ავტოკრატია (ბერძნ. αυτός, თვით და ბერძნ. κρατέω, მართვა) — სახელმწიფოს მმართველობის ფორმა, რომლის დროს მთელი ძალაუფლება მხოლოდ ერთ ადამიანს უჭირავს.[1] ავტოკრატია გავრცელებული იყო ძველი აღმოსავლეთის მონათმფლობელურ სახელმწიფოებში: ეგვიპტე, ბაბილონი და სხვა. ავტოკრატია ასევე აღნიშნავს პოლიტიკურ რეჟიმს, როდესაც უმაღლესი ხელისუფლება ხელთ უპყრიათ წარმომადგენლობითი ორგანოს კონტროლს გარეთ მყოფ პირებს.

იხილეთ აგრეთვე რედაქტირება

ლიტერატურა რედაქტირება

სქოლიო რედაქტირება

  1. Autocracy: A Glossary of Political Economy Terms - Dr. Paul M. Johnson. Auburn.edu. ციტირების თარიღი: 2012-09-14.