ჰაიკანუშ დანიელიანი
ჰაიკანუშ ბაღდასარის ასული დანიელიანი (სომხ. Հայկանուշ Դանիյելյան; დ. 3 დეკემბერი (ახ. სტ. 15 დეკემბერი), 1893, თბილისი, — გ. 19 აპრილი, 1958, ერევანი) — სომეხი მომღერალი (ლირიკული კოლორატურული სოპრანო). საბჭოთა კავშირის (1939) და საქართველოს სახალხო არტისტი. სსრკ სახელმწიფო პრემიის ლაურეატი (1946).
| ჰაიკანუშ დანიელიანი | |
|---|---|
 | |
| ბიოგრაფია | |
| დაბ. თარიღი | 15 დეკემბერი, 1893 |
| დაბ. ადგილი | თბილისი[1] |
| გარდ. თარიღი | 19 აპრილი, 1958[1] (64 წლის) |
| გარდ. ადგილი | ერევანი[1] |
| ჯილდოები | სტალინური პრემია, ლენინის ორდენი, სსრკ-ის სახალხო არტისტი, შრომის წითელი დროშის ორდენი და მედალი „1941-1945 წლების დიდ სამამულო ომში გმირული შრომისათვის“ |
| ჰაიკანუშ დანიელიანი ვიკისაწყობში | |
1920 წელს დაამთავრა პეტროგრადის კონსერვატორია. 1922–1932 წლებში იყო თბილისის, 1933–1943 წლებში — ერევნის ოპერისა და ბალეტის სახელმწიფო თეატრების სოლისტი. 1943–1951 წლებშI იყო ერევნის კონსერვატორიის პედაგოგი (1949 წლიდან — პროფესორი). შესრულებული აქვს პარტიები: ეთერი, ლატავრა (ზაქარია ფალიაშვილის „აბესალომ და ეთერი“, „ლატავრა“; ამ უკანასკნელის პირველი შემსრულებელია, 1928); ანუში (ა. ტიგრანიანის „ანუში“); ოლიმპია (ტ. ჩუხაჭიანის „არშაკ II“); ანტონიდა (მ. გლინკას „სიცოცხლე მეფისათვის“) და სხვ. გამოდიოდა როგორც საკონცერტო მომღერალი. დიმიტრი არაყიშვილის რომანსების ერთ-ერთი საუკეთესო შემსრულებელი იყო. გამოირჩეოდა ლამაზი ტემბრის ხმით, მაღალი ვოკალურ-სცენური ოსტატობით, მკაფიო არტისტული ინდივიდუალობით. იყო სსრკ უმაღლეს საბჭოს 2 მოწვევის (1946-1950) და სომხეთის სსრ უმაღლეს საბჭოს I და III მოწვევების დეპუტატი. მიღებული აქვს სახელმწიფო ჯილდოები, მ. შ. ლენინის ორდენი (1939).
ლიტერატურარედაქტირება
- ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 2, თბ., 2012.
რესურსები ინტერნეტშირედაქტირება
სქოლიორედაქტირება
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Даниэлян Айкануш Багдасаровна // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.