ქვემო ნიჩბისი: განსხვავება გადახედვებს შორის
ახალი გვერდი: {{ინფოდაფა დასახლება |სტატუსი = სოფელი |ქართული სახელი... |
(განსხვავება არ არის)
|
15:30, 31 მარტი 2011-ის ვერსია
ქვემო ნიჩბისი - სოფელი მცხეთის მუნიციპალიტეტში (ნიჩბისის თემი), მდებარეობს მდინარე ნიჩბისისწყლის ხეობაში, ნიჩბისის სერის ძირას. სოფელში გადის სასხორი - დიდგორის შიდასახელმწიფოებრივი მნიშვნელობის გზა.
| სოფელი | |
|---|---|
|
ქვემო ნიჩბისი | |
 | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | მცხეთა-მთიანეთის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | მცხეთის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | ნიჩბისი |
| კოორდინატები | 41°49′40″ ჩ. გ. 44°32′03″ ა. გ. / 41.82778° ჩ. გ. 44.53417° ა. გ. |
| ცენტრის სიმაღლე | 710 მეტრი |
| მოსახლეობა | 638 [1] კაცი (2002) |
| ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები, |
| სასაათო სარტყელი | UTC+04:00 |
.svg)    | |
ისტორია
მთავარი სტატია: ნიჩბისი.ქვემო ნიჩბისი იყო ნაწილი სოფელ ნიჩბისისა, რომელიც მე-12 საუკუნიდან წარმოადგენდა შიომღვიმის მონასტრის საკუთრებას, ხოლო მე-17 საუკუნიდან კი ციციშვილების საგვარეულოს საკუთრება გახდა.
ღირსშესანიშნაობები
სოფლის ტერიტორიაზე რამდენიმე ისტორიული ძეგლი დგას. მათ შორის ღვთისმშობლის სახელობის დარბაზული ეკლესია; იოანე მახარობლის სახელობის დარბაზული ეკლესია. სამშენებლო წარწერის ტანახმად ეს ეკლესია აგებულია ელიოზის ძეების მიერ. სოფელში დგას ღვთისმშობლის სახელობის დარბაზული ეკლესია, რომელიც აშენებულია 1871 წელს. სოფლის განაპირას დგას მე-4 საუკუნის დარბაზული ეკლესია "ღვთაება", რომელსაც, ასევე, კიკოლიანთ საყდარად მოიხსენიებენ.
სოფლის სასაფლაოებზე მრავლადაა მე20 საუკუნის დასაწყისის საფლავის ქვები. სოფლის ცენტრში მოქმედებს 1933 წელს გაყვანილი წყარო, რომელიც წარწერის ტანახმად გაყვანილია სოციალური უზრუნველყოფის სახალხო კომისარიატის მიერ.
ციციშვილების ციხე
მთავარი სტატია: ციციშვილების ციხე.
სოფლის ცენტრში დგას ციციშვილების ციხე-დარბაზი, რომელიც აშენებულია XVII საუკუნეში, 1615 წელზე გვიან. ციხის ტერიტორიაზე დგას კოშკი, აბანო. შემორჩენილია (სავარაუდოდ) ლაზარეთის, აფთიაქის, ეკლესიისა და სკოლის ნანგრევები.
წმინდა ნიკოლოზის ეკლესია
მთავარი სტატია: ქვემო ნიჩბისის ეკლესია.სოფლის განაპირას დგას წმინდა ნიკოლოზის სახელობის ეკლესია. ეკლესიას ჯვარ-გუმბათოვანი ფორმა აქვს, თუმცა გუმბათი არ ადგას. ლეგენდის თანახმად, ეკლესიის მშენებელი მცხეთის ეპისკოპოსმა მოაკვლევინა, რის გამოც ეკლესია დაუმთავრებელი დარჩა. ეკლესია აშენებულია XVI-XVII საუკუნეებში. ეკლესიის პერანგი XVIII საუკუნეს მიეკუთვნება. პერანგი მხოლოდ დასავლეთ ფასადზეა შემორჩენილი. ამავე ფასადზე გამოსახულია ჩუქურთმები.