ლუი VIII
ლუი VIII (ფრანგ. Louis VIII le Lion; დ.5 სექტემბერი, 1187, პარიზი — გ. 8 ნოემბერი, 1226, მონტპენსიერი) — საფრანგეთის მეფე 1223–1226 წლებში. კაპეტინგების დინასტიის წარმომადგენელი. ფილიპ II ოგიუსტისა (1165–1223) და იზაბელა ენოელის შვილი და მამის პოლიტიკის გამტარებელი. ცოლად ჰყავდა ჰენრი II პლანტაგენეტის შვილიშვილი, ამიტომ პრეტენზიას აცხადებდა ინგლისის ტახტზეც. 1216 წელს ჯონ უმიწაწყლოს წინააღმდეგ აჯანყებული ბარონების თხოვნით წაუძღვა სამხედრო ექსპედიციას ინგლისში, მაგრამ ჯონ უმიწაწყლოს უეცარი სიკვდილის შემდეგ 1217 წლის 20 მაისს დამარცხდა ლინკოლნის ბრძოლაში და იძულებული შეიქმნა უკან დაბრუნებულიყო. ტახტზე ასვლის შემდეგ წაართვა ინგლისელებს პუატუ და ზოგიერთი სხვა სამფლობელო. 1226 წელს სათავეში ჩაუდგა ახალ ჯვაროსნულ ლაშქრობას ტულუზის გრაფის რაიმუნდ VII-ისა და ალბიგოელების წინააღმდეგ.
ქორწინება და შვილები
რედაქტირება1200 წლის 23 მაისს ლუიმ ცოლად ბლანკა კასტილიელი მოიყვანა (1188–1252)
შვილები
რედაქტირებალიტერატურა
რედაქტირება- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 306.