მალაკის ნახევარკუნძული

მალაკის ნახევარკუნძული (მალ. Semenanjung Tanah Melayu) — ნახევარკუნძული სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზიაში. წარმოადგენს აზიის კონტინენტის უკიდურეს სამხრეთ წერტილს. ნახევარკუნძული მოიცავს მიანმარის მცირე, სამხრეთ ნაწილს, ნახევარკუნძულოვან მალაიზიას, სინგაპურს და ტაილანდის სამხრეთ ნაწილს.

მალაკის ნახევარკუნძული
მალაკის ნახევარკუნძული კოსმოსიდან
მალაკის ნახევარკუნძული კოსმოსიდან
კოორდინატები: 7°00′ ჩ. გ. 100°00′ ა. გ. / 7.000° ჩ. გ. 100.000° ა. გ. / 7.000; 100.000
ქვეყანა მიანმარის დროშა მიანმარი
ტაილანდის დროშა ტაილანდი
მალაიზიის დროშა მალაიზია
უმაღლესი წერტილი ტაჰანი
სიმაღლე 2187 
ფართობი 242,363.8 კმ²
აკვატორია ანდამანის ზღვა
მალაკის სრუტე
სამხრეთ ჩინეთის ზღვა
სიამის ყურე
მალაკის ნახევარკუნძული — აზია
მალაკის ნახევარკუნძული

ინდონეზიის კუნძულ სუმატრასგან გამოყოფს მალაკის სრუტე. ნახევარკუნძულს მთელს სიგრძეზე გასდევს ტიტივანგსის მთები. მალაკის სიგრძე 1300 კმ-ია, ფართობი დაახლოებით 242,363.8 კმ². მისი ჩრდილოეთ საზღვრის, კრას ყელის სიგანე 44 კმ-ია. ნახევარკუნძულის უმაღლესი ადგილია მთა ტაჰანი (2187 მ)

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება