თემურ წიკლაური
თეიმურაზ (თემურ) წიკლაური (დ. 22 იანვარი, 1946, კოჯორი — გ. 1 თებერვალი, 2021, გორი[1]) — ქართველი საესტრადო მომღერალი და მსახიობი, ანსამბლ „ივერიას“ წევრი. საქართველოს სსრ დამსახურებული არტისტი (1980), საქართველოს სახალხო არტისტი (1990) და თბილისის საპატიო მოქალაქე (2010).[2]
თემურ წიკლაური | |
---|---|
თემურ წიკლაური | |
ბიოგრაფია | |
დაბ. თარიღი | 22 იანვარი, 1946 |
დაბ. ადგილი | კოჯორი, საქართველოს სსრ |
გარდ. თარიღი | 1 თებერვალი, 2021 (75 წლის) |
გარდ. ადგილი | გორი, საქართველო |
ჟანრ(ებ)ი | საესტრადო მუსიკა |
საქმიანობა | მუსიკოსი, მსახიობი |
ინსტრუმენტ(ებ)ი | ვოკალი |
ბიოგრაფია
რედაქტირებათემურ წიკლაური დაიბადა 1946 წელს კოჯორში. სწავლობდა კოჯრის საშუალო სკოლაში. 1972 წელს დაამთავრა ილია ჭავჭავაძის უცხო ენათა პედაგოგიური ინსტიტუტი.[3] 1967 წლიდან იყო საქართველოს ფილარმონიის მსახიობი. 1967–1972 წლებში იყო ანსამბლ „ციცინათელას“ წევრი, 1972 წლიდან ანსამბლ „ივერიას“ სოლისტი. მისი რეპერტუარი მოიცავს ქართველ კომპოზიტორთა სიმღერებს, მათ შორის: ნოდარ გიგაურის „ჩემი თბილისი და ფიროსმანი“, გიორგი ცაბაძის „საქართველოს მანანებო“, ალექსანდრე ბასილაიას „იყიდება საქართველო“, ვაჟა აზარაშვილის „დინამო“, ალექსანდრე ბასილაიას მიუზიკლები: არწივი (1980, „ჩხიკვთა ქორწილი“), მეფე აიეტი (1983, „არგონავტები“), გერვასი (1986, „თოვლის ბებოს ზღაპარი“), ნიკო ფიროსმანი (1995, „ფიროსმანი“).[4]
თემურ წიკლაურის მონაწილეობა აქვს მიღებული რამდენიმე ფილმში: „სინათლე ჩვენს ფანჯრებში“ (1968), „ივერია, სიყვარული და…“(1974), „უმცროსი და“ (1977), „არგონავტები“ (1985).
2014 წლის 23 იანვარს თბილისის დიდ საკონცერტო დარბაზთან თემურ წიკლაურის ვარსკვლავი გაიხსნა.[5]
ჰყავდა მეუღლე ლილი ზღვაური და ორი შვილი — ვაჟი, გიორგი (გ. 1983) და ქალიშვილი ქეთევან წიკლაური.
გარდაიცვალა 2021 წლის 1 თებერვალს, COVID-19-ით გამოწვეული გართულებების შედეგად.[1] დაკრძალეს კოჯორში, ვაჟის[6], გიორგის გვერდით[7].
2022 წლის დასაწყისში, თბილისში, ადამ მიცკევიჩის 21 ნომერში მდებარე სკვერს მიენიჭა თემურ წიკლაურის სახელი,[8] ხოლო 2022 წლის 4 ოქტომბერს, გამოიცა ბიოგრაფიული წიგნი „ხმა ალია სულისა“, რომელიც მომღერლის ცხოვრების შესახებ მოგვითხრობს.[9]
ფილმოგრაფია
რედაქტირება- 1969: „სინათლე ჩვენს ფანჯრებში“ (ნოდარი – ბელაფონტე) რეჟ. ყარამან (გუგული) მგელაძე
- 1975: „სიყვარული, ივერია და…“ რეჟ. ზაალ კაკაბაძე
- 1977: „უმცროსი და“ რეჟ. ზაალ კაკაბაძე
- 1984: „ჩხიკვთა ქორწილი“ (სატელევიზიო ფილმი-ზღაპარი) რეჟისორები ევგენი გინზბურგი, ლეონიდ კოსტიუკი
- 1986: „არგონავტები“ (აიეტი) რეჟ. ევგენი გინზბურგი
- 1989: „ცხოვრება დონ კიხოტისა და სანჩოსი“ რეჟ. რევაზ (რეზო) ჩხეიძე
ჯილდოები
რედაქტირებალიტერატურა
რედაქტირება- ქართული მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი, თბ., 2015, გვ. 559
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირებასქოლიო
რედაქტირება- ↑ 1.0 1.1 „გარდაიცვალა მომღერალი თემურ წიკლაური“. 1tv.ge. ციტირების თარიღი: 1 თებერვალი, 2021. შეამოწმეთ თარიღის პარამეტრი
|access-date=
-ში (დახმარება) - ↑ თბილისის საპატიო მოქალაქეები. თბილისის მერია. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2018-08-23. ციტირების თარიღი: 2018-08-01.
- ↑ თემურ წიკლაურის ბიოგრაფია. ეროვნული ფილმოგრაფია. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2016-04-19. ციტირების თარიღი: 2018-08-01.
- ↑ თემურ წიკლაური. ბიოგრაფიული ლექსიკონი.
- ↑ ქართული სცენის „არწივს“ თემურ წიკლაურს ვარსკვლავი გაუხსნეს. Palitravideo.Ge (23 იანვარი, 2014).
- ↑ „თემურ წიკლაური ბოლო გზაზე ტაშით გააცილეს“. fortuna.ge. 2021-02-04. ციტირების თარიღი: 4 თებერვალი, 2021. შეამოწმეთ თარიღის პარამეტრი
|access-date=
-ში (დახმარება) - ↑ „თემური შვილის გვერდზე დაწოლილა და უთქვამს, მე აქ უნდა დავიმარხოო. ეს იყო მისი ანდერძი, რომელიც შევასრულეთ“. კვირის პალიტრა. 2021-02-08. ციტირების თარიღი: 31 იანვარი, 2024. შეამოწმეთ თარიღის პარამეტრი
|access-date=
-ში (დახმარება) - ↑ თბილისში ერთ-ერთ სკვერს თემურ წიკლაურის სახელი მიენიჭა
- ↑ “ხმა ალია სულისა” – თემურ წიკლაურზე წიგნი გამოიცა