ვიკიპედია

სვეტლანა ალექსიევიჩი

სვეტლანა ალექსანდრეს ასული ალექსიევიჩი (ბელარ. Святлана Аляксандраўна Алексіевіч, რუს. Светлана Александровна Алексиевич, დ. 31 მაისი, 1948, სტანისლავი, უკრაინის სსრ) — საბჭოთა და ბელარუსი მწერალი, ჟურნალისტი, დოკუმენტური ფილმების სცენარისტი.[14] წერს რუსულ ენაზე. ლიტერატურის დარგში ნობელის პრემიის 2015 წლის ლაურეატი.[15]

სვეტლანა ალექსიევიჩი
შეცდომა Lua: expandTemplate: template "lang-be-tarask" does not exist
დაბადების თარიღი 31 მაისი, 1948(1948-05-31)[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] (75 წლის)
დაბადების ადგილი ივანო-ფრანკოვსკი[1] [2] [3]
საქმიანობა მწერალი[9] [2] [3] [10] და ჟურნალისტი[1] [2] [3] [10]
ენა რუსული ენა[10]
ეროვნება ბელარუსები[11] [12]
მოქალაქეობა  ბელარუსი
 სსრკ
ალმა-მატერი Faculty of Journalism of the Belarusian State University[1] [9] [2] [3]
ჟანრი დოკუმენტური ლიტერატურა და მოკლე რომანი
Magnum opus ცინკის ბიჭები[2] [1] [3] , ჩერნობილის ლოცვა[1] , ომს ქალის სახე არ აქვს[13] [2] [3] , სეკონდ-ჰენდის დრო და უკანასკნელი მოწმეები[1] [2] [3]
ჯილდოები ჰერდერის პრემია და სხვა
ხელმოწერა
საიტი alexievich.info

მისი წიგნების უმეტესობა დაწერილია საბჭოთა კავშირის გვიანი წლებსა და პოსტსაბჭოთა ეპოქის შესახებ. მისი ყველაზე ცნობილი წიგნებია „ომს არ აქვს ქალის სახე“, „ცინკის ბიჭები“, „ჩერნობილის ლოცვა“, „სექონდ-ჰენდის დრო“.[15]

ბიბლიოგრაფია რედაქტირება

  • ომს არ აქვს ქალის სახე (1985)
  • უკანასკნელი მოწმეები (1985)
  • ცინკის ბიჭები (1991)
  • ჩერნობილის ლოცვა (1997)
  • სექონდ-ჰენდის დრო (2013)

სქოლიო რედაქტირება

  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 Кто есть кто в Республике Беларусь — Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000. — გვ. 14. — 313 გვრ. — ISBN 978-83-913780-0-7
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын — Мінск: 1996. — ტ. 1. — გვ. 243. — 552 გვრ. — ISBN 978-985-11-0036-7
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 3.7 Энцыклапедыя гісторыі Беларусі ў 6 тамах. Том 1 — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 1993. — გვ. 100. — ISBN 978-5-85700-074-8
  4. ↑ Serafin S. R. Encyclopædia Britannica
  5. ↑ FemBio database
  6. ↑ ბროკჰაუზის ენციკლოპედია
  7. ↑ Munzinger Personen
  8. ↑ Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги / под ред. Н. Н. Скатов — 2005. — С. 53–55. — ISBN 5-94848-245-6
  9. ↑ 9.0 9.1 Беларусь: ні Эўропа, ні Расея. Меркаваньні беларускіх эліт — 2006. — გვ. 249. — 258 გვრ. — ISBN 978-83-89406-77-4
  10. ↑ 10.0 10.1 10.2 Bibliothèque nationale de France Record #121882342 // BnF catalogue général — Paris: BnF.
  11. ↑ Беларусь: ні Эўропа, ні Расея. Меркаваньні беларускіх эліт — 2006. — გვ. 42, 124–125. — 258 გვრ. — ISBN 978-83-89406-77-4
  12. ↑ Цяжкі час — Працяг. Канцэпцыя новага Беларускага Адраджэньня, кн. 3, артыкулы і матэр’ялы (2003−2010) — ვარშავა, ნიუ-იორკი, ვილნიუსი: (untranslated), (untranslated), 2010. — გამ. 1. — გვ. 767. — 464 გვრ. — ISBN 978-9955-578-12-3
  13. ↑ Кто есть кто в Республике Беларусь — Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000. — გვ. 1985. — 313 გვრ. — ISBN 978-83-913780-0-7
  14. ↑ [1]
  15. ↑ 15.0 15.1 „Нобелевскую премию по литературе получила Светлана Алексиевич“. Газета.Ru. 2015-10-08. ციტირების თარიღი: 2015-10-08.
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=სვეტლანა_ალექსიევიჩი&oldid=4458219“-დან