ვირუს წმინდა ეკატერინეს ეკლესია

ვირუს წმინდა ეკატერინეს ეკლესია (ესტ. Võru Katariina kirik) — ეკლესია ესტონეთის ქალაქ ვირუში. მიეკუთვნის ესტონეთის ევანგელურ-ლუთერანული ეკლესიის საზოგადოებას.

ვირუს წმინდა ეკატერინეს ეკლესია


ძირითადი ინფორმაცია
რელიგიური კუთვნილება კათოლიციზმი
ადგილმდებარეობა ვირუ Võru City

ესტონეთი

კურთხევის წელი 1793
სასულიერო სტატუსი ეკლესია
ხუროთმოძღვრების აღწერა
ხუროთმოძღვარი(ები) შესაძლოა კრისტოფ ჰაბერლანდი
ხუროთმოძღვრული ტიპი კლასიციზმი ბაროკოს ელემენტებით
ხუროთმოძღვრული სტილი ევანგელურ-ლუთერანული
თარიღდება XVIII საუკუნე

აგებულია ადრეული კლასიციზმის სტილში ბაროკოს ელემენტებით. ეკლესია მდებარეობს იურის 9 ნომერში.

იმდროინდელ პროვინციულ ქალაქ ვირუში ლუთერანული ეკლესიის ასაშენებლად, იმპერატრიცა ეკატერინე II შესწირა 28 ათასი ვერცხლის მანეთი. ეკლესია 1788–1793 წლებში აშენდა და მაშინვე გახდა არქიტექტურული დომინანტი ქალაქის ბაზრის მოედანზე. ვინ არის ეკლესიის არქიტექტორი ზუსტად არ არის ცნობილი, მაგრამ სავარაუდოა, რომ ის იყო კრისტოფ ჰაბერლანდი რიგადან.

ეკლესია 1793 წლის 24 ივლისს აკურთხეს და მიიღო სახელი დიდ მოწამე ეკატერინე — ეკატერინე ალექსანდრიელის პატივსაცემად. 1997 წელს ეკლესია აღიარებული იქნა ესტონეთის კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლად. მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ ეკლესიის მახლობლად, ყოფილი ბაზრის მოედნის ადგილზე აშენდა პატარა პარკი.

არქიტექტურა

რედაქტირება

ეკლესიას აქვს ერთი ნავი და დასავლეთის მხრიდან მასიური კოშკი, რომელიც თანდათან ვიწროვდება და იქცევა თეძოს გუმბათად. დასავლეთ ფასადზე, ქალაქის ცენტრალური მოედნისკენ, ეკლესიის მთავარი შესასვლელი მორთულია შეწყვილებული პილასტრით და სამკუთხა ფრონტონით. გვერდით ფასადებს კი დიდი თაღოვანი სარკმელები აქვთ.

1879 წელს, ძირითადი განახლების შემდეგ, კოშკზე დამონტაჟდა ახალი გუმბათი, მასზე კი ასევე დამონტაჟდა საათი ოთხი ციფერბლატით. ეკლესიის მრავალი ორიგინალური დეკორატიული ელემენტი დაკარგულია, მაგალითად, პორტალთან მდებარე კარნიზებზე არსებული ქანდაკებები. გარდა ამისა, სამწუხაროდ, ბაროკოს პარაპეტიც არაა შემორჩენილა.

ეკლესიაში საკურთხევლის ნახატზე იესოს ჯვარზე გაკვრაა გამოსახული.

1910 წელს ძმებმა კრისებმა ეკლესიისთვის დაამზადეს ორგანი ორი სახელმძღვანელოთი და ოცდაათი რეგისტრით.

ლიტერატურა

რედაქტირება