ნუკლეინის მჟავებიბიოპოლიმერები, ანუ მცირე ზომის ბიომოლეკულები, რომლებიც აუცილებელია ჩვენთვის ცნობილი სიცოცხლის ფორმებისთვის. ისინი შედგება ნუკლეოტიდებისგან, რომლებიც სამი კომპონენტისგან შემდგარ მონომერებს წარმოადგენენ. ეს კომპონენტებია: 5-ნახშირბადიანი შაქარი, ფოსფატის ჯგუფი და აზოტოვანი ფუძე. თუკი შაქარი შედგენილი რიბოზაა, მაშინ პოლიმერი რნმ-ია (რიბონუკლეინის მჟავა); თუკი შაქარი რიბოზადანაა მიღებული დეზოქსირიბოზას სახით, პოლიმერი არის დნმ (დეზოქსირიბონუკლეინის მჟავა).

შვეიცარიელი მეცნიერი ფრიდრიხ მიშერი, რომელმაც 1869 წელს აღმოაჩინა ნუკლეინის მჟავები (დნმ).[notes 1] მოგვიანებით მან წამოჭრა იდეა იმისა, რომ შესაძლოა, ეს მჟავები მემკვიდრეობითობაში ასრულებდნენ როლს.[1]

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება

შენიშვნები

რედაქტირება
  1. მან მათ ნუკლეინი უწოდა.
  1. Bill Bryson, A Short History of Nearly Everything, Broadway Books, 2015.p. 500.