პარაბოლა

პარაბოლა (ბერძ. παραβολή [parabolē] — „მიახლოება“) — კვეთის წირი, რომელიც მიიღება წრიული კონუსის რომელიმე მხები სიბრტყის პარალელური სიბრტყით გადაკვეთის შედეგად.

სიბრტყის მიერ კონუსის კვეთით მიღებული გეომეტრიული ფიგურები: წრეწირი, ელიფსი, პარაბოლა, ჰიპერბოლა

პარაბოლას ნახაზი

პარაბოლა შეიძლება განისაზღვროს აგრეთვე, როგორც გეომეტრიული ადგილი სიბრტყის იმ წერტილებისა, რომელთათვისაც მანძილი სიბრტყის მოცემულ $F$ წერტილამდე — პარაბოლის ფოკუსამდე — ტოლია მანძილისა რომელიმე $MN$ წრფემდე — დირექტრისამდე წრფეს, რომელიც გადის ფოკუსზე დირექტრისის პერპენდიკულარულად და მიმართულია დირექტრისადან ფოკუსისაკენ, ეწოდება პარაბოლის ღერძი, ხოლო ღერძის პარაბოლასთან გადაკვეთის წერტილს — პარაბოლის წვერო. თუ ავირჩევთ კოორდინატთა $xoy$ სისტემას, მაშნ პარაბოლის განტოლება შემდეგნაირად გამოისახება:

$y^{2}=2px$,

სადაც $p$ არის $FN$ მონაკვეთის სიგრძე. მას პარაბოლის პარამეტრს უწოდებენ. პარაბოლა მეორე რიგის წირია. $y=ax^{2}+bx+c$ სამწევრის გრაფიკი წარმოადგენს პარაბოლას.

იხილეთ აგრეთვე

• ანალიზური გეომეტრია
• კონუსური კვეთა
• წრეწირი
• ელიფსი
• ჰიპერბოლა

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 7, თბ., 1984. — გვ. 672.