რეზორცინი
რეზორცინი ან 1,3-დიჰიდროქსიბენზოლი — ორგანული ნაერთი ქიმიური ფორმულით . არის ბენზოლდიოლების სამი იზომერიდან ერთ-ერთი მეტა იზომერი; თეთრი, წყალში ხსნადი მყარი ნივთიერება[3].
| რეზორცინი | |
 | |
 | |
| ზოგადი | |
|---|---|
| სისტემური სახელწოდება | ბენზოლ-1,3-დიოლი[1] |
| ტრადიციული სახელწოდება | რეზორცინი[1] |
| ქიმიური ფორმულა | |
| მოლური მასა | 110.1 გ/მოლი |
| ფიზიკური თვისებები | |
| სიმკვრივე | 1.28 გ/სმ³ |
| თერმული თვისებები | |
| დნობის ტემპერატურა | 110 °C |
| დუღილის ტემპერატურა | 227 °C |
| ქიმიური თვისებები | |
| pKa | 9.15[2] |
თვისებები
რედაქტირებარეზორცინი ბენზოლის შემცველობის გამო არის კრისტალური მყარი ნივთიერება. იხსნება წყალში, ალკოჰოლსა და ეთერში, მაგრამ არ იხსნება ქლოროფორმში და ნახშირბადის დისულფიდში.
წარმოება
რედაქტირებათავდაპირველად ხდება ბენზოლის დიალკინაცია პროპილენით, რათა მიღებული იქნეს 1,3-დიიზოპროპილბენზოლი. შემდეგ დაჟანგვით და კუმენის პროცესით მიიღება რეზორცინი და აცეტონი[3].
რეზორცინი სხვაგვარად მიიღება 1,3-ბენზოლდიგოგირდურ მჟავაზე C6H4(SO3H)2 ნატრიუმის ტუტის მოქმედებით:
- C6H4(SO3H)2 + 4 NaOH -> C6H4(OH)2 + 2 Na2SO3
იხილეთ აგრეთვე
რედაქტირებარესურსები ინტერნეტში
რედაქტირებასქოლიო
რედაქტირება- ↑ 1.0 1.1 (2014) „Front Matter“, Nomenclature of Organic Chemistry : IUPAC Recommendations and Preferred Names 2013 (Blue Book). Cambridge: The Royal Society of Chemistry, გვ. 691. DOI:10.1039/9781849733069-FP001. ISBN 978-0-85404-182-4.
- ↑ Gawron, O.; Duggan, M.; Grelechi, C. (1952). „Manometric Determination of Dissociation Constants of Phenols“. J. Anal. Chem. 24 (6): 969–970. doi:10.1021/ac60066a013.
- ↑ 3.0 3.1 doi:10.1002/14356007.a23_111.pub2
