გრობინია
გრობინია (ლატვ. Grobiņa) — ქალაქი ლატვიაში. გრობინიის მხარის ადმინისტრაციული ცენტრი. მდებარეობს ლატვიის დასავლეთ ნაწილში, კურზემეს ისტორიულ რეგიონში, ლიეპაიიდან აღმოსავლეთით 11 კმ-ის დაშორებით.
| ქალაქი | |||
|---|---|---|---|
|
გრობინია Grobiņa | |||
 ქალაქის თვითმმართველობის შენობა | |||
| |||
| ქვეყანა |
 ლატვია | ||
| დაქვემდებარება | სამხარეო დაქვემდებარების ქალაქი | ||
| რეგიონი | კურზემე | ||
| მხარე (ლატვია)|ლიტვის მხარეები|მხარე | კულდიგა | ||
| კოორდინატები | 56°32′09″ ჩ. გ. 21°09′56″ ა. გ. / 56.53583° ჩ. გ. 21.16556° ა. გ. | ||
| დაარსდა | 1695 | ||
| პირველი ხსენება | XIII საუკუნე | ||
| ამჟამინდელი სტატუსი | 1695 | ||
| ფართობი | 5,2 კმ² | ||
| ცენტრის სიმაღლე | 20 მეტრი | ||
| მოსახლეობა | 4 225[1] კაცი (2011) | ||
| სიმჭიდროვე | 825,2 კაცი/კმ² | ||
| სასაათო სარტყელი | UTC+2, ზაფხულში UTC+3 | ||
| სატელეფონო კოდი | (+371) 634 | ||
| საფოსტო ინდექსი | LV-3430 | ||
| ოფიციალური საიტი | http://www.grobina.lv | ||
  | |||
ისტორია
რედაქტირება
ქალაქი ისტორიულ წყაროებში პირველად მოიხსენიება XIII საუკუნეში, როგორც ტევტონთა ორდენის ციხესიმაგრე ზეებურგის ადგილსამყოფელი. თუმცა დასახლების ისტორია აქ იწყება ვიკინგების პერიოდიდან. შვედი არქეოლოგის ბირგერ ნერმანის მიერ 1929-1930 წწ. ჩატარებული გათხრების შედეგად გაირკვა, რომ VII-IX საუკუნეებში გრობინიის ადგილზე მდებარეობდა ვიკინგების მსხვილი კოლონია. VIII საუკუნე აღნიშნული კოლონიის აყვავების პერიოდია. IX საუკუნეში კოლონიის ეკონომიკური მდგომარეობა ეცემა, სავარაუდოდ, იმის გამო, რომ პრუსების მიწაზე მათ ვაჭრობა-ხელოსნობაში კონკურენტები გამოუჩნდათ ქალაქების კაუპისა და ტრუსოს სახით.
ვიკინგების პერიოდის არქეოლოგიური კომპლექსი 2011 წლის 18 აპრილიდან წარდგენილია იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლების საცდელ სიაში[2].