არისტოფანე
არისტოფანე (ძვ. ბერძნ. Ἀριστοφάνης; დ. დაახ. ძვ. წ. 446, ათენი – გ. დაახ. ძვ. წ. 386, დელფო) — ძველი ბერძენი დრამატურგი, „კომედიის მამად“ წოდებული.[5]
| არისტოფანე | |
|---|---|
 | |
| დაბ. თარიღი | ძვ. წ. 446[1] |
| დაბ. ადგილი | ათენი[2] |
| გარდ. თარიღი | ძვ. წ. 386 |
| გარდ. ადგილი | ათენი[2] [3] |
| საქმიანობა | კომედიოგრაფი, დრამატურგი[3] [4] და პოეტი[4] |
| ენა | ძველი ბერძნული ენა |
| ეროვნება | ბერძნები |
| მოქალაქეობა | ძველი ათენი |
| ჟანრი | კომედია |
| Magnum opus | აქარნელები, ჩიტები, ღრუბლები, Assemblywomen, ბაყაყები, მხედრები, ლისისტრატე, მშვიდობა, პლუტოსი, ქალები თესმოფორიების დღესასწაულზე და კრაზანები |
| შვილ(ებ)ი | Araros |
|
გავლენა მოახდინეს
| |
მისი დაბადების ზუსტი თარიღი უცნობია, ვარაუდობენ რომ იგი დაიბადა ძვ. წ. 446 წელს, თუმცა 420-იან წლებში ჯერ კიდევ საკმაოდ ახალგაზრდა უნდა ყოფილიყო, როდესაც დიდ წარმატებას აღწევს დიონისეს თეატრში. როგორც ფიქრობენ, განათლებული და საკმაოდ შეძლებული ოჯახიდან იყო. მისი ყველაზე განთქმული კომედიები იყო ათენის დრამატული ფესტივალებისთვის დაწერილი „ჩიტები“. დაწერილი აქვს ორმოცი სპექტაკლი, რომელთაგან დღემდე მოღწეულია თერთმეტი. მისი ნამუშევრები დღეისთვის გადარჩენილი ერთადერთი სრული ნიმუშებია ძველი ბერძნული კომედიების, თუმცა ასევე შემორჩენილია მისი თანამედროვეების კრატინუსისა და ეუპოლისის ნამუშევრების ვრცელი ფრაგმენტები.
არისტოფანეს ნაწარმოებთა უმრავლესობა პოლიტიკური იყო და ხშირად ათენის ცნობილ მოქალაქეებსა და მათ პელოპონესის ომში მოქმედებებზე სატირას წარმოადგენდა. მის ნამუშევრებში ირიბად მინიშნებულია, რომ ის არაერთხელ დაუსჯია კლეონს ათენელების უცხოელთა თანდასწრებით დაკნინებისა და დაცინვის გამო.
ლიტერატურარედაქტირება
- The Eleven Comedies (in translation) at the University of Adelaide Library
- Aristophanes; Holden, Hubert Ashton (1868). Comoediae quae supersunt cum perditarum fragmentis (Latin). Cantabrigia.
- (1883) Scholia graeca in Aristophanem. Parisiis Editore.
რესურსები ინტერენტშირედაქტირება
შეგიძლიათ იხილოთ მედიაფაილები თემაზე „არისტოფანე“ ვიკისაწყობში.
- არისტოფანე — ნამუშევრები საიტზე Internet Archive
- არისტოფანე — ნამუშევრები პროექტ „გუტენბერგზე“
- არისტოფანე — ნამუშევრები საიტზე LibriVox (უფასო აუდიო წიგნები)
- არისტოფანე — კინოფილმების ინტერნეტ-მონაცემთა ბაზა (ინგლისური)
სქოლიორედაქტირება
- ↑ Ярхо В. Н. Аристофан // Краткая литературная энциклопедия — Москва: Советская энциклопедия, 1962. — Т. 1.
- ↑ 2.0 2.1 გერმანიის ეროვნული ბიბლიოთეკა, ბერლინის სახელმწიფო ბიბლიოთეკა, ბავარიის სახელმწიფო ბიბლიოთეკა და სხვ. Record #118503987 // ინტეგრირებული ნორმატიული ფაილი — 2012—2016.
- ↑ 3.0 3.1 Аристофан // Энциклопедический словарь / под ред. И. Е. Андреевский — Санкт-Петербург: Брокгауз — Ефрон, 1890. — Т. II. — С. 93–94.
- ↑ 4.0 4.1 Аристофан // Анрио — Атоксил — 1926. — Т. 3. — С. 336–338.
- ↑ Aristophanes in Performance 421 BC – AD 2007: Peace, Birds and Frogs Edith Hall and Amanda Wrigley, Legenda (Oxford) 2007, p. 1