ყარაბაღის ომი
ყარაბაღის ომი (სომხ. Արցախյան գոյամարտ; აზერ. Qarabağ müharibəsi) (1991—1994) — სამხედრო კონფლიქტი სომხურ და აზერბაიჯანულ შეიარაღებულ შენაერთებს შორის მთიანი ყარაბაღის რეგიონზე კონტროლის დასამყარებლად.
| ყარაბაღის ომი | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 ზემოდან ქვეით საათის ისრის მიმართულებით: აზერბაიჯანული ჯავშანტრანსპორტიორის ნარჩენები, აზერბაიჯანელი ლტოლვილები, სომხური T-72 მემორიალი ასკერანიში, მთიანი ყარაბაღის ჯარისკაცები წვრთნის დროს. | |||||||||
| |||||||||
| მხარეები | |||||||||
 მთიანი ყარაბაღის რესპუბლიკა სომხეთი
მხარს უჭერდა: |
 აზერბაიჯანი
მხარს უჭერდნენ: | ||||||||
| მეთაურები | |||||||||
| სამველ ბაბაიანი მონთე მელქონიანი † ჰემაიაკ ჰაროიანი ვაზგენ სარგსიანი არკადი ტერ-თადევოსიანი ანატოლი ზინევიჩი
|
ისგანდარ ჰამიდოვი სურატ ჰუსეინოვი რაჰიმ გაზიევი შამილ ბასაევი[2].svg){kind=small} გულბედინ ჰექმათიარი[1] | ||||||||
| ძალები | |||||||||
| 20,000 (მთიანი ყარაბაღის ძალები, მათ შორის 8,000 სომხეთიდან) 20,000 (სომხეთის ძალები)[3] |
42,000 (36,000 სახმელეთო, 1,600 საჰაერო ძალები) [3] 1,500–2,500 ავღანელი და ჩეჩენი მებრძოლები[1] | ||||||||
| დანაკარგები | |||||||||
| დაღუპული: 4,592[4] დაჭრილი: დაახლოებით: 25,000 დაკარგული: 196 |
დაღუპული: 25,000[5]-30,000[4] დაჭრილი: 60,000 დაკარგული: | ||||||||
ვიკისაწყობი  ყარაბაღის ომი
| |||||||||
წინარეისტორიარედაქტირება
მთავარი სტატია: სომხეთ-აზერბაიჯანის ომი (1918-1920).ბრძოლა ყარაბაღისთვის ჯერ კიდევ XX საუკუნის დასაწყისში დაიწყო, რომელიც მაშინ აზერბაიჯანის გამარჯვებით და მასზე კონტროლის დაწესებით დასრულდა.
1921 წელს რუსეთმა კავკასიის სამივე სახელმწიფო: სომხეთის დემოკრატიული რესპუბლიკა, აზერბაიჯანის დემოკრატიული რესპუბლიკა, და საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა დაიპყრო. საბჭოთა კავშირის შექმნის შემდეგ, ყარაბაღი სომხეთის სსრ-ს გადაეცა, რასაც დიდი საპროტესტო მოძრაობა მოჰყვა აზერბაიჯანში, ხოლო ერევანში ისევ საბჭოთა ოკუპაციის წინააღმდეგ მიმართული აჯანყება მიმდინარეობდა. ამ ფაქტორების გათვალისწინებით, 1921 წელს მთიანი ყარაბაღი აზერბაიჯანს გადაეცა. 1923 წელს ტერიტორია მთიანი ყარაბაღის ავტონომიური რეგიონად გადაიქცა და აზერბაიჯანის სსრ-ში შევიდა. ამ დროისთვის, ყარაბაღის მოსახლეობის 94%-ს სომეხი ეროვნების მოსახლეობა შეადგენდა. ავტონომიური რეგიონის დედაქალაქი შუშადან ხანკენდში გადაიტანეს, რომელსაც სომხური მხარე სტეფანაკერტს უწოდებს.
სქოლიორედაქტირება
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Taarnby, Michael. "The Mujaheddin in Nagorno-Karabakh: A Case Study in the Evolution of Global Jihad." Real Institute Elcano. 5 September 2008.
- ↑ Griffin, Nicholas (2004). Caucasus: A Journey to the Land Between Christianity and Islam. Chicago: University of Chicago Press, გვ. 185–186. ISBN 0-226-30859-6.
- ↑ 3.0 3.1 Levon Chorbajian, Patrick Donabédian, Claude Mutafian The Caucasian knot: the history & geopolitics of Nagorno-Karabagh. Zed Books, 1994, p. 14. ISBN 978-1-85649-288-1.
- ↑ 4.0 4.1 (რუსული) Melik-Shahnazarov, Arsen. Нагорный Карабах: факты против лжи.
- ↑ "Winds of Change in Nagorno Karabakh დაარქივებული 2011-12-06 საიტზე Wayback Machine. ." Euronews. 28 ნოემბერი 2009.