აბელ ენუქიძე (დ. 1877, წკადისი – გ. 1937) — ქართველი ბოლშევიკი. 1897 წელს დაამთავრა თბილისის საშუალო ტექნიკური სასწავლებელი. 1897-1900 წლებში ამიერკავკასიის რკინიგზის თბილისის მთავარი სახელოსნოების მუშა, ბაქოს ს.-დ. ორგანიზაციის ერთ-ერთი დამაარსებელი (1900), რსდმპ ბაქოს კომიტეტის წევრი, „ისკრის“ აგენტი. მონაწილეობდა არალეგალური სტამბის „ნინას“ მოწყობასა და მუშაობაში. 1907-1914 წლებში ენუქიძე პარტიულ საქმიანობას ეწეოდა ბაქოში, დონის როსტოვში, მოსკოვსა და პეტერბურგში. 1914 წლის ოქტომბერში გადაასახლეს ტურუხანის მხარეში. 1916 წლის გაიწვიეს სამხედრო სამსახურში. 1917 წელს თებერვლის რევოლუციის დღეებში მონაწილეობდა პეტროგრადის ჯარისკაცთა გამოსვლებში. იყო საბჭოთა პარტიული მოღვაწე. პოლიტიკური რეპრესიების მსხვერპლი. მიღებული აქვს ლენინის ორდენი და შრომის წითელი დროშის ორდენი.

აბელ ენუქიძე
დაბადების თარიღი 7 (19) მაისი, 1877
დაბადების ადგილი ქუთაისის გუბერნია
გარდაცვალების თარიღი 30 ოქტომბერი, 1937(1937-10-30)[1] [2](60 წლის)
გარდაცვალების ადგილი მოსკოვი
მოქალაქეობა  სსრკ
რუსეთის იმპერია
ჯილდოები ლენინის ორდენი და შრომის წითელი დროშის ორდენი

რესურსები ინტერნეტში რედაქტირება

სქოლიო რედაქტირება