ნიკიტა სიმონიანი
ნიკიტა სიმონიანი (რუს. Ники́та Па́влович Симоня́н; სახელი დაბადებისას — მკრტიჩ პოღოსის ძე სიმონიანი (სომხ. Մկրտիչ Պողոսի Սիմոնյան; რუს. Мкртич Погосович Симонян); დ. 12 ოქტომბერი, 1926, არმავირი, რსფსრ, სსრ კავშირი) — სომეხი, რუსი[2] და საბჭოთა ფეხბურთელი, ფეხბურთის მწვრთნელი და საფეხბურთო ფუნქციონერი, რუსეთის ფეხბურთის კავშირის პირველი ვიცე-პრეზიდენტი. თამაშობდა თავდამსხმელის პოზიციაზე. იცავდა მოსკოვის „კრილია სოვეტოვის“, მოსკოვის „სპარტაკისა“ და საბჭოთა კავშირის ეროვნული ნაკრების ღირსებას. საბჭოთა კავშირის ოთხგზის (1952, 1953, 1956, 1958) ჩემპიონი და საბჭოთა კავშირის თასის ორგზის (1950, 1958) მფლობელი მოსკოვის „სპარტაკის“ შემადგენლობაში. 1956 წლის ოლიმპიური ჩემპიონი, 1958 წლის შვედეთის მსოფლიო ჩემპიონატის მონაწილე საბჭოთა კავშირის ეროვნული ნაკრების შემადგენლობაში. საბჭოთა კავშირის სპორტის დამსახურებული ოსტატი (1954). საბჭოთა კავშირის დამსახურებული მწვრთნელი (1969).[3][4] რუსეთის ფედერაციის ფიზიკური კულტურის დამსახურებული მუშაკი (2019).
პირადი მონაცემები | |||
---|---|---|---|
სრული სახელი | ნიკიტა პავლეს ძე სიმონიანი | ||
დაბადების თარიღი | 12 ოქტომბერი, 1926 | ||
დაბადების ადგილი | არმავირი, რსფსრ, სსრ კავშირი | ||
სიმაღლე | 172 სმ | ||
სათამაშო პოზიცია | თავდამსხმელი | ||
ახალგაზრდული კარიერა | |||
1944–1945 | დინამო სოხუმი | ||
პროფესიონალური კარიერა* | |||
წლები | გუნდი | მატჩი | (გოლი) |
1946–1948 | კრილია სოვეტოვი | 52 | (9) |
1949–1959 | სპარტაკი მოსკოვი | 213[1] | (133) |
ეროვნული ნაკრები | |||
1954–1958 | სსრ კავშირი | 20 | (10) |
სამწვრთნელო კარიერა | |||
1960–1965 | სპარტაკი მოსკოვი | ||
1967–1972 | სპარტაკი მოსკოვი | ||
1973–1974 | არარატი ერევანი | ||
1977–1979 | სსრ კავშირი | ||
1980–1981 | ჩერნომორეცი ოდესა | ||
1984–1985 | არარატი ერევანი | ||
* პროფესიონალურ კლუბებში გამოსვლა და გოლები მხოლოდ ეროვნული ლიგებისთვის იანგარიშება |
მოსკოვის „სპარტაკის“ ყველა დროის საუკეთესო ბომბარდირი (160 გოლი).[5] რვაჯერ იყო დასახელებული საბჭოთა კავშირის წლის 33 საუკეთესო ფეხბურთელის სიაში. აქედან ორჯერ პირველ ნომრად.[6][7]
სანაკრებო კარიერა
რედაქტირება1954–1958 წლებში საბჭოთა კავშირის ეროვნული ნაკრების ღირსებას იცავს, რომლის შემადგენლობაში 20 შეხვედრას ატარებს და 10 ბურთი გააქვს.[8][9]
სტატისტიკა
რედაქტირებასაბჭოთა კავშირი | ||
---|---|---|
წელი | მატჩი | გოლი |
1954 | 2 | 2 |
1955 | 1 | 1 |
1956 | 4 | 2 |
1957 | 6 | 4 |
1958 | 7 | 1 |
ჯამში | 20 | 10 |
მსოფლიო ჩემპიონატზე
რედაქტირებანიკიტა სიმონიანმა 1958 წლის მსოფლიო ჩემპიონატის 5 შეხვედრაში მიიღო მონაწილეობა და ერთი ბურთი გაიტანა.[10]
ჩემპ. | მასპინძელი | № | პოზიცია | შ | ბ | მ | ფ | წ | შედეგი |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1958 | შვედეთი | 9 | თავდამსხმელი | 5 | 1 | 2 | 1 | 2 |
მიღწევები
რედაქტირებასაკლუბო
რედაქტირება- საბჭოთა კავშირის ჩემპიონი: 1952,[11] 1953,[12] 1956,[13] 1958
- საბჭოთა კავშირის ვიცე-ჩემპიონი: 1954,[14] 1955,[15]
- საბჭოთა კავშირის ბრინჯაოს პრიზიორი: 1957,[16]
