დიდი ლილო
დიდი ლილო — დაბა თბილისის შემადგენლობაში. მდებარეობს ივრის ზეგნის ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში, ზღვის დონიდან 850 მ, ლილოს რკინიგზის სადგურიდან 8 კმ. დაბის სტატუსი მიენიჭა 1974 წელს.
დაბა | |||
---|---|---|---|
დიდი ლილო | |||
![]() | |||
ქვეყანა |
![]() | ||
მუნიციპალიტეტი | თბილისი | ||
რაიონი | სამგორი | ||
კოორდინატები | 41°44′11″ ჩ. გ. 44°57′57″ ა. გ. / 41.73639° ჩ. გ. 44.96583° ა. გ. | ||
ცენტრის სიმაღლე | ზღვის დონე | ზღვის დონიდან მ | ||
კლიმატის ტიპი | 850 | ||
მოსახლეობა | 2 417 კაცი (2014) | ||
სასაათო სარტყელი | UTC+4 | ||
სატელეფონო კოდი | +995 | ||
| |||
ისტორიარედაქტირება
საბჭოთა პერიოდში მოქმედებდა მევენახეობის და სატყეო მეურნეობები, საავადმყოფო. 2007 წლამდე ექვემდებარებოდა გარდაბნის მუნიციპალიტეტს და იყო თემის ცენტრი (თავდაპირველად სოფლები: ვარკეთილი და პატარა ლილო, შემდგომში აგრეთვე წინუბანი და ნასაგური)
დემოგრაფიარედაქტირება
2014 წლის აღწერის მონაცემებით, დაბაში ცხოვრობს 2 417 კაცი.
აღწერის წელი | მოსახლეობა |
---|---|
2002 | 2 420[1][2] |
2014 | 2 417 |
ლიტერატურარედაქტირება
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 3, თბ., 1978. — გვ. 525.