ვიკიპედია

ანტონ ცაილინგერი

(გადამისამართდა გვერდიდან ანტონ ზაილინგერი)

ანტონ ცაილინგერი (გერმ. Anton Zeilinger; დ. 20 მაისი, 1945, რიდ-ინ-იმკრაისი) — ავსტრიელი კვანტური ფიზიკოსი და ვენის უნივერსიტეტის პროფესორი. 2022 წელს მან ალენ ასპესთან და ჯონ კლაუზერთან ერთად მიიღო ნობელის პრემია ფიზიკაში გადახლართული ფოტონების ექსპერიმენტებისთვის, ბელის უტოლობის დარღვევის პრინციპეპის დადგენისა და კვანტურ ინფორმატიკაში ნოვატორობისთვის.[16] [17]

ანტონ ცაილინგერი
გერმ. Anton Zeilinger
დაბ. თარიღი 20 მაისი, 1945(1945-05-20)[1] [2] [3] [4] (79 წლის)
დაბ. ადგილი რიდ-ინ-იმკრაისი[1]
მოქალაქეობა  ავსტრია
საქმიანობა ფიზიკოსი, quantum physicist, უნივერსიტეტის პროფესორი და არამხატვრული მწერალი
მუშაობის ადგილი ვენის ტექნიკური უნივერსიტეტი[5] , მასაჩუსეტსის ტექნოლოგიის ინსტიტუტი[5] , მიუნხენის ტექნიკური უნივერსიტეტი[5] , ინსბრუკის უნივერსიტეტი[5] , ვენის უნივერსიტეტი[5] და ავსტრიის მეცნიერებათა აკადემია[5]
ალმა-მატერი ვენის უნივერსიტეტი[6]
ჯილდოები დიდი ოფიცრის ჯვარი გერმანიის ფედერაციული რესპუბლიკის წინაშე დამსახურებისთვის, Grand Decoration of Honour in Gold for services to the State of Vienna, ორდენი ხელოვნებისა და მეცნიერების სფეროებში შეტანილი წვლილისათვის, Isaac Newton Medal, მეფე ფეისალის საერთაშორისო პრემია მეცნიერებაში, ვილჰელმ ექსნერის მედალი[7] , ვოლფის პრიზი ფიზიკაში[8] , ჰუმბოლდტის უნივერსიტეტის საპატიო დოქტორი[9] , Lorenz Oken Medal, Wolfgang Paul Lecture, გდანსკის უნივერსიტეტის საპატიო დოქტორი, ამერიკის ფიზიკის საზოგადოების წევრი, დიდი ოქროს მედალი ავსტრიის რესპუბლიკის წინაშე დამსახურებისთვის, Prize of the City of Vienna for Natural Sciences, ავსტრიის საპატიო ნიშანი „მეცნიერებისა და ხელოვნებისთვის“, Urania Medal, Kardinal-Innitzer-Preis, ნობელის პრემია ფიზიკაში[10] [11] , ინსბრუკის უნივერსიტეტის საპატიო დოქტორი[12] , Vernadsky medal, Clarivate Citation Laureates[13] , Johannes Kepler Award, AAAS-ის წევრი[14] და honorary citizen of Vienna[15]
საიტი oeaw.ac.at/m/zeilinger-anton

ბიოგრაფია

რედაქტირება

ცაილინგერის მამა ანტონი (1905–1986) იყო რძის პროდუქტებისა და სასოფლო-სამეურნეო მიკრობიოლოგიის პროფესორი და 1969-1971 წლებში ვენის ბუნებრივი რესურსების უნივერსიტეტის რექტორი. უმცროსმა ანტონ ცაილინგერმა ბავშვობა ვოლფპასინგში გაატარა, სადაც მისი მამა ასწავლიდა ადგილობრივ სარძევე მეურნეობის სკოლაში.[18] 1955 წელს ოჯახი საცხოვრებლად ვენაში გადავიდა.

