გიორგი გვახარია (რევოლუციონერი)

ამ გვერდს არა აქვს შემოწმებული ვერსია, სავარაუდოდ მისი ხარისხი არ შეესაბამებოდა პროექტის სტანდარტებს.
სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ გიორგი გვახარია.

გიორგი ბესარიონის ძე გვახარია (დ. 1901, ქუთაისი — გ. 1 სექტემბერი, 1937) — რევოლუციონერი, სახელმწიფო მოღვაწე, მაკიივკის მეტალურგიული ქარხნის(რუსული)ქართ. დირექტორი.

ბიოგრაფია

რედაქტირება

დაიბადა ქუთაისში . 15 წლიდან აქტიურად მონაწილეობდა ქუთაისის გუბერნიის რევოლუციურ მოძრაობაში. 1921 წელს გადავიდა თბილისში და მუშაობდა რაიკომში ბიძის, სერგო ორჯონიკიძის ხელმძღვანელობით. 1922 წელს გადავიდა მოსკოვში და სწავლობდა საგარეო ვაჭრობის ინსტიტუტში. 1925 წელს გორგი გვახარია გაგზავნეს ლონდონში — ინგლისში სსრკ სავაჭრო მისიაში სამუშაოდ. მოსკოვში დაბრუნების შემდეგ მუშაობდა მძიმე მრეწველობის სახალხო კომისარიატში ელექტროსადგურების მშენებლობის განყოფილების უფროსად, შემდეგ კი სახალხო კომისარიატის კაპიტალური მშენებლობის განყოფილების უფროსად. გვახარია მუშაობდა დონბასში — ის აკონტროლებდა უდიდესი მნიშვნელობის სამშენებლო პროექტებს: ააშენა ლუგანსკის ლოკომოტივების სამშენებლო ქარხანა(უკრ.)ქართ., დონეცკის მეტალურგიული ქარხანა, ზუჰრესის ექსპერიმენტული თბოელექტროცენტრალი, შტერივკის სახელმწიფო ელექტროსადგური და მაკიივკის მეტალურგიული ქარხანა. 1933 წელს დაინიშნა მაკიივკის მ. კიროვის სახელობის მეტალურგიული ქარხნის დირექტორად. მან პირველი იყო ქვეყნის მეტალურგიულ ინდუსტრიაში, რომელმაც უარი თქვა სახელმწიფო სუბსიდიებზე, გადაიყვანა ქარხანა სრულ თვითდაფინანსებაზე. საბჭოთა მრეწველობის განვითარებაში დამსახურებისთვის დაჯილდოვდა ლენინის ორდენით.

1937 წელს, ს. ორჯონიკიძის გარდაცვალებიდან მალევე, ტროცკისტული საქმიანობის ბრალდებით სსრკ შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატმა დააკავა და დახვრიტა.

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება

ლიტერატურა

რედაქტირება
  • Зенькович Н. А. Самые секретные родственники. — М.: ОЛМА-ПРЕСС, 2005. — 512 с. — ISBN 5-94850-408-5.