სიონის ქუჩა
სიონის ქუჩა — ქუჩა თბილისში, კრწანისის რაიონში (კალა). ერეკლე II-ის ქუჩიდან კოტე (კონსტანტინე) აფხაზის ქუჩამდე. ამ სახელწოდების ქუჩა ჯერ კიდევ 1769 წელს საბუთშია მოხსენიებული, სახელი დაკავშირებულია აქ აღმართულ სიონის ტაძართან (VI-VII საუკუნეები). შეტანილია 1841 წელს შედგენილ თბილისის ქუჩების სიაში. 1921 წელს ქუჩას ნიკოლოზ ბარათაშვილის სახელი უწოდეს, 1946 წლიდან — ისევ სიონისა. ქუჩის ბოლოში თავს იყრის მეტად კოლორიტული ქუჩები: ბამბის რიგი და შარდენის ქუჩა. აქ ერთ დროს პატარა სირაჯხანაც — ღვინით მოვაჭრეთა რიგი — იყო, რომელიც რეკონსტრუქციის დროს აიღეს (თბილისის 1934 წლის გეგმაზე ამ ქუჩის ბოლო მონაკვეთი, ბამბის რიგიდან კოტე აფხაზის ქუჩამდე, დატანილია როგოც ღვინის გასასვლელი). შუა საუკუნეებში აქ განლაგებული ყოფილა ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი სავაჭრო რიგი — ქვემო ბაზარი.
საერთო ინფორმაცია | |
---|---|
ქვეყანა | საქართველო |
ქალაქი | თბილისი |
რაიონი | კრწანისის რაიონი |
წინა სახელები | ნიკოლოზ ბარათაშვილის ქუჩა |
სიონის ქუჩა გადიოდა იმ დროის საზოგადოებრივ ცენტრში —„ბატონის მოედანზე“ (დაახლოებით იქ, სადაც დღეს ერეკლე II-ის მოედანია). სიონის ქუჩაზე განლაგებული იყო მეფეთა და დიდ თავადთა სასახლეები, ქარვასლები, ეკლესიები. აღსანიშნავია ბატონიშვილ თეკლეს — ერეკლე II-ის ასულის ქარვასლა (ახლანდელი სასულიერო აკადემია და სემინარია; ნაგებობა განეკუთვნება XIX საუკუნის შუა წლებს), არწრუნის ქარვასლა (ახლანდელი იოსებ გრიშაშვილის სახელობის თბილისის ისტორიის სახელმწიფო მუზეუმი; XIX საუკუნე 1912და 1984). ქუჩაზე დგას ვანში აღმოჩენილი ძვ. წ. VII საუკუნის ბრინჯაოს ქანდაკების ასლი და კონკა. აქვს 1 შესახვევი (ყოფილი სიონის II შესახვევი, თბილისის 1934 წლის გეგმაზე დატანილია როგორც წითელი ვარსკვლავის შესახვევი).
ლიტერატურა
რედაქტირება- ენციკლოპედია „თბილისი. ქუჩები, გამზირები, მოედნები“, თბ., 2008. — გვ. 176, ISBN 978-99928-20-35-3.