ბავშვობაში პატარა ანტონი თავისი დის თოჯინებს შლიდა, რადგან ყოველთვის სურდა გაეგო „როგორ მუშაობს რაიმე“.[19] 1963-1971 წლებში სწავლობდა ფიზიკას და მათემატიკას ვენის უნივერსიტეტში. 1971 წელს მას მიენიჭა დოქტორის ხარისხი. დაიცვა დისერტაცია თემაზე: ნეიტრონული დეპოლარიზაცია დისპროზიუმის ცალკეულ კრისტალებში. 1979 წელს ვენის ტექნიკურ უნივერსიტეტში დაასრულა აკადემიური კვალიფიკაცია.

აშშ-ში, საფრანგეთში, ავსტრალიასა და გერმანიაში ყოფნის შემდეგ (მოწვეული პროფესორის წოდება მასაჩუსეტსის ტექნოლოგიის ინსტიტუტში (აშშ), მიუნხენის ტექნიკურ უნივერსიტეტში, მერტონის კოლეჯში (ოქსფორდი, დიდი ბრიტანეთი), კოლეჯ დე ფრანსში (პარიზი)), 1990 წელს გახდა ინსბრუკის უნივერსიტეტის სრული უნივერსიტეტის პროფესორი და ექსპერიმენტული ფიზიკის ინსტიტუტის ხელმძღვანელი.

1999 წლიდან პენსიაზე გასვლამდე (2013) იყო ვენის უნივერსიტეტის პროფესორი და ექსპერიმენტული ფიზიკის ინსტიტუტის ხელმძღვანელი. 2006-2009 წლებში იყო ვენის უნივერსიტეტის ფიზიკის ფაკულტეტის დეკანი.[20]

ცაილინგერი ავსტრიის მეცნიერებათა აკადემიის მათემატიკისა და საბუნებისმეტყველო მეცნიერებების კლასის სრული წევრია; 2004 წლიდან ხელმძღვანელობს ვენის კვანტური ინფორმაციისა და კვანტური ოპტიკის ინსტიტუტს. 2007 წლის ბოლოს მან მიიღო ახლად დაარსებული ჯილდო - ისააკ ნიუტონის მედალი ბრიტანული ფიზიკის ინსტიტუტიდან ზემოაღნიშნულ საგნებში შეტანილი ფუნდამენტური წვლილისთვის.

2013 წლის 1 ივლისიდან 2022 წლის 30 ივნისამდე ანტონ ცაილინგერი იყო ავსტრიის მეცნიერებათა აკადემიის პრეზიდენტი.[21] 2022 წლის მარტში მის მემკვიდრედ ვენის უნივერსიტეტის პრეზიდენტის პოსტზე 2022 წლის ივლისიდან ჰაინც ფასმანი აირჩიეს.[22]

2014 წლის აპრილის ბოლოს ცაილინგერი ოფიციალურად იქნა აღიარებული აშშ-ს მეცნიერებათა ეროვნულ აკადემიაში (NAS) და არის მეექვსე ავსტრიელი, რომელიც აირჩიეს ამ საზოგადოებაში კონრად ლორენცის, ვალტერ ტირინგის, პიტერ შუსტერის, პიტერ ზოლერის და ანჟელიკა ამონის შემდეგ.[23]

ანტონ ცაილინგერი არის სტუდენტური ასოციაციების წევრი. ესენია კათოლიკური აკადემიური სტუდენტური კავშირი - მარკო-დანუბია ვენა და აკადემიური გაერთიანება - ავსტრია ინსბრუკი (ავსტრიის კარტელური ასოციაცია),[24] ასევე ავსტრიელ კათოლიკე სტუდენტთა ასოციაციის საპატიო წევრი ავსტრიის კათოლიკე სტუდენტთა კორპორაციის კარტელურ ასოციაციაში.

