ნიკარაგუის დეპარტამენტები

ამ გვერდს არა აქვს შემოწმებული ვერსია, სავარაუდოდ მისი ხარისხი არ შეესაბამებოდა პროექტის სტანდარტებს.

ნიკარაგუა უნიტარული რესპუბლიკაა. იგი ადმინისტრაციულად იყოფა 15 დეპარტამენტად (departamentos) და 2 თვითმმართველ რეგიონად (autonomous communities). ნიკარაგუის ტერიტორიული მოწყობა ემყარება ესპანურ მოდელს:

ნიკარაგუის დეპარტამენტები
ნიკარაგუის დეპარტამენტები


დეპარტამენტი დედაქალაქი მოსახლეობა (2005) ფართობი (კმ²) მოსახლეობის სიმჭიდროვე
1 ბოაკო ბოაკო 150,636 4177 36
2 კარასო ხინოტეპე 166,073 1081 154
3 ჩინანდეგა ჩინანდეგა 378,970 4822 79
4 ჩონტალესი ხუიგალპა 153,932 6481 24
5 ესტელი ესტელი 201,548 2230 90
6 გრანადა გრანადა 168,186 1040 162
7 ხინოტეგა ხინოტეგა 331,335 9222 36
8 ლეონი ლეონი 355,779 5138 69
9 მადრისი სომოტო 132,459 1708 78
10 მანაგუა მანაგუა 1,262,978 3465 365
11 მასაია მასაია 289,988 611 475
12 მატაგალპა მატაგალპა 469,172 6804 69
13 ნუევა სეგოვია ოკოტალი 208,523 3491 60
14 რივასი რივასი 156,283 2162 72
15 რიო-სან-ხუანი სან-კარლოსი 95,596 7541 13
16 ჩრდილოეთ ატლანტიკის ავტონომიური რეგიონი ბილვი 314,130 33,106 10
17 სამხრეთ ატლანტიკის ავტონომიური რეგიონი ბლუეფილდსი 306,510 27,260 11

1986 წელს ახალი კონსტიტუციაში გამოქვეყნდა ავტონომიის თავი (შეზღუდული თვითმმართველობა), რომლის ძალითაც უქმდებოდა სელაიას დეპარტამენტი, რომელსაც ეჭირა ნიკარაგუის აღმოსავლეთი ტერიტორია. დეპარტამენტი დაიყო ორ ავტონომიურ რეგონად. ავტონომიის თავი მისდევს ესპანურ მოდელს. ავტონომიები იმართება გუბერნატორისა და რეგიონული საკრებულოს მიერ. სხვა მხრივ კი იგი ცენტრალურ ხელისუფლებას ემორჩილება.

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება