ლუნა-3

„ლუნა-3“ (რუს. «Луна-3», «Е-2А») — საბჭოთა კოსმოსური პროგამა „ლუნას“ ავტომატური საპლანეტათშორისო სადგური (ასს). კოსმოსში გაშვებულ იქნა 1959 წლის 4 ოქტომბერს, მთვარისა და გარე კოსმოსის შესასწავლად.

ლუნა-3
ავტომატური საპლანეტათშორისო სადგური „ლუნა-3“-ის მაკეტი კოსმონავტიკის მემორიალურ მუზეუმში
ალტერნატიული დასახელება	Луна-3 (Е-2А)
NSSDC ID	1959-008A
SCN	00021 00021

რაკეტა-მატარებლის ბოლო საფეხურის მასა იყო 1553 კგ (კონტეინერის — აპარატურიანად 435 კგ). ასს-ზე იყო მდიდარი სამეცნიერო აპარატურა. ასს-მა გაიარა მთვარიდან 6200 კმ მანძილზე, 1959 წლის 7 ოქტომბერს გადაიღო მთვარის უკანა მხარის ფოტოსურათი და გადმოსცა დედამიწაზე, ასევე პროექტის ფარგლებში პრაქტიკაში პირველად განხორციალდა გრავიტაციული მანევრი.

ისტორია

1959 წლის 4 ოქტომბერს ბაიკონურის კოსმოდრომიდან, რაკეტა-მატარებელი „ვოსტოკ-ლ“-ით («Восток-Л») მთვარის მიმართულებით გაშვებულ იქნა ავტომატური საპლანეტათშორისო სადგური ლუნა-3. პირველი სურათის გადაღება 3 დღის შემდეგ, 7 ოქტომბერს გახდა შესაძლებელი. 22 ოქტომბერს, მრავალი ფოტოს გადაღების შემდეგ, რომლებიც დედამიწაზე ფოტოსატელევიზიო მოწყობილობით იქნა გადაცემული, კავშირი სადგურთან შეწყდა.

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 312.

რესურსები ინტერნეტში

• შეგიძლიათ იხილოთ მედიაფაილები თემაზე „ლუნა-3“ ვიკისაწყობში.
• „ლუნა-3“-ის სქემა.
• Как сделали первые снимки тёмной стороны Луны („როგორ დამზადდა მთვარის უკანა მხარის პირველი სურათები“).
• „ლუნა-3“-ის მიერ გადაღებული სურათები.