პექტოლიტი
პექტოლიტი (Pectolite) — ჰიდროქსიდის ნატრიუმ-კალციუმის სახის მონაცისფრო-მოთეთრო მინერალი. ქიმიური შედგენილობა: NaCa2Si3O8 (OH). კრისტალდება ტრიკლინურ (ან მონოკლინურ) სინგონიაში. სიმკვრივე 2,7-2,9. სიმაგრე 5,0-5,5. ფერი ნაცრისფერი ან თეთრი. შედგება კაჟის, კირის, ნატრიუმისა და წყლისაგან. სიმაგრე მოოსის სკალის მიხედვით 4,5-იდან 5-მდე. ძვირფასი ქვების სახესხვაობა.
| პექტოლიტი | |
|---|---|
 |
|
| საერთო | |
| კატეგორია | სილიკატის კლასის მინერალი |
| იდენტიფიკაცია | |
| ფერი | მონაცისფრო-მოთეთრო |
| კრისტალის სინგონია | ტრიკლინური ან მონოკლინური |
| სიმაგრე მოოსის სკალით | 5,0-5,5 |
პირველად პექტოლიტი აღწერეს იტალიის ერთ-ერთ პროვინციაში, 1828 წელს. ბერძნულად „pektos“ – კომპაქტური და „lithos“ – ქვა.[1][2] გვხვდება როგორც მეორეული მინერალი ბაზალტის სიცარიეელებში, ცეოლითებთან, კალციტებთან და პრენიტთან. პექტოლიტი გავრცელებულია გერმანიაში, იტალიაში, შოტლანდიაში, აშშ-ში. საქართველოში პექტოლიტი 1966 წელს აღმოაჩინა და აღწერა გეოლოგმა ნიკოლოზ სხირტლაძემ.[3]
იხილეთ აგრეთვე
რედაქტირებარესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება- პექტოლიტის შესახებ დაარქივებული 2011-11-26 საიტზე Wayback Machine.
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ Mindat w/ localities
- ↑ Webmineral
- ↑ ნიკოლოზ სხირტლაძე. ბიობიბლიოგრაფია. მეცნიერება, თბილისი., 2004. გვ. 11.