იგორ კობრინი
იგორ კობრინი (უკრ. І́гор Ко́брин, დ. 2 თებერვალი, 1951, ლვოვი — გ. 11 დეკემბერი, 2023) — უკრაინელი კინორეჟისორი და სცენარისტი, უკრაინის დამსახურებული არტისტი (2008), უკრაინის კინემატოგრაფისტთა ეროვნული კავშირის წევრი, „Telekon“ სტუდიის დირექტორი.
| იგორ კობრინი | |
|---|---|
| დაბადების თარიღი | 2 თებერვალი, 1951 |
| დაბადების ადგილი | ლვივი |
| გარდაცვალების თარიღი | 11 დეკემბერი, 2023 (72 წლის) |
| საქმიანობა | კინორეჟისორი და სცენარისტი |
| მოქალაქეობა |
 სსრკ უკრაინა |
| ალმა-მატერი | ლვივის უნივერსიტეტი |
| ჯილდოები | უკრაინის ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე და შევჩენკოს სახელობის უკრაინის ეროვნული პრემია |
ბიოგრაფია
რედაქტირებადაიბადა 1951 წლის 2 თებერვალს ლვოვში.[1] 1973 წელს დაამთავრა ლვოვის უნივერსიტეტი. 1981 წელს დაამთავრა კიევის ი. კ. კარპენკო-კაროგოს სახელობის სახელმწიფო თეატრალური ხელოვნების ინსტიტუტი კინოსა და ტელევიზიის რეჟისორის სპეციალობით. 1982 წლიდან მუშაობს სტუდიაში „Укртелефільм“,ხოლო 1992 წლიდან — სტუდი „Телекон“-ის დამფუძნებელად და დირექტორად.
ჩიკაგოსა და ჰიუსტონის (აშშ), იუგოსლავიის საერთაშორისო კინოფესტივალების ლაურეატი.
2008 წლის 21 ნოემბერს მიენიჭა „უკრაინის დამსახურებული არტისტის“ წოდება — მნიშვნელოვანი პირადი წვლილისთვის უკრაინაში 1932-1933 წწ. ჰოლოდომორის [2] 75-ე წლისთავთან დაკავშირებით, უკრაინელი ხალხის გენოციდის მსხვერპლთა ხსოვნის პატივისცემად თავდაუზოგავი აქტივობისთვის.
იგორ კობრინი 5 ნაწილიანი დოკუმენტური ფილმის „1941. აკრძალული სიმართლე“ ავტორია, რომელიც უკრაინის ტელეარხზე გადიოდა 2013 წლის 7 თებერვლიდან 7 მარტამდე.
2023 წლის 10 დეკემბერს ის 72 წლის ასაკში გარდაიცვალა.[3] მისმა ერთ-ერთმა კოლეგამ, სტელა კლომინსკაიამ, გაავრცელა ინფორმაცია მისი გარდაცვალების შესახებ.[4]
ფილმოგრაფია
რედაქტირება- 1985 — სასწაულები გარბუზიანში
- 1986-1988 — ჩერნობილი: დროის ორი ფერი (უკრ. Чорнобиль: Два кольори часу) (2 ეპიზოდი)
- 1988 — მარია (უკრ. Марія)
- 1987 — უკრაინა მღერის ბედნიერებაზე (უკრ. Про щастя співає Україна)
- 1992 — გამოღვიძება (უკრ. Пробудження)
- 1996 — არ მინდა გავიხსენო (უკრ. Не хочу згадувати (Чорнобиль-96))
- 1997 — თავისუფლების მძევლები (უკრ. Zaruchniki Svoboda)
- 2001 — იმედებისა და ილუზიების ქრონიკა. ისტორიის სარკე (უკრ. Хроніка надій та ілюзій. Дзеркало історії))
- 2004 — ფორთოხლის ნაჭერი (უკრ. Orange slice) (3 ეპიზოდი)
- 2005 — ხაფანგი (უკრ. „Пастка“) (2 ეპიზოდი)
- 2005 — სისხლიანი ბილიკი ვრცელდება (უკრ. "Crooked trail is spreading") (2 ეპიზოდი)
- 2006 — ტაძარი სისხლში (უკრ. Слід кривавий стелиться) (10 ეპიზოდი)
- 2008 — პურის გილიოტინა (უკრ. Хлібна гільйотина) (3 ეპიზოდი)
- 2009 — გენერალური რეპეტიცია (უკრ. „Генеральна репетиція“) (2 ეპიზოდი)
- 2013 - 1941. აკრძალული სიმართლე (უკრ. 1941. Заборонена правда)
- 2020 - 1945 (უკრ. 1945) (4 ეპიზოდი)
- 2023 — დაბრუნება. ვასილი კრიჩევსკი (უკრ. Povernennya. Vasyl Krichevsky)
ჯილდოები
რედაქტირება- 1989 — ტ. გ. შევჩენკოს სახელობის უკრაინის სსრ სახელმწიფო პრემია — ფილმისთვის "ჩერნობილი: დროის ორი ფერი".
- 1995 — გრან პრი „Золотий витязь“ (IFF, ნოვი სადი, იუგოსლავია) — ფილმისთვის "ჩერნობილი: დროის ორი ფერი"
- 1996 — გრან პრი "ოქროს კამერა" (IFF, ჩიკაგო, აშშ) — ფილმისთვის "დაბრუნება ჩერნობილში"
- 1996 — ვერცხლის პრიზი (IFF, ჰიუსტონი, აშშ) — ფილმისთვის "დაბრუნება ჩერნობილში"
- 2007 — ეროვნული პრემია "ტელეტრიუმფი" (უკრაინა) — ფილმისთვის "Cathedral on Blood"
- 2008 — უკრაინული კონკურსის გრან პრი "მედია უკრაინის საზოგადოების შემწყნარებლობისა და კონსოლიდაციისთვის" (უკრაინა) — ფილმისთვის "Cathedral on the Blood"
- 2008 — უკრაინის დამსახურებული არტისტი
- 2013 — ეროვნული პრემია "ტელეტრიუმფი" (უკრაინა) — ფილმისთვის "1941"
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ Умер украинский режиссер-документалист Игорь Кобрин ru (2023-12-12). ციტირების თარიღი: 2024-03-10
- ↑ Указ Президента України № 1061/2008 «Про відзначення державними нагородами України». დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2012-08-18. ციტირების თარიღი: 2014-02-16.
- ↑ Ушел из жизни режиссер Игорь Кобрин, работавший над сериалом про Чернобыль ru (2023-12-12). ციტირების თარიღი: 2024-03-10
- ↑ https://kino.24tv.ua/ru/umer-igor-kobrin-kakaja-prichina-smerti_n2451032