სამეცნიერო ნაშრომი

რედაქტირება

ცაილინგერი განსაკუთრებით ცნობილი გახდა ინსბრუკსა და ვენაში კვანტური ტელეპორტაციის ექსპერიმენტებით. ამან მას მეტსახელი „მისტერ ბიმი“ (Beam-გამოსხივება) მოუტანა. ის ასევე მუშაობს კვანტური ფიზიკის გამოყენების სფეროში, განსაკუთრებით კვანტური ინფორმაციისა და კვანტური კრიპტოგრაფიის ახალ სფეროებში. თუმცა, მისი მთავარი ინტერესია კვანტური ფიზიკის საფუძვლები და მათი შედეგები ყოველდღიურ გაგებაში, ჩვენი გამოცდილებიდან გამომდინარე.

ცაილინგერი თავდაპირველად იკვლევდა ნეიტრონების ინტერფერომეტრიას, ლაუ-ლანჟევინის ინსტიტუტში მისი მასწავლებლის, რაუხის კვლევის სფეროს. სხვა საკითხებთან ერთად, მან და რაუხმა მოახერხეს ექსპერიმენტულად დაემტკიცებინათ ტალღური ფუნქციის ნიშნის ცვლილების საჭიროება 1/2 ნაწილაკიანი სპინის 360°-ზე ბრუნვისას. ნიშნის ეს ცვლილება არის სპინორების მათემატიკური თვისება, რომლებიც გამოიყენება სპინის აღსაწერად და მნიშვნელოვან როლს ასრულებს დღეს ბევრ კვანტურ საინფორმაციო პროტოკოლში.

1997 წელს მან და მისმა კვლევითმა ჯგუფმა შეძლეს დამოუკიდებელი ფოტონის მდგომარეობის კვანტური ტელეპორტაციის პირველად დემონსტრირება.[25]

1989 წელს დანიელ გრინბერგერთან, მაიკლ ჰორნთან და აბნერ შიმონთან ერთად მან შემოგვთავაზა GHZ ექსპერიმენტი ფარული ცვლადების თეორიების გამოსარიცხად.[26] 1999 წელს ცაილინგერმა თავის ჯგუფთან ერთად მიაღწია ექსპერიმენტულ დემონსტრაციას. [27] დღეს ასეთი მდგომარეობები კვანტური საინფორმაციო ტექნოლოგიების და განსაკუთრებით კვანტური კომპიუტერების პროტოკოლების ფართო სპექტრის განუყოფელი ნაწილია. ამიტომ ლიტერატურაში მათთვის არის ცალკე ფიზიკისა და ასტრონომიის კლასიფიკაციის სისტემური (PACS) კოდი. 1998 წლიდან დაწყებული, სულ უფრო დახვეწილი ექსპერიმენტების სერიაში, მან აჩვენა ფოტონური სისტემებით ბელის უთანასწორობის მნიშვნელოვანი დარღვევა. სხვა საკითხებთან ერთად, მისი ჯგუფის ერთ-ერთი ექსპერიმენტი იყო ერთ-ერთი იმ სამიდან, რომლებმაც 2015 წელს პირველად ჩაატარეს „ბელის ტესტი უპრობლემოდ“.

მან შეიმუშავა კვანტური გადახლართულობის სხვადასხვა მეთოდი, როგორიცაა მაგალითად, მაღალი ინტენსივობის პოლარიზებული გადახლართული ფოტონების წყარო.[28]

1998 წელს ცაილინგერმა წარმოადგინა კვანტური ტელეპორტაცია — გადახლართული მდგომარეობების ტელეპორტაცია.

