კინტრიში
კინტრიში (ძვ. ხინოს წყალი) — მდინარე დასავლეთ საქართველოში, აჭარის ავტონომიური რესპუბლიკის ტერიტორიაზე. სათავე აქვს მესხეთის ქედის ჩრდილო-დასავლეთ კალთაზე, მთა ხინოს მახლობლად, ზღვის დონიდან 2599 მ-ზე, ქობულეთთან ერთვის შავ ზღვას, სიგრძე 45 კმ, მდინარის აუზის ფართობი 291 კმ². საზრდოობს წვიმის, თოვლისა და მიწისქვეშა წყლით. წყალდიდობა იცის გაზაფხულზე, წყალუხვია შემოდგომაზეც, წყალმცირობა — ზამთარსა და ზაფხულში. გაზაფხულზე მოდის წლიური ჩამონადენის 35 %, ზაფხულზე — 18 %, შემოდგომაზე — 31 %, ზამთარზე — 16 %. საშუალო წლიური ხარჯი შესართავთან 17,3 მ³/წმ. კინტრიშს ყოველწლიურად ზღვაში შეაქვს 540 მლნ. მ³ წყალი.
| კინტრიში | |
|---|---|
 კინტრიშის ხეობა | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| ტერიტორიული ერთეულები | აჭარის ავტონომიური რესპუბლიკა |
| ქალაქები | ქობულეთი |
| სათავე |
მესხეთის ქედი 41°43′53″ ჩ. გ. 42°08′21″ ა. გ. / 41.73139° ჩ. გ. 42.13917° ა. გ. |
| სათავის მდებარეობა | მთა ხინო |
| სათავის სიმაღლე | 2599 მ |
| შესართავი |
შავი ზღვა 41°48′14″ ჩ. გ. 41°46′13″ ა. გ. / 41.80389° ჩ. გ. 41.77028° ა. გ. |
| შესართავის მდებარეობა | ქობულეთი |
| შესართავის სიმაღლე | 0 მ |
| სიგრძე | 45 კმ |
| აუზის ფართობი | 291 კმ² |
| წყლის ხარჯი (საშ.) | 17,3 მ³/წმ |
     — სათავე,  — შესართავი | |
 კინტრიში ვიკისაწყობში | |
მდინარეში ბინადრობს კალმახი, ორაგული, ქაშაყი, წვერა ღა თევსთეთრა (ეს უკანასკნელი ზღვიდან შემოდის, 15 კილომეტრზე ზემოთ უფრო მაღლა ვერ მიდის). მდინარის შუაწელს ზემოთ გავრცელებულია კალმახი და ორაგული.[1]
მდინარე კინტრიშის სათავეებთან შექმნილია კინტრიშის სახელმწიფო ნაკრძალი
შენაკადები
რედაქტირებაკინტრიშის შენაკადებია:[1] სოფელ ზერაბოსელში –– სეკნარა, ჭიხვარულა, აბშილაი,, სამარცხევი, უყვი და პროსატყიღელე, ხეკნარში –– ჩურუეღმელი და სკურიაღელე,
- დიდვაკეში –– ჯილდიკარის, ბეშელეთის, საჯინკეს, ჩარხილეს, საბადური და სხვა პატარა მდინარეები
- ქათამურში –– ნაბეღლავი,
- წარაკვეთში–– ღურღუმი, დიდღელე. მოსალთახევი, აკვანაი და მემედაღა
- ზემო ხინოში — ჩერული, კუისღელე, ხეოწილაი, ჭანჭურა, ფუტურე და საკირე
- ხუცუბანსა და ქობულეთს შორის ერთვის ურიეის ღელე და სხვა პატარა ნაკადულები
კინტრიშის ხეობის თაღოვანი ხიდები
რედაქტირებამდინარეზე ფეოდალური ეპოქის სამი თაღოვანი ხიდია შემორჩენილი. ერთი თაღოანი ხიდი აგებულია ხასრიქელეში (ვარჯანაულ-ტყემაკარავის მიდამოში) მეორე სოლთსხემეანში და მესაზე „ილღიკარი ყალზე“ (კინტრიშის მარჯვენა შენა- ადი). ხიდები თაღოვანი წრიული ფორმისაა. აგებულია თლილი ქვით მდინარის ვიწრო, უმეტესად კლდოვან ბურჯებზე.[1]
ლიტერატურა
რედაქტირება
- აფხაზავა ი., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 5, თბ., 1980. — გვ. 527.
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ 1.0 1.1 1.2 იოსელიანი ა., ნარკვევები კოლხეთის ისტორიიდან, თბ.: მეცნიერება, 1973. — გვ. 35-36.