ვახტანგ III
ვახტანგ III — საქართველოს მეფე 1298 ან 1299 და 1302-08. დემეტრე II თავდადებულის ძე. 1298 წელს, დავით VIII -სთან დაპირისპირების მიზნით, ყაზან ყაენმა ვახტანგი მეფედ დაამტკიცა. ფაქტობრივად, ვახტანგ III -ის სამფლობელო თბილისსა და თბილისის სამხრეთით მდებარე ნაწილით, დმანის-სამშვილდით შემოიფარგლებოდა.
| ვახტანგ III | |
|---|---|
 ვახტანგ III-ის ბარელიეფი | |
| საქართველოს მეფე | |
| მმართ. დასაწყისი: | 1302 |
| მმართ. დასასრული: | 1308 |
| წინამორბედი: | დავით VIII |
| მემკვიდრე: | დავით VIII |
| მეუღლე: | რიფსიმე დედოფალი |
| დინასტია: | ბაგრატიონები |
| მამა: | დემეტრე II თავდადებული |
დავით VIII -მ შეიპყრო ვახტანგი და შემდეგ ივანე ბურსელის შუამდგომლობით გაათავისუფლა. 1302 წელს იგი ყაზან ყაენმა ხელახლა დაამტკიცა საქართველოს მეფედ.
1299 წლიდან მოყოლებული ვახტანგ III საქართველოს ლაშქართან ერთად მონაწილეობდა მონღოლების მიერ წარმოებულ ბრძოლებში ჯერ ეგვიპტის, შემდეგ კი გილანელების წინააღმდეგ (1306წ.).
ვახტანგ III 1308 წელს გარდაიცვალა. მეფე წმინდანადაა აღიარებული ქართული მართლმადიდებელი ეკლესიის მიერ. ხსენების დღე არის ძველი სტილით 10 დეკემბერი, ახალი სტილით - 23 დეკემბერი.
„ქართლის ცხოვრების“ მიხედვით ვახტანგი დასაფლავებულია დმანისის სიონში.[1]
ლიტერატურარედაქტირება
- ჯავახიშვილი ივ., ქართველი ერის ისტორია, წგნ., 3, თბ.,, 1966
- ქსე, ტ. 4, გვ. 336, თბ. , 1979
სქოლიორედაქტირება
| წინამორბედი: დავით VIII |
საქართველოს მეფე 1302 - 1308 |
შემდეგი: დავით VIII |