2000-იან წლებში ცაილინგერი სულ უფრო მეტად მიმართავდა ინფორმაციის კვანტურ თეორიას. სხვა საკითხებთან ერთად, მან წარმოადგინა ჰანს იურგენ ბრიგელისა და რობერტ რაუსენდორფის ერთჯერადი კვანტური კომპიუტერის კონცეფციები.[29] ჯერ კიდევ 1996 წელს აჩვენა მან მჭიდრო კოდირება (ჩარლზ ჰ. ბენეტისა და სტივენ ვისნერის მიხედვით) კვანტურ კომუნიკაციაში ორი გადახლართული სისტემის ორი მდგომარეობის გამოყენებით. [30] ეს იყო ინფორმაციულ პროტოკოლში გადახლართულობის პირველი გამოყენება მსოფლიოში. ცაილინგერი ავსტრიის ტექნოლოგიის ინსტიტუტთან თანამშრომლობით მუშაობს გადახლართული ფოტონებით გასაღებების კვანტური გაცვლის კომერციულ რეალიზებაზე, რაც მან პირველად 1999 წელს წარმოადგინა.[31]

მან ასევე გააფართოვა თავისი ექსპერიმენტები ატომურ ოპტიკაში, აჩვენა კვანტურ-მექანიკური ჩარევის ეფექტი დიდ მოლეკულებზე, როგორიცაა ბაკიბოლები (მოლეკულური შენაერთი, რომელიც წარმოადგენს ნახშირბადის სამგანზომილებიანი ატომებით შედგენილ ამოზნექილ, ჩაკეტილ მრავალწახნაგებს).[32] ამ სამუშაოს ახლა დამოუკიდებლად აგრძელებს მისი იმდროინდელი თანაავტორი, მარკუს არნდტი.

2000-იანი წლების შუა პერიოდში ცაილინგერმა მიმართა ასევე ნანომასშტაბურ ოპტომექანიკას. მან შესძლო მიეღო პირველი მტკიცებულება ნანომექანიკური სისტემის გაგრილებისა უკუკავშირის გარეშე.[33] დღეს ამ სამუშაოს დამოუკიდებლად აგრძელებს მარკუს ასპელმაიერი.

2012 წელს მან დაამყარა გადახლართულობის რეკორდი მაღალ კვანტურ რიცხვებში (ამ შემთხვევაში ფოტონების ორბიტალური კუთხური იმპულსი).[34] მან მოახერხა ექსპერიმენტულად დაემტკიცებინა კუთხოვანი იმპულსის გადახლართულობა 300 ħ-მდე. ეს ექსპერიმენტები მნიშვნელოვანია კვანტური მექანიკური გადახლართულობის მაკროსკოპული ზღვრის საკითხში.

2017 წლის 29 სექტემბერს, კვანტური კრიპტოგრაფიით დაშიფრული ვიდეო კონფერენცია გაიმართა ცაილინგერსა (როგორც ავსტრიის მეცნიერებათა აკადემიის პრეზიდენტს ვენაში) და ჩუნლი ბაის (ჩინეთის აკადემიის პრეზიდენტი პეკინში) შორის. დაშიფრული იყო არა მხოლოდ სიტყვები, არამედ ორი სურათიც (ერვინ შრედინგერისა და ჩინელი ფილოსოფოსის - მო ძის). გასაღებების გასაცვლელად გამოიყენებოდა ლაზერული კავშირი ჩინურ თანამგზავრ Micius-თან, რომელიც 2016 წელს გაეშვა კვანტური საკომუნიკაციო ექსპერიმენტებისთვის. ეს იყო ერთობლივი QUESS (Quantum Experiments at Space Scale- კვანტური ექსპერიმენტები კოსმიურ მასშტაბებში) პროექტის შედეგი ცაილინგერსა და მის ჩინელ კოლეგას - ცზიან-ვეი პანს შორის (ცაილინგერის ყოფილი ასპირანტი). [35]

სხვა სამუშაო

რედაქტირება
 
ზაილინგერი 2019 წელს

2000-იანი წლების დასაწყისში ცაილინგერი მხარს უჭერდა ავსტრიის „მოწინავე გამოცდილების უნივერსიტეტის“ დაარსებას აშშ-ის საუკეთესო უნივერსიტეტების მოდელზე დაყრდნობით. დღეს ის არის ამ კვლევითი ინსტიტუტის სამეურვეო საბჭოს თავმჯდომარის მოადგილე (დაახლოებით სამეთვალყურეო საბჭოსთან შედარებით), რომელსაც ახლა ავსტრიის მეცნიერებისა და ტექნოლოგიების ინსტიტუტს უწოდებენ.

