გიორგი კერესელიძე
გიორგი (გოგია) მათეს ძე კერესელიძე (დ. 17 მარტი, 1885, ქ. გორი, — გ. 1960, ვეზინე, საფრანგეთი, დაკრძალულია იქვე) — ქართველი პოლიტიკური და საზოგადო მოღვაწე, ჟურნალისტი, პოლიტიკური ემიგრანტი. ლეო კერესელიძის ძმა.
1905 წლის რევოლუციის დროს ახლოს იყო ქართველ სოციალისტ-ფედერალისტებთან. დუშეთის ხაზინის ექსპროპრიაციის შემდეგ რეაქციას გაერიდა და 1906 წელს ცოლ-შვილთან ერთად წავიდა შვეიცარიაში, სადაც ჟენევის უნივერსიტეტის სტუდენტი გახდა. მალე რუსეთმა პოლიტიკური საქმიანობის გამო ძმები კერესელიძეების გადაცემა მოითხოვა; შვეიცარიის სასამართლოზე ბელგიელმა ავტორიტეტულმა საერთაშორისო სამართალმცოდნე ერნესტ ნისმა მათ დასაცავად წარმოთქვა სიტყვა: რომელშიც აღნიშნა, რომ რუსეთმა დაარღვია 1783 წლის ხელშეკრულება, ამიტომ ქართველთა ყველა ქმედება პოლიტიკური ბრძოლაა და დაუშვებელია ძმების რუსეთისათვის გადაცემა; სასამართლომ ბრალდებულები გაამართლა.
1910 წელს ემიგრაციაში მყოფი კერესელიძე პეტრე სურგულაძის თაოსნობით დაფუძნებული „ქართველ სეპარატისტთა ჟენევის ჯგუფის“ წევრი გახდა და 1913-1914 წლებში იყო ჯგუფის მიერ დაარსებული ჟურნალ „თავისუფალი საქართველოს“ ერთ-ერთი რედაქტორი. I მსოფლიო ომის დაწყებისთანავე ჟენეველმა ქართველებმა ბერლინში „საქართველოს განთავისუფლების კომიტეტი“ შექმნეს და გერმანიის დახმარებით ცდილობდნენ საქართველოს დამოუკიდებლობისთვის ბრძოლის გაგრძელებას. კერესელიძე რედაქტორობდა კომიტეტის მიერ დაარსებულ „ქართულ გაზეთს“ (1916-1918). 1918-1922 წლებში - გერმანიაში საქართველოს დელეგაციის სამხედრო ატაშე, პოლკოვნიკის ჩინით.[1] საქართველოს საბჭოთა ოკუპაციის შემდეგ დარჩა გერმანიაში. იყო გაზეთ „თეთრი გიორგის“ რედაქციის წევრი და ერთ-ერთი ავტორი. II მსოფლიო ომის წლებში (1939-1945) თანამშრომლობდა ბერლინში ხელისუფლების მიერ შექმნილ „კავკასიის სამმართველოსთან“ (ხელმძღვანელი ვ. ახმეტელი). პოლიტიკური საკითხების გარდა, იღვწოდა ქართველ ტყვეთა გათავისუფლებისათვის.
გიორგი გარდაიცვალა 1960 წელს. დაკრძალულია საფრანგეთში, ვეზინეს სასაფლაოზე.
ლიტერატურა
რედაქტირება- ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 4, თბ., 2018. — გვ. 627-628.;
- წერეთელი მიხეილ. გიორგი კერესელიძე: ძვირფასი მეგობრის ხსოვნას // ბედი ქართლისა. – 1962. –N39–40. – გვ. 11–13;
- კერესელიძე, გიორგი. საქართველოს დამოუკიდებლობის კომიტეტი : (1914-1918) / გიორგი კერესელიძე // ქართული ემიგრაცია : სამეცნიერო ჟურნალი.- თბილისი, 2013.- N1 (4). - გვ.141-175
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება- გიორგი კერესელიძე. ქართველები უცხოეთში. ბიოგრაფიები და მოღვაწეობა (საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკა).
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ მამულია გ., სეფიაშვილი ნ., „თეთრი გიორგი“-ს იდეოლოგიურ-ორგანიზაციულ საწყისებთან: დოკუმენტები და მასალები პირადი არქივებიდან, თბ.: საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკა, 2024, გვ. 83.