ენომოტო ტაკეაკი
ენომოტო ტაკეაკი (იაპონ. 榎本 武揚; დ. 25 აგვისტო, 1836 — გ. 26 ოქტომბერი, 1908) — სამურაი და ტოკუგავას ფლოტის ადმირალი ბაკუმაცუს პერიოდში. ის ერთგული იყო ტოკუგავა შოგუნატის და ბოშინის ომის დამთავრებამდე განაგრძობდა მეიძის რესტავრაციის წინააღმდეგ ბრძოლას. მოგვიანებით მსახურობდა მეიძის მთავრობაში, როგორც იაპონიის საიმპერატორო ფლოტის ერთ-ერთ დამარსებლად.
ენომოტო ტაკეაკი | |
32 წლის ენომოტო ტაკეაკი ეძოში | |
ეძოს რესპუბლიკის პრეზიდენტი | |
---|---|
თანამდებობაზე ყოფნის დრო | |
15 დეკემბერი 1868 – 27 ივნისი 1869 | |
ვიცე-პრეზიდენტი | მაცუდაირა ტარო |
წინამორბედი | ტიტული შეიქმნა |
მემკვიდრე | ტიტული გაუქმდა |
დაბადებული | 25 აგვისტო, 1836 ედო, იაპონია |
გარდაცვლილი | 26 აგვისტო, 1908 (72 წლის) ტოკიო, იაპონია |
პოლიტიკური პარტია | დამოუკიდებელი |
ბიოგრაფია
რედაქტირებაადრეული წლები
რედაქტირებაენომოტო დაიბადა ქალაქ ედოს შიტაიას რაიონში (თანამედროვე ტოკიოს რაიონი ტაიოტი) ტოკუგავას კლანის სამურაის ოჯახში. 1850-იანებ წლებში მან დაიწყო ჰოლანდური ენის შესწავლა და მას შემდეგ, რაც 1854 წელს კაპიტანმა, მეთიუ პერიმ იაპონიის ჯარები გაარღვია, ენომოტო სწავლობდა ტოკუგავას სამხედრო-საზღვაო წვრთნის ცენტრში, ნაგასაკიში და ცუკიჯის სამხედრო ხომალდის წვრთნის ცენტრში, ედოში.
26 წლის ასაკში, ენომორო გაგზავნეს ნიდერლანდებში, რათა შეესწავლა დასავლური ტექნიკა სამხედრო-საზღვაო ომში და ეშოვნა დასავლური ტექნოლოგიები. ის სწავლობდა ევორპაში 1862 წლიდან 1867 წლამდე, რის შედეგადაც თავისუფლად ლაპარაკობდა ნიდერლანდურ და ინგლისურ ენებზე.[1]
ენომოტო შოგუნის მთავრობის მიერ ნაყიდი ორთქლმავალი ხომალდით, კაიო მარუთი დაბრუნდა იაპონიაში. ევროპაში ყოფნის დროს, მან გააანალიზა, რომ დეპეშა მომავალში მნიშვნელოვანი საკომუნიკაციო საშუალება იყო და დაიწყო სისტემის შედგენა, რომელიც ერთმანეთთან დააკავშირებდა ედოს და იოკოჰამას. დაბრუნებისთანავე ენომოტოს მაინიჭეს კაიგუნ ფუკუსაის ტიტიული, რომელიც ტოკუგავას ფლოტის მეორე ყველაზე მაღალი წოდება იყო. მან ასევე მიიღო საიმპერატორო კარის წოდება იძუმი-ნო-კამი.
ბოშინის ომი და მეიძის რესტავრაცია
რედაქტირებამეიძის რესტავრაციის დროს, მას შემდეგ, რაც 1868 წელს ედო დანებდა, ენომოტომ უარი განაცხადა თავისი ნებით ჩაჰბარებოდა მათ და გაიქცა ჰაკოდატეში, ჰოკაიდოზე ტოკუგავას ფლოტის დანარჩენ ჯართან და საფრანგეთის რამდენიმე სამხედრო მრჩეველთან ერთად. მისი ორთქმავალი სამხედრო ხომლადები იმ დროს იაპონიაში ყველაზე ძლიერი იყო.
ენომოტოს იმედი ჰქონდა, რომ ჰოკაიდოში შექმნიდა დამოუკიდებელი ქვეყანას ტოკუგავას ოჯახის მმართველობის ქვეშ, მაგრამ მეიძის მთავრობა იაპონიის დანაწილებას ეწინააღმდეგებოდა. 25 დეკემბერს, ტოკუგავას ლოიალისტებმა გამოაცხადეს ეძოს რესპუბლიკის შექმნა და პრეზიდენტად ენომოტო აირჩიეს.
შემდეგ წელს, მეიძის მთავრობის ჯარებმა დაიპყრო ჰოკაიდო და დაამარცხა ენომოტოს ჯარები ჰაკოდატეს სამხედრო-საზღცაო ბრძოლაში. 1869 წლის 18 მაისს ეძოს რესპუბლიკა გაუქმდა და ჰოკაიდო ცენტრალური მთავრობის ხელში გადავიდა, რომელსაც სათავეში იმპერატორი მეიძი ედგა.
ლიტერატურა
რედაქტირება- Kamo, Giichi. Enomoto Takeaki. Chuo Koronsha ISBN 4-12-201509-X (Japanese)
- Yamamoto, Atsuko. Jidai o shissoshita kokusaijin Enomoto Takeaki: Raten Amerika iju no michi o hiraku. Shinzansha (1997).ISBN 4-7972-1541-0 (Japanese)
- Akita, George. (1967) Foundations of constitutional government in modern Japan, 1868-1900. Cambridge, Harvard University Press, ISBN 978-0-8248-2560-7.
- Hane, Mikiso. Modern Japan: A Historical Survey. Westview Press (2001). ISBN 0-8133-3756-9
- Hillsborough, Romulus. Shinsengumi: The Shogun's Last Samurai Corps. Tuttle Publishing (2005). ISBN 0-8048-3627-2
- Jansen, Marius B. and John Whitney Hall, eds. (1989). The Emergence of Meiji Japan, The Cambridge History of Japan, Vol. 5. Cambridge: Cambridge University Press. 10-ISBN 0521482380/13-ISBN 9780521482387; 10-ISBN 0521484057/13-ISBN 9780521484053; OCLC 31515308
- Keene, Donald. (1984). Dawn to the West: Japanese Literature of the Modern Era. New York: Holt, Rinehart, and Winston. 10-ISBN 0030628148/13-ISBN 9780030628146; 10-ISBN 0030628164/13-ISBN 9780030628160; OCLC 8728400
- Ravina, Mark. (2004). The Last Samurai: The Life and Battles of Saigo Takamori. Hoboken, New Jersey: Wiley. 10-ISBN 0471089702/13-ISBN 9780471089704; OCLC 427566169
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ Akita, (1967) p. 120-121