ცაილინგერი ასევე იყო ავსტრიის ფიზიკური საზოგადოების პრეზიდენტი 1997 წლიდან 1998 წლამდე, ინსბრუკის უნივერსიტეტის ექსპერიმენტული ფიზიკის ინსტიტუტის თავმჯდომარე 1990 წლიდან 1999 წლამდე და 1999 წლიდან 1999-დან 20 წლამდე ვენის უნივერსიტეტის ექსპერიმენტული ფიზიკის ინსტიტუტის თავმჯდომარე. ვენის უნივერსიტეტის ფიზიკის ფაკულტეტის 2006 წლიდან 2009 წლამდე. მან ასევე მნიშვნელოვანი მონაწილეობა მიიღო ვენის უნივერსიტეტის აღდგენის საქმეში, რაც აუცილებელი გახდა 2002 წლის უნივერსიტეტის აქტით. ამ როლში, რექტორის ვინკლერის სახელით, ის ხელმძღვანელობდა სამუშაო ჯგუფს, რომელიც წარმოადგენდა სტრუქტურულ წინადადებებს უნივერსიტეტის შიდა ორგანიზაციისთვის, განსაკუთრებით სწავლებასა და კვლევაში ხარისხის უზრუნველყოფისთვის. ის ასევე არჩეული იყო ვენის უნივერსიტეტის დამფუძნებელი კონგრესის წევრად 2002 წლიდან 2003 წლამდე.[36]

2010 წლიდან 2011 წლამდე ანტონ ცაილინგერი იყო მაქს პლანკის საზოგადოების პრეზიდენტის დელეგატი ნაწილაკების, პლაზმისა და კვანტური ფიზიკის კვლევის სფეროში ინსტიტუტების შეფასებისთვის. იმ დროს, ამ სფეროს კვლევაში ჩართული იყო მაქს პლანკის კვანტური ოპტიკის ინსტიტუტი (გარხინგი), მაქს პლანკის სინათლის ფიზიკის ინსტიტუტი (ერლანგენი), მაქს პლანკის ფიზიკის ინსტიტუტი (მიუნხენი), მაქს პლანკის პლაზმის ფიზიკის ინსტიტუტი (გარხინგი) და მაქს პლანკის ბირთვული ფიზიკის ინსტიტუტი (ჰაიდელბერგი).

მან ასევე მონაწილეობა მიიღო მრავალ სხვა შეფასებაში სამშობლოში და მის ფარგლებს გარეთ, განსაკუთრებით საფრანგეთში (CNRS) და ფიზიკის სისტემურ შეფასებაში დიდ ბრიტანეთში. ის არის კანადის ვატერლოოს უნივერსიტეტის კვანტური კომუნიკაციის ინსტიტუტის მრჩეველთა საბჭოს წევრი, ასევე მასაჩუსეტსის ტექნოლოგიური ინსტიტუტის (MIT) ბირთვული ინჟინერიის ფაკულტეტის კონსულტანტი. 1996 წლიდან ანტონ ცაილინგერი ასევე იყო ჟურნალ Scientific American-ის მრჩეველი. ის ასევე იყო სხვადასხვა საერთაშორისო ფიზიკის ჟურნალის რამდენიმე სარედაქციო კოლეგიის წევრი.