- საბჭოთა კავშირის თასის მფლობელი: 1950, 1958
- საბჭოთა კავშირის თასის ფინალისტი: 1952,[11] 1957[16]
სანაკრებო
რედაქტირებაინდივიდუალური
რედაქტირება- საბჭოთა კავშირის ჩემპიონატის საუკეთესო ბომბარდირი: 1949, 1950, 1953 [17]
- გრიგორი ფედოტოვის კლუბის წევრი: 183 გოლი
- საბჭოთა კავშირის სპორტის დამსახურებული ოსტატი: 1954 № 938
- 33 საუკეთესო
- №1: 1949, 1953
- №2: 1950, 1956, 1957, 1958
- №3: 1951, 1952
სამწვრთნელო
რედაქტირება- საბჭოთა კავშირის ჩემპიონი: 1962, 1969
- საბჭოთა კავშირის თასის მფლობელი: 1963, 1965, 1971
ლიტერატურა
რედაქტირება- მჭედლიშვილი, კოტე., სსრ კავშირის ფეხბურთელთა ნაკრები, თბ.: საბჭ. საქართველო, 1975. — გვ. 123. 134 გვ.
- Винокуров В. И.; Владимиров В.Г., Всё о футболе / Соскин А. М. (сост.), М.: ФиС, 1972. — გვ. 347–348. 448 გვ.
- Соскин А. М. (сост.), Всё о футболе. Страны. Клубы. Турниры. Футболисты. Тренеры. Судьи, М.: ФиС, 1972. — გვ. 347–348. 448 გვ.
ბიბლიოგრაფია
რედაქტირება- Алёшин, Павел (2001). Никита Симонян : К 75-летию со дня рождения. Москва: Кн. клуб.
- Горанский, Игорь (2006). Никита Симонян: время и люди футбола. Москва: Инсвязьиздат.
- Гранаткин, В.А.; Ильин, С.В. (1950). Первенство СССР по футболу 1950. Справочник-календарь. М.: Физкультура и спорт.
- Гранаткин, В.А.; Ильин, С.В. (1950). Справочник по футболу. Первенство СССР 1950 г. (II круг). М.: Физкультура и спорт.
- Нетто, Игорь (1974). Это - футбол!. Москва: Физкультура и спорт.
- Нетто, Игорь (1958). Рассказывают олимпийские чемпионы. Москва: Огонёк.
- Симонян, Никита (1989). Футбол - только ли игра?. Москва: Мол. гвардия.
- Соскин, Александр (1972). Всё о футболе. М.: Физкультура и спорт.
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება- ნიკიტა სიმონიანი — ფიფა-ს ჩანაწერი
AFS · EU-Football.info · FootballDatabase.eu · FootballFacts.ru · FootballTop.ru · National Football Teams.com · RSSSF · Rusteam.permian.ru · Soccerway · Sports-Reference.com · Transfermarkt · WorldFootball.net |
დიდი რუსული ენციკლოპედია |
ციფრული ფოტომატიანე „ივერიელი“ · Alamy · Getty Images |
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ В энциклопедии «Весь „Спартак“: История в именах» (М., 2005) посчитаны 2 аннулированные игры «Спартака», где Симонян забивал по мячу. Поэтому в ней цифры — 215 (135). წაკითხვის თარიღი: 21 დეკემბერი, 2019
- ↑ Никита Симонян. Линия жизни · ციტატა: „...Как говорил Шарль Азнавур, что он на сто процентов армянин и на сто процентов француз, так и я — на сто процентов армянин и на сто процентов россиянин.“ · წყარო: Телеканал Культура. გამოქვეყნდა 28 მაი. 2013-ში.
- ↑ Винокуров В. И., 1972, გვ. 347–348
- ↑ Соскин А. М., 1972, გვ. 347–348
- ↑ Игроки ФК Спартак Москва за всю историю. Матчасть Спартака· Никита Симонян — Лучший бомбардир в истории клуба «Спартак» (Москва) — 160 голов · დაარქივებულია ორიგინალიდან. დაარქივების თარიღი: 12 სექტემბერი, 2012. წყარო: SpartakMoskva.ru. წაკითხვის თარიღი: 15 დეკემბერი, 2019.
