მაგნეტიტი

მაგნეტიტი (გერმ. Magnetit < ძვ. ბერძნ. μαγνῆτις [magnētis] — „მაგნიტი“) — მაგნიტური რკინაქვა, ჟანგეულების კლასის მინერალი; ქიმიური შედგენილობა ${\ce {Fe^{2+}Fe2^{3+}O4}}$. ${\ce {Fe^{2+}}}$ ხშირად ჩანაცვლებულია ${\ce {Mg}}$, ${\ce {Mn^{2+}}}$, ${\ce {Ni}}$-ით, ხოლო ${\ce {Fe^{3+}}}$ — ${\ce {V}}$, ${\ce {Cr}}$, ${\ce {Ti}}$, ${\ce {Al}}$-ით. კრისტალდება კუბურ სინგონიაში. კრისტალები ოქტაედრული, რომბულ-დოდეკაედრული, კუბური აქვს, აგრეგატები – მარცვლოვანი, დრუზული, რადიალურ-სხივოსნური თირკმლისებრი, ოოლითური, ჭვარტლისებრი. ძლიერ მაგნიტურია. კარგად ატარებს დენს. შავი, ზოგჯერ მოლურჯო ფერისაა. ელვარება ნახევრად ლითონისებრი ან ლითონისებრი აქვს. სიმაგრე მინერალოგიური სკალით 5.5-6; სიმკვრივე 4800-5300 კგ/მ³. მაგნეტიტი წარმოიქმნება მაგმური, პეგმატიტური, სკარნული, ჰიდროთერმული, ეგზოგენური და მეტამორფოგენული პროცესების შედეგად. მაგნეტიტი რკინის ერთ-ერთი ძირითადი მადანია.

მაგნეტიტი
მაგნეტიტი ბოლივიიდან
საერთო
კატეგორია	ოქსიდის მინერალები
ქიმიური ფორმულა	${\ce {Fe^{2+}Fe2^{3+}O4}}$
იდენტიფიკაცია
ფერი	შავი, ზოგჯერ მოლურჯო ფერისაა
კრისტალის სინგონია	კუბური
სიმაგრე მოოსის სკალით	5.5-6
მინერალის ელვარება	ნახევრად ლითონისებრი ან ლითონისებრი აქვს
სიმკვრივე	4800-5300 კგ/მ³

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 325.