2009 წელს ანტონ ცაილინგერმა დააარსა ტრაუნკირხენის საერთაშორისო აკადემია (Internationale Akademie Traunkirchen), რომელსაც ხელმძღვანელობდა პრეზიდენტის თანამდებობაზე 10 წლის იუბილემდე. თანამდებობიდან გადადგომის შემდეგ ის დარჩა აკადემიაში საპატიო პრეზიდენტის სტატუსით.[37] ის არის ზემო ავსტრიის ანალიტიკური ცენტრის ACADEMIA SUPERIOR - მომავლის კვლევის საზოგადოების სამეცნიერო მრჩეველთა საბჭოს წევრი.[38]

ჯილდოები და აღიარება

რედაქტირება
 
ანტონ ზაილინგერი Pour le Mérite-თან ერთად (2014)
  • 2022 : ნობელის პრემია ფიზიკაში
  • 2019 : მიციუს კვანტის ფონდის პრემია[39]
  • 2017 : ჯონ სტიუარტ ბელის პრიზი
  • 2015 : უილის ე.-კრავის პრიზი
  • 2012 : საკომუნიკაციო ტექნოლოგიების მსოფლიო ტექნოლოგიური ჯილდოს ფინალისტი
  • 2010 : ვოლფის პრემია ფიზიკაში (ალენ ასპესთან და ჯონ კლაუზერთან ერთად)
  • 2009 : ორდენი „გერმანიის ფედერაციული რესპუბლიკის წინაშე დამსახურებისთვის“
  • 2008 : საერთაშორისო კვანტური კომუნიკაციის ჯილდო
  • 2008 : პირველი ისააკ ნიუტონის მედალი (ფიზიკის ინსტიტუტი)
  • 2007 : პრემია კვანტური ელექტრონიკისა და ოპტიკის სფეროში
  • 2005 : მეფე ფეისალის საერთაშორისო პრემია
  • 2005 : დეკარტის პრემია
  • 2004 : ლორენც ოკენის მედალი გერმანელი ბუნებისმეტყველების და ექიმების საზოგადოებისგან
  • 2004 : კლოპშტეგის პრემია
  • 2003 : სარტორიუსის პრიზი
  • 2000 : ალექსანდრე ფონ ჰუმბოლდტის კვლევის პრემია
  • 2024 : ქალაქ ვენის საპატიო მოქალაქე[40]
  • 2024 : საპატიო დიდი ოქროს მედალი ლენტზე ავსტრიის რესპუბლიკისთვის გაწეული მომსახურებისთვის
  • 2023 : ზემო ავსტრიის სახელმწიფოს საპატიო დიდი ოქროს ორდენი[41]
  • 2022 : საპატიო ნიშანი ავსტრიის რესპუბლიკის წინაშე დამსახურებისთვის[42]
  • 2018 : დიდი ოქროს საპატიო დეკორაცია ვენის სახელმწიფოსადმი გაწეული მომსახურებისთვის[43]
  • 2015 : საპატიო ორდენი ავსტრიის რესპუბლიკის წინაშე დამსახურებისთვის
  • 2013 : დიდი ტიროლის არწივის ორდენი
  • 2006 : ღირსების ოქროს მედალი ვენის სახელმწიფოსთვის გაწეული მომსახურებისთვის
  • 2005 : ვილჰელმ ექსნერის მედალი
  • 2002 : იოჰანეს კეპლერის პრემია ასტრონომიის სწავლების ხელშეწყობისთვის
  • 2001 : ავსტრიის საპატიო დეკორაცია მეცნიერებისა და ხელოვნებისთვის
  • 2001 : წლის ხედვა მეცნიერებაში
  • 2000 : ქალაქ ვენის პრემია საბუნებისმეტყველო მეცნიერებებში
  • 1996 : კარდინალ ინიტცერის მადლობის პრიზი
  • 1996 : წლის ავსტრიელი მეცნიერი
  • 1980 : თეოდორ კორნერის ფონდის ხელშეწყობის პრიზი
  • 1979 : კარდინალ ინიტცერის პრემია საბუნებისმეტყველო მეცნიერებებისთვის
  • 1975 : ახალგაზრდა მეცნიერთა პრემია ქალაქ ვენიდან ახალგაზრდა მეცნიერებისთვის

