ბულგარეთის მეორე იმპერია
ბულგარეთის მეორე იმპერია (ბულგ. Второ българско царство, Vtorо Bălgarskо Tsartsvo) — შუა საუკუნეების ბულგარული სახელმწიფო, რომელიც არსებობდა 1185 - 1396 წლებში. ბულგარეთის პირველი იმპერიის მემკვიდრე. მან თავისი განვითარების პიკს ივან ასენის (1218–1241) დროს მიაღწია.
| ბულგარეთის მეორე იმპერია ц︢рьство бл︢гарское | |||||||||
| |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
 ბულგარეთის მეორე იმპერია ივან ასენ I-ის დროს, XIII საუკუნე. | |||||||||
| დედაქალაქი | ველიკო-ტირნოვო (1185–1393) ვოდინი და ნიკოპოლი (1393–1396/1422) | ||||||||
| ენა | საშუალო ბულგარული (1185-1396/1422) | ||||||||
| რელიგია | მართლმადიდებლობა (864–1204) კათოლიციზმი (1204–1235) მართლმადიდებლობა (1235–1396/1422) | ||||||||
| ფართობი | XIII საუკუნე დაახლოებით 400,000 კმ² | ||||||||
| მოსახლეობა | XIII საუკუნეში დაახლოებით 4,000,000. | ||||||||
| მმართველობის ფორმა | ავტოკრატია | ||||||||
| მონარქი | |||||||||
| - 1185–1190 | პეტერ IV (პირველი) | ||||||||
| - 1356–1396 | ივან სრაციმირი (ბოლო) | ||||||||
| ისტორია | |||||||||
| - ასენის და პეტერის აჯანყება | 1185 | ||||||||
| - ტირნოვოს ალყა | 17 ივლისი 1393 | ||||||||
| - ნიკოპოლის ბრძოლა | 25 სექტემბერი 1396 | ||||||||
.svg){kind=small}
1256 წლამდე, ბულგარეთის მეორე იმპერია ბალკანეთში დომინანტი ძალა იყო.[1] მათ შეძლეს ბიზანტიის რამდენიმე ბრძოლაში დამარცხება, ხოლო 1205 წელს იმპერატორმა კალოიანის ადრიანოპოლის ბრძოლაში ახლად შექმნილი ლათინთა იმპერიაც დაამარცხა. მისმა ძმისწულმმა ივან ასენ II-მ დაამარცხა ეპირის დესპოტატი და ბულგარეთი კიდევ ერთხელ იქცა რეგიონულ ლიდერად. მიუხედავად ამისა იმპერია XIII საუკუნის მეორე ნახევარში თათრების, ბიზანტიელების, უნგრელების, სერბების მუდმივმა შემოსევებმა და ასევე შიდა აშლილობებმა დაასუსტა. მას შემდეგ რაც იმპერია რამდენიმე მციმე სამეფოდ დაიყო (ტირნოვოს სამეფო, ვიდინის სამეფო, დობრუჯის დესპოტატი) XIV საუკუნის ბოლოს ოსმალეთის იმპერიამ ყველა მათგანი დაიპყრო.
მიუხედავად ბიზანტიის ძლიერი გავლენისა ბულგარელმა ხელოვნებმა მაინც შეძლეს მხატვრობასა და არქიტექტურაში განსხვავებული სტილის შექმნა. XIV საუკუნეში ბულგარეთში ყვაოდა მწერლობა და ხელოვნების სხვა დარგები, მოსახლეობის უმეტესობა იყო წერა-კითხვის მცოდნე.[2]
იხილეთ აგრეთვე
რედაქტირებალიტერატურა
რედაქტირება- Bakalov, Georgi; Milen Kumanov (2003). Elektronno izdanie – Istorija na Bǎlgarija (Bulgarian). სოფია: Trud, Sirma. ISBN 954528613X.
- Božilov, Ivan (1985). Familijata na Asenevci (1186–1460) (Bulgarian). Sofia.
- Canev, Stefan (2006). Bǎlgarski hroniki (Bulgarian). Sofia, პლოვდივი: Trud, Žanet 45. ISBN 954-528-610-5.
- Delev, Petǎr; Valeri Kacunov, Plamen Mitev, Evgenija Kalinova, Iskra Baeva, Bojan Dobrev (2006). Istorija i civilizacija za 11. klas (Bulgarian). Trud, Sirma.
- Fine, Jr., John V.A. (1991). The Early Medieval Balkans. ენ-არბორი: მიჩიგანის უნივერსიტეტის გამომცემლობა. ISBN 978-0-472-08149-3.
სქოლიო
რედაქტირება
- ↑ http://www.world66.com/europe/bulgaria/history დაარქივებული 2009-11-10 საიტზე Wayback Machine. Bulgaria history
- ↑ Нетинфо - Учени: Подписът не е на Боянския майстор. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2008-12-04. ციტირების თარიღი: 2014-07-15.