კატერინა სიენელი
კატერინა სიენელი (იტალ. Caterina da Siena; დ. 25 მარტი, 1347, სიენა — გ. 29 აპრილი, 1380, რომი), ასევე ცნობილი, როგორც ეკატერინე სიენელი — რომის კათოლიკე ეკლესიის წმინდანი, დომინიკური ორდენის წევრი მონაზონი, სქოლასტიკოსი, ფილოსოფოსი, თეოლოგი და მისტიკოსი. მისტიკური ხილვების საფუძველზე აცხადებდა, რომ იესო ქრისტეს სძალი იყო, რის ნიშნადაც მისგან ბოძებულ უხილავ ბეჭედს ასახელებდა თავის წერილებში[8][9].
| კატერინა სიენელი Caterina da Siena | |
|---|---|
 | |
| დაიბადა |
25 მარტი, 1347[1] სიენა, Republic of Siena[2] |
| გარდაიცვალა |
29 აპრილი, 1380[1] (33 წლის) რომი, პაპის ოლქი[3] |
| დასაფლავებულია | სანტა-მარია-სოპრა-მინერვა, Basilica of San Domenico და Saint Catherine of Siena tomb |
| ხსენების დღე | 29 აპრილი[4] და 29 აპრილი |
| მოღვაწეობა | რელიგიური და, პოლიტიკოსი, ფილოსოფოსი, დიპლომატი, მემუარისტი[5] და მწერალი[6] |
| ენა | იტალიური ენა[7] |
1939 წლის 18 ივნისიდან წმინდა კატერინა სიენელი ფრანცისკე ასიზელან ერთად იტალიის მფარველ წმინდანად არის გამოცხადებული[10]. 1970 წლის 3 ოქტომბერს პაპმა პავლე VI-მ[11] ეკლესიის მასწავლებლად გამოაცხადა, ხოლო 1999 წლის 1 ოქტომბერს პაპმა იოანე პავლე II-მ ევროპის ექვს მფარველ წმინდანთა შორის შეიყვანა ბენედიქტე ნურსიელთან, კირილე და მეთოდესთან, ბრიჯიტა შვედთან და ედით შტაინთან ერთად[12][13].
შემოქმედება
რედაქტირება
კატერინა სიენელის თხზულებებს შორის დიდი ადგილი უკავია მის ტრაქტატებს, რომლებიც ექსტაზის განცდის დროს იქმნებოდა. ეს მოიცავს ოთხ დიალოგს[14]:
- „ტრაქტატი ღვთაებრივი პროვიდენციისა“
- „ტრაქტატი კეთილგონიერებისა“
- „ტრაქტატი ლოცვისა“
- „ტრაქტატი მორჩილებისა“
აქედან ყველაზე მნიშვნელოვანია „ტრაქტატი ღვთაებრივი პროვიდენციისა“, რომლის წერაც დაიწყო 1377 წლის ოქტომბერს და დასრულდა 1378 წლის ნოემბერს. წარმოადგენს ექსტაზურ დიალოგს ღმერთამდე „ამაღლებულ“ სულსა და თავად ღმერთს შორის. კატერინას თანამედროვენი ერთხმად აცხადებენ, რომ ყველა მათგანს წმინდანი თავად კარნახობდა მათ ტექსტს, თუმცა ისიც გასათვალისწინებელია, რომ თავადაც შეიძლებოდა შეეტანა გარკვეული ცვლილებები ნაწერებში.
კატერინას წერილები მიჩნეულია ადრეული ტოსკანური ლიტერატურის ერთ-ერთ საუკეთესო ნიმუშად. მათგან დიდ ნაწილს თავად კატერინა კარნახობდა კარნახობდა, სანამ წერას ისწავლიდა. შემორჩენილია სულ 300-მდე წერილი. რომის პაპისადმი გაგზავნილ ეპისტოლეებში ხშირად მოიხსენიებს მას, როგორც „პაპას“ („Papa“) ფორმალური მიმართვის ფორმის, „უწმინდესობის“ ნაცვლად. მის ადრესატა შორის არიან რაიმონდ კაპუა, საფრანგეთისა და უნგრეთის მეფეები, მილანის ვისკონტების საგვარეულოს წევრები და არაერთი სასულიერო პირი. მის ადრესატთა ერთი-მესამედი ქალია.
შემორჩენილია კატერინა სიენელის დაწერილი 26 ლოცვა, რომელთა უმეტესი ნაწილი შესრულებული აქვს სიცოცხლის ბოლო თვრამეტი თვის განმავლობაში.
იხილეთ აგრეთვე
რედაქტირებასქოლიო
რედაქტირება- ↑ 1.0 1.1 BeWeB
- ↑ Union List of Artist Names — 2016.
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #11856059X // ინტეგრირებული ნორმატიული ფაილი — 2012—2016.
- ↑ Calendarium Romanum: Ex decreto Sacrosancti Œcumenici Concilii Vaticani II instauratum auctoritate Pauli PP. VI promulgatum. Editio typica — Civitas Vaticana: Typis Polyglottis Vaticanis, 1969. — გვ. 26.
- ↑ Dictionary of Women Worldwide: 25,000 Women Through the Ages / A. Commire, D. Klezmer — Detroit: Gale, Yorkin Publications, 2006. — 2572 p. — ISBN 978-0-7876-7585-1
- ↑ Library of the World's Best Literature / C. D. Warner — 1897.
- ↑ CONOR.SI
- ↑ Bynum, Caroline Walker (1987). Holy Feast and Holy Fast. The Religious Significance of Food to Medieval Women. University of California Press. p. 246. ISBN 978-0-520-06329-7. ISBN 0-52006329-5.
- ↑ Andrew S. Jacobs (2012). Christ Circumcised: A Study in Early Christian History and Difference. University of Pennsylvania Press. pp. 192 footnote 6. ISBN 0-8122-0651-7.
- ↑ Pope Pius XII, Pontifical Brief, 18 June 1939.
- ↑ იტალიურ ენაზე: Proclamation to Doctor of the Church, Homily, 3 October 1970.
- ↑ Proclamation of the Co-Patronesses of Europe, Apostolic Letter, 1 October 1999. Archived 20 ნოემბერი, 2014,ჟურნალში: Wayback Machine.
- ↑ Liturgical Feast of St. Bridget, Homily, 13 November 1999.
- ↑ The Dialogue of Saint Catherine of Siena. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2018-01-06. ციტირების თარიღი: 2018-01-04.