

 

აღმოჩენის ისტორია

რედაქტირება

პირველად აღმოაჩინეს 1900 წელს საფუარების ნუკლეინის მჟავების გახლეჩის პროდუქტებში.[3]

  1. Richard L. Myers, Rusty L. Myers: The 100 most important chemical compounds, 92-93 link
  2. Кнорре Д. Г., Мызина С. Д., Биологическая химия, 3, Москва: Высшая школа, 2000. 7000 ეგზ., ISBN 5060037207.
  3. 3.0 3.1 3.2 დიდი საბჭოთა ენციკლოპედია

ლიტერატურა

რედაქტირება
  • Кнорре Д. Г., Мызина С. Д., Биологическая химия, 3, Москва: Высшая школа, 2000. 7000 ეგზ., ISBN 5060037207.
  • Альбертс Б., Брей Д., Льюис Дж., Рэфф М., Робертс К., Уотсон Дж., Молекулярная биология клетки: в трех томах, 2, ტ. 1, Москва: Мир, 1994. 10000 ეგზ., ISBN 5030019855.
  • Марри Р., Греннер Д., Мейес П., Родуэлл В., Биохимия человека: в двух томах, ტ. 1, Москва: Мир, 2004. 2000 ეგზ., ISBN 5030036008.