საწირე
საწირე — სოფელი საქართველოში, იმერეთის მხარის ტყიბულის მუნიციპალიტეტში, თემის ცენტრი (სოფლები: ახალსოფელი, ბზიაური, დაბაძველი, ზედუბანი, სამტრედია, ძიროვანი).
სოფელი | |||
---|---|---|---|
საწირე | |||
ქვეყანა |
![]() | ||
მხარე | იმერეთის მხარე | ||
მუნიციპალიტეტი | ტყიბულის მუნიციპალიტეტი | ||
თემი | საწირე | ||
კოორდინატები | 42°19′59″ ჩ. გ. 42°55′45″ ა. გ. / 42.33306° ჩ. გ. 42.92917° ა. გ. | ||
პირველი ხსენება | XI საუკუნე | ||
ცენტრის სიმაღლე | 550 მ | ||
მოსახლეობა | 626[1] კაცი (2014) | ||
ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 99,7 % | ||
რელიგიური შემადგენლობა | მართლმადიდებლები | ||
სასაათო სარტყელი | UTC+4 | ||
სატელეფონო კოდი | +995 | ||
|
მდებარეობს ტყიბულის წყალსაცავის ჩრდილოეთით. ზღვის დონიდან 550 მეტრი, ტყიბულიდან 6 კილომეტრი. სოფელში არის საჯარო სკოლა[2] და საბავშვო ბაღი.
დემოგრაფიარედაქტირება
2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 626 ადამიანი.
აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
---|---|---|---|
2002[3] | 815 | 399 | 416 |
2014[1] | 626 | 307 | 319 |
ისტორიარედაქტირება
წყაროებში პირველად მოიხსენიება XI საუკუნეში. საწირე გელათის მონასტრის კუთვნილი სოფელი იყო. საწირელები იღებდნენ რკინის მადანს და ამუშავებდნენ. შუა საუკუნეებში ცნობილი იყო საწირის ციხე, რომელიც ამჟამად საწირის ყოფილი უბნის, ზედუბნის, ტერიტორიაზეა.
ლიტერატურარედაქტირება
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 9, თბ., 1985. — გვ. 223.
სქოლიორედაქტირება
- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
- ↑ სსიპ საგანმანათლებლო და სამეცნიერო ინფრასტრუქტურის განვითარების სააგენტო[მკვდარი ბმული]
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II