ნინკენი
იმპერატორი ნინკენი (იაპონ. 仁賢天皇; დ. 449 — გ. 498) — იაპონიის 24-ე იმპერატორი [2] მემკვიდრეობის ტრადიციული წესის მიხედვით.[3] იმპერატორი ქვეყანას 10 წელი მართავდა.
| იმპერატორი ნინკენი | |
|---|---|
| 仁賢天皇 | |
| იაპონიის 24-ე იმპერატორი | |
| მმართ. დასაწყისი: | 488 |
| მმართ. დასასრული: | 498[1] |
| წინამორბედი: | კენძო |
| მემკვიდრე: | ბურეცუ |
| პირადი ცხოვრება | |
| დაბ. თარიღი: | 449 |
| გარდ. თარიღი: | 498 (49 წლის) |
ლეგენდარული ამბები
რედაქტირებანინკენის დაბადების სახელი პრინცი ოიოკე იყო. მას შემდეგ, რაც იმპერატორი სეინეი გარდაიცვალა, მის უმცრო ძმასთან, პრინც ვოკესთან ერთად ტახტის მემკვიდრედ გამოცხადდა, რადგან ისინი იმპერატორ რიტიუს შვილიშვილები იყვნენ.
ოიკოსე უმცროსი ძმა, რომელიც მოგვიანებით იმპერატორი კენძოს სახელით არის ცნობილი, ტახტზე მასზე ადრე ავიდა. ეს არატრადიციული თანმიმვდევორბა მათ შეთანხმების შედეგი იყო.[4]
ნინკენის მმართველობა
რედაქტირებაროდესაც იმპერატორი კენძო გარდაიცვალა, იგი პრინცმა ოიკომ იმპერატორი ნინკენის სახელით ჩაანაცვლა.
ნინკენი მის მეორე ბიძაშვილზე და იმპერატორ იურიაკუს ქალიშვილზე, კასუგა ნო ოირაცუმე ნო ჰიმემიკოზე დაქორწინდა. მათი ქალიშვილი პრინცესა ტასირაკა მოგვიანებით მემკვიდრე კეიტაიზე დაქორწინდა და გახდა მომავალი იმპერატორის და შემდგომი იმპერატორების შთამომავლობითი წინაპარის, კიმეის დედა. მათ ასევე ჰყავდათ ქალიშვილი პრინცესა ტატიბანა, რომელიც იმპერატორ სენკას მეუღლე გახდა. ტატიბანას ქალიშვილი პრინცესა ივაჰიმე გახდა იმპერატორ კიმეის მეუღლე და იმპერატორ ბიდაცუს დედა, რომელიც იაპონიის ამჟამინდელი მონარქის შთამომავლობითი წინაპარია.
ნინკენის გარდაცვალების შემდეგ, ტახტზე მისი შვილი იმპერატორი ბურეცუ ავიდა.
იხილეთ აგრეთვე
რედაქტირებალიტერატურა
რედაქტირება- William George Aston (1896). Nihongi: Chronicles of Japan from the Earliest Times to A.D. 697. London: Kegan Paul, Trench, Trubner. OCLC 448337491
- Delmer Brown and Ichirō Ishida, eds. (1979). Gukanshō: The Future and the Past. Berkeley: University of California Press. 10-ISBN 0-520-03460-0; 13-ISBN 978-0-520-03460-0; OCLC 251325323
- Basil Hall Chamberlain(1920). The Kojiki. Read before the Asiatic Society of Japan on 12 April, 10 May, and 21 June 1882; reprinted May 1919. OCLC 1882339
- Richard Ponsonby-Fane. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Odai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
- H. Paul Varley (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. New York: Columbia University Press. 10-ISBN 0-231-04940-4; 13-ISBN 978-0-231-04940-5; OCLC 59145842
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ "Genealogy of the Emperors of Japan" at Kunaicho.go.jp; retrieved 2013-8-28.
- ↑ Imperial Household Agency (Kunaichō), 安寧天皇 (3); retrieved 2011-10-19.
- ↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, p. 4; Brown, Delmer M. (1979). Gukanshō, p. 251; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki, p. 89; Nussbaum, Louis-Frédéric. (2002). "Traditional order of Tennō" in Japan encyclopedia, pp. 962-963.
- ↑ Titsingh, pp. 29-30.