- ↑ საბჭოთა კავშირის წლის 33 საუკეთესო ფეხბურთელის სია — საბჭოთა კავშირის წლის 33 საუკეთესო ფეხბურთელის სიის შედგენა ხდებოდა საბჭოთა კავშირის საფეხბურთო ჩემპიონატის სეზონის შედეგების მიხედვით 1926 წლიდან არარეგულარულად, ხოლო 1948 წლიდან — ყოველწლიურად (1954 წლის გარდა). dic.academic.ru. წაკითხვის თარიღი: 15 დეკემბერი, 2019.
- ↑ Список 33 лучших футболистов сезона в СССР — Список лучших футболистов сезона в СССР составлялся по итогам футбольного сезона (чемпионата) в СССР с 1926 года нерегулярно, а с 1948 года — ежегодно (кроме 1954 года). წაკითხვის თარიღი: 15 დეკემბერი, 2019
- ↑ Nikita Simonyan · Club-statistics · Country-statitistics · Games · Benjamin Strack-Zimmerman. National Football Teams. წაკითხვის თარიღი: 15 დეკემბერი, 2019.
- ↑ მჭედლიშვილი, კ., 1975, გვ. 123
- ↑ Nikita Simonyan in the World Cups წაკითხვის თარიღი: 15 დეკემბერი, 2019.
- ↑ 11.0 11.1 История Футбольного Клуба Спартак Москва . 1952 год.· «Спартак» 0–1 «Торпедо» Москва, финал Кубка СССР (2 ноября 1952) · დაარქივებულია ორიგინალიდან. დაარქივების თარიღი: 9 სექტემბერი, 2012. წყარო: redwhite.ru. წაკითხვის თარიღი: 15 დეკემბერი, 2019.
- ↑ История Футбольного Клуба Спартак Москва . 1953 год.· «Спартак» – 53: Б. Татушин, А. Исаев, А. Ильин, Н. Симонян, А. Рысцов, А. Парамонов, И. Нетто, Ю. Седов, А. Башашкин, М. Пираев, Н. Дементьев · დაარქივებულია ორიგინალიდან. დაარქივების თარიღი: 15 დეკემბერი, 2019. წყარო: redwhite.ru. წაკითხვის თარიღი: 15 დეკემბერი, 2019.
- ↑ История Футбольного Клуба Спартак Москва . 1956 год.· «Спартак»–56: И. Нетто, Э. Микулец, С. Сальников, А. Парамонов, А. Масленкин, М. Огоньков, Н. Симонян, И. Мозер, А. Исаев, Н. Тищенко, Б. Татушин · დაარქივებულია ორიგინალიდან. დაარქივების თარიღი: 15 დეკემბერი, 2019. წყარო: redwhite.ru. წაკითხვის თარიღი: 15 დეკემბერი, 2019.
- ↑ История Футбольного Клуба Спартак Москва . 1954 год.· «Спартак» – 54: Б. Татушин, А. Исаев, В. Агапов, А. Ильин, А. Рысцов, В. Васильев, И. Нетто, Ю. Седов, М. Селицкий, В. Тучкус, А. Парамонов · დაარქივებულია ორიგინალიდან. დაარქივების თარიღი: 15 დეკემბერი, 2019. წყარო: redwhite.ru. წაკითხვის თარიღი: 15 დეკემბერი, 2019.
- ↑ История Футбольного Клуба Спартак Москва . 1955 год.· «Спартак» – 55: И. Нетто, В. Тучкус, Ю. Седов, С. Сальников, А. Парамонов, А. Масленкин, М. Огоньков, Н. Паршин, А. Ильин, А. Исаев, Б. Татушин · დაარქივებულია ორიგინალიდან. დაარქივების თარიღი: 15 დეკემბერი, 2019. წყარო: redwhite.ru. წაკითხვის თარიღი: 15 დეკემბერი, 2019.
- ↑ 16.0 16.1 История Футбольного Клуба Спартак Москва . 1957 год.· «Спартак» – 57: Б. Татушин, Н. Тищенко, А. Исаев, А. Ильин, Н. Симонян, М. Огоньков, А. Масленкин, А. Парамонов, С. Сальников, В. Ивакин, И. Нетто · დაარქივებულია ორიგინალიდან. დაარქივების თარიღი: 27 ივლისი, 2015. წყარო: redwhite.ru. წაკითხვის თარიღი: 15 დეკემბერი, 2019.
- ↑ USSR (Soviet Union) - List of Topscorers. წაკითხვის თარიღი: 31 დეკემბერი, 2019.
- ↑ 1973 Арарат (Ереван) - Динамо (Киев) 2-1 Кубок СССР по футболу გამოქვეყნდა 21 ნოე. 2018-ში.