ალი-საბიე
ალი-საბიე (არაბ. علي صبيح, ფრანგ. Ali Sabieh) — ჯიბუტის სიდიდით მეორე ქალაქი. იგი მდებარეობს დაახლოებით 75 კმ-ში სამხრეთ-დასავლეთით ქვეყნის დედაქალაქ ჯიბუტიდან და 10 კმ-ში ჩრდილოეთით ეთიოპიის საზღვრიდან. ის განლაგებულია გრანიტის მთებით ყოველი მხრიდან გარშემორტყმულ ფართო ველზე. ქალაქს ემსახურება ადის-აბება — ჯიბუტის რკინიგზის სადგური.
| ქალაქი | |
|---|---|
|
ალი-საბიე ფრანგ. Ali Sabieh არაბ. علي صبيح | |
 ქალაქის სიმბოლო | |
| ქვეყანა |
 ჯიბუტი |
| რეგიონი | ალი-საბიეს რეგიონი |
| კოორდინატები | 11°09′00″ ჩ. გ. 42°43′00″ ა. გ. / 11.15000° ჩ. გ. 42.71667° ა. გ. |
| ფართობი | 15 კმ² |
| ცენტრის სიმაღლე | 756 მ |
| მოსახლეობა | 24 456 კაცი (2012) |
| სიმჭიდროვე | 1630,40 კაცი/კმ² |
| სასაათო სარტყელი | UTC+3 |
  | |
ისტორია
რედაქტირებაალი-საბიეს დასახლება მოიცავს რამდენიმე საუკუნეს. შუა საუკუნეებში იმყოფებოდა იფატის და ადალის სასულთნოების ხელისუფლების ქვეშ. ძველი ლეგენდის თანახმად, ქალაქის თანამედროვე ტერიტორია დაფარული იყო ხეებით და ბუჩქნარით. ქალაქ ზეილასკენ მიმავალი მომთაბარე მოგზაურები აქ ჩერდებოდნენ წყლის დასალევად. 1894 წელს, ისას ხალხის მმართველ სომალელ სულთნებთან რამდენიმე შეთანხმებებზე ხელმოწერის შემდეგ საფრანგეთმა დაამყარა პროტექტორატი რეგიონზე, რომელსაც დაერქვა საფრანგეთის სომალი.
1942 წლის დეკემბერში ბრიტანეთის არმია შეიჭრა საფრანგეთის სომალის ტერიტორიაზე და დაახლოებით 2000 ჯარისკაცით ბრიტანეთის და საფრანგეთის ჯარმა დაიკავა ქალაქი. 1977—1978 წლებში ოგადენში ომის დამთავრების შემდეგ, ალი-საბიეში, ქალაქ დიკილისთან ერთად, შემოვიდა ეთიოპიიდან დევნილი დაახლოებით 8000 ისას ტომის ხალხი.
გეოგრაფია
რედაქტირებაალი-საბიე მდებარეობს ქვეყნის სამხრეთი ნაწილის ხეობაში. ქალაქი იმყოფება მთიანი ადგილის ჩაკეტილ ხეობაში. ის იმყოფება ზღვის დონიდან 756 მეტრ სიმაღლეზე. ამ სიმაღლის შედეგად ქალაქში და მის შემოგარენში გაცილებით უფრო რბილი კლიმატია, ვიდრე ჯიბუტის სანაპირო ზონის ქალაქებში, სადაც ამინდი ჩვეულებრივ ცხელია.
დემოგრაფია
რედაქტირება2012 წელს ალი-საბიეს მოსახლეობის რაოდენობა შეადგენდა დაახლოებით 24 456 ადამიანს, რომელთაგან უმრავლესობას შეადგენენ ისას ხალხის წარმომადგენლები.
| 2009 | 2012 |
|---|---|
| 22 630 | 24 456 |
ტრანსპორტი
რედაქტირებადღეისათვის ქალაქში არსებობს ასფალტირებული გზები. მყარსაფარიანი გზების დიდი უმრავლესობა აშენებულია საფრანგეთის კოლონიალური მმართველობის დროს. ადგილობრივმა ხელისუფლებამ შეაკეთა ზოგიერთი გზის მონაკვეთები, მაგრამ დანარჩენი უბნები დღემდე შეუკეთებელია. ქალაქში მოძრაობს ავტობუსები და ტაქსები, რომლებიც ასევე დადიან ჯიბუტის სხვა ქალაქებში. ეთიოპია-ჯიბუტის რკინიგზამ, რომელიც აშენებულია 1894 და 1915 წლებს შორის კოლონიალურ პერიოდში, შეაერთა ქალაქი ადის-აბებასთან.
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ Ali Sabieh. World Gazetteer. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2012-09-14. ციტირების თარიღი: 2012-03-05.