სხვადასხვა

რედაქტირება
  • 2005 წელს ცნობილმა ინგლისურმა ყოველკვირეულმა გაზეთმა „New Statesman“-მა ანტონ ცაილინგერი დაასახელა იმ „10 ადამიანთა შორის, რომლებსაც შეეძლოთ სამყაროს შეცვლა“.[44]
  • ცაილინგერის სახელი დაარქვეს ასტეროიდს (48681) 2005 წელს, მეცნიერის 60 წლის იუბილესთან დაკავშირებით.[45]

ლიტერატურა

რედაქტირება
  • R. A. Bertlmann, A. Zeilinger (Hrsg.): Quantum Unspeakables, Springer Verlag 2002, ISBN 3-540-42756-2.
  • Anton Zeilinger: Einsteins Schleier – Die neue Welt der Quantenphysik, 2003, ISBN 3-442-15302-6.
  • Anton Zeilinger: Einsteins Spuk – Teleportation und weitere Mysterien der Quantenphysik, 2005, ISBN 3-570-00691-3.
  • Uwe Neuhold: Teleportation in der Bibliothek von Babel. Ein Gespräch mit dem Quantenphysiker Anton Zeilinger. In: Sascha Mamczak, Wolfgang Jeschke (Hrsg.): Das Science Fiction Jahr 2007. Wilhelm Heyne Verlag München 2007, ISBN 978-3-453-52261-9. S. 521–536.

