IC 1101
IC 1101 — ზეგიგანტი ელიფსური გალაქტიკა გალაქტიკათგროვა Abell 2029-ში, რომელიც დაახლოებით 1,07 მილიარდი სინათლის წლითაა (309 მეგაპარსეკი) დედამიწას დაშორებული.
 IC 1101-ის ფოტომეტრული სურათი დევიდ აგილარისგან | |
| დაკვირვების მონაცემები | |
|---|---|
| ეპოქა: | J2000 |
| თანავარსკვლავედი: | ქალწულის თანავარსკვლავედი |
| პირდაპირი ასვლა: | 15სთ 10წთ 56,1წმ[1] |
| დახრილობა: | +04° 44′ 41″[1] |
| წითელი წანაცვლება: | 23370 ± 30 კმ/წმ[1] |
| მანძილი: | 1,07 გიგასინათლის წელიწადი |
| სპექტრული ტიპი: | E3[1] |
| ვარსკვლავიერი სიდიდე: | 14,7[1] |
მახასიათებლები
რედაქტირებაგალაქტიკა ზეგიგანტ ელიფსურ(E)-ლინზისებურადაა(S0)[2] კლასიფიცირებული და A2029-ში ყველაზე კაშკაშა გალაქტიკაა.[3][4] გალაქტიკის მორფოლოგიური ტიპი საკამათო თემაა, რადგან არსებობს იმის შანსი, რომ მას დისკოს ფორმა ჰქონდეს, მაგრამ დედამიწიდან სხვა კუთხით ჩანს. თუმცა, ლინზისებრი გალაქტიკების უმეტესობის ზომა 50 000-დან 120 000 სინათლის წელიწადს აღწევს. ამ გალაქტიკაში 100 ტრილიონი (1014) ვარსკვლავი ბინადრობს. მისი დიამეტრი 6 მილიონი სინათლის წელიწადია.
უმეტესი დიდი გალაქტიკების მსგავსად IC 1101 დასახლებულია მეტალით მდიდარი უამრავი ვარსკვლავით, რომლებიც შესაძლოა მზეზე 7 მილიარდი წლით ხნიერი იყოს, რის გამოც ის ოქროსფერია. მის ცენტრში რადიოტალღების კაშკაშა წყაროა, რომელიც ზემასიურ შავ ხვრელთან ასოცირდება.
აღმოჩენა
რედაქტირებაგალაქტიკა 1790 წლის 19 ივნისს ბრიტანელმა ასტრონომმა ფრედერიკ უილიამ ჰერშელ I-მა აღმოაჩინა. ის კატალოგში ჯონ ლუის ემილ დრეიერმა 1895 წელს, თითქმის 100 წლის შემდეგ, შეიტანა, როგორც ვარსკვლავთგროვებისა და ნისლეულების ინდექსური კატალოგის 1101-ე ობიექტი. აღმოჩენისას ის ნისლეული ეგონათ. შემდგომში ედუინ ჰაბლის 1932 წლის აღმოჩენის მიხედვით, „ნისლეულები“ სინამდვილეში დამოუკიდებელი გალაქტიკები იყო. ობიექტების შემდგომი ანალიზით დადგინდა, რომ IC 1101 დამოუკიდებელი გალაქტიკებიდან ერთ-ერთი იყო.
იხილეთ აგრეთვე
რედაქტირებასქოლიო
რედაქტირება- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 NASA/IPAC Extragalactic Database. Results for IC 1101. ციტირების თარიღი: 11 November 2006.
- ↑ Data for IC 1101. SIMBAD Astronomical Database.
- ↑ http://arxiv.org/PS_cache/astro-ph/pdf/0209/0209205v2.pdf
- ↑ Uson, Juan M.; Boughn, Stephen P.; Kuhn, Jeffrey R. (October 1990). „The central galaxy in Abell 2029 - an old supergiant“. Science. 250 (4980): 539–540. Bibcode:1990Sci...250..539U. doi:10.1126/science.250.4980.539.CS1-ის მხარდაჭერა: მრავალი სახელი: ავტორების სია (link)