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება

სქოლიო

რედაქტირება
  1. ↑ 1.0 1.1 Deutsche Nationalbibliothek Record #124557414 // ინტეგრირებული ნორმატიული ფაილი — 2012—2016.
  2. ↑ Internet Speculative Fiction Database — 1995.
  3. ↑ Discogs — 2000.
  4. ↑ ბროკჰაუზის ენციკლოპედია
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 5.4 5.5 https://www.oeaw.ac.at/fileadmin/Institute/IQOQI-Vienna/IMG/team/zeilinger-group/CV_Anton_Zeilinger.pdf
  6. ↑ https://ubdata.univie.ac.at/AC03294891
  7. ↑ https://www.wilhelmexner.org/en/medalists/
  8. ↑ https://wolffund.org.il/anton-zeilinger/
  9. ↑ https://www.hu-berlin.de/de/ueberblick/menschen/ehrungen/ehrendoktor
  10. ↑ The Nobel Prize in Physics 2022
  11. ↑ Announcement of the 2022 Nobel Prize in Physics
  12. ↑ https://www.sn.at/panorama/wissen/zeilinger-wird-ehrendoktor-an-der-uni-innsbruck-130962499
  13. ↑ https://clarivate.com/citation-laureates
  14. ↑ https://www.aaas.org/news/aaas-members-elected-fellows-1
  15. ↑ https://wien.orf.at/stories/3246825/
  16. ↑ Esther Megbel. (2022-10-04) So lief die Verleihung des Physik-Nobelpreises. ციტირების თარიღი: 2022-10-04
  17. ↑ Nobelpreis für Physik 2022, Pressemitteilung der Nobelstiftung
  18. ↑ Dammerer über Zeilinger: „Er schreibt jedes Jahr zu Weihnachten“. ციტირების თარიღი: 2022-10-15
  19. ↑ Zeit Magazin Nr. 11, 12. März 2015, S. 46.
  20. ↑ Anton Zeilinger, o. Univ.-Prof. Dr. de (2014-06-28). ციტირების თარიღი: 2022-11-06
  21. ↑ Anton Zeilinger neuer ÖAW-Präsident auf ORF vom 15. März 2013, abgerufen am 15. März 2013.
  22. ↑ Heinz Faßmann neuer Akademie-Präsident (2022-03-18). ციტირების თარიღი: 2022-03-18
  23. ↑ Zeilinger offiziell in die National Academy of Sciences aufgenommen derstandard.at, abgerufen am 29. April 2014
  24. ↑ Macht und Mythos: Der Cartellverband an den Universitäten. ციტირების თარიღი: 2024-02-02
  25. ↑ D. Bouwmeester, J. W. Pan, K. Mattle, M. Eibl, H. Weinfurter & A. Zeilinger, Experimental Quantum Teleportation, Nature 390, 575–579 (1997). Abstract
  26. ↑ D. M. Greenberger, M. A. Horne, A. Shimony & A. Zeilinger, Bell's theorem without inequalities, American Journal of Physics 58, 1131–1143 (1990).
  27. ↑ J.-W. Pan, D. Bouwmeester, M. Daniell, H. Weinfurter & A. Zeilinger, Experimental test of quantum nonlocality in three-photon GHZ entanglement, Nature 403, 515–519 (2000). Abstract
  28. ↑ P. Kwiat, K. Mattle, H. Weinfurter, A. Zeilinger, A. V. Segienko & Y. Shih, New high intensity source of polarization-entangled photon pairs, Phys. Rev. Lett. 75, 4337–4341 (1995), Abstract.
  29. ↑ P. Walther, K. Resch, T. Rudolph, E. Schenck, H. Weinfurter, V. Vedral, M. Aspelmeyer & A. Zeilinger, Experimental one-way quantum computing, Nature 434, 169–176 (2005). Abstract
  30. ↑ K. Mattle, H. Weinfurter, P. G. Kwiat & A. Zeilinger, Dense coding in experimental quantum communication, Phys. Rev. Lett. 76, 4656–4659 (1996). Abstract
  31. ↑ T. Jennewein, C. Simon, G. Weihs, H. Weinfurter & A. Zeilinger, Quantum cryptography with entangled photons, Phys. Rev. Lett. 84, 4729–4832 (2000). Abstract
  32. ↑ M. Arndt, O. Nairz, J. Voss-Andreae, C. Keller, G. van der Zouw & A. Zeilinger, Wave particle-duality of C-60 molecules, Nature 401, 680–682 (1999). Abstract
  33. ↑ S. Gigan, H. R. Böhm, M. Paternostro, F. Blaser, G. Langer, J. B. Hertzberg, K. C. Schwab, D. Bäuerle, M. Aspelmeyer & A. Zeilinger, Self-cooling of a micromirror by radiation pressure, Nature 444, 67–70 (2006). Abstract
  34. ↑ R. Fickler, R. Lapkiewicz, W. N. Plick, M. Krenn, C. Schaeff, S. Ramelow & A. Zeilinger, Quantum entanglement of high angular momenta, Science 338, 640–643 (2012). Abstract
  35. ↑ Erstes abhörsicheres Quanten-Videotelefonat zwischen Wien und Peking geglückt, Österreichische Akademie der Wissenschaften, 29. September 2017
  36. ↑ Gründungskonvent der Universität Wien.
  37. ↑ Mechatroniker ist neuer Präsident der internationalen Akademie am Traunsee. ციტირების თარიღი: 2023-06-25
  38. ↑ Academia Superior – Wissenschaftlicher Beirat. Abgerufen am 1. September 2017.
  39. ↑ orf.at: China zeichnet österreichische Quantenforscher aus. Artikel vom 26. April 2019, abgerufen am 26. April 2019.
  40. ↑ Zeilinger ist Ehrenbürger der Stadt Wien (2024-02-28). ციტირების თარიღი: 2024-02-28
  41. ↑ ooe ORF at red. (2023-02-02) Zeilinger soll Ehrenzeichen erhalten. ციტირების თარიღი: 2023-06-25
  42. ↑ Quantenphysiker Anton Zeilinger erhält österreichisches Ehrenzeichen. ციტირების თარიღი: 2022-12-21
  43. ↑ Rathauskorrespondenz vom 20. April 2018. OTS-Meldung vom 20. April 2018.
  44. ↑ 10 people – Johnjoe McFadden on the physicist who could just make the dream of teleportation possible, Artikel im New Statesman.
  45. ↑ JPL Small-Body Database Browser 48681 Zeilinger (1996 BZ).


მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=ანტონ_ცაილინგერი&oldid